Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ανάπτυξη για το λαό χωρίς καπιταλιστές


Η επιβολή του φριχτού αντιλαϊκού «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος» προκειμένου να συνεχίσει ο δανεισμός του ελληνικού κράτους για την αποπληρωμή του κρατικού χρέους, συνοδεύεται από την εκβιαστική προπαγάνδα ότι δε θα μείνουν άδεια μόνο τα κρατικά ταμεία, αλλά θα αδειάσουν και τα ταμεία των λαϊκών νοικοκυριών. Ακόμη περισσότερο τρομοκρατούν το λαό με τη «χρεοκοπία» προκειμένου να υποταχθεί στο μονόδρομο της πολιτικής του «Μεσοπρόθεσμου», να κάνει δική του υπόθεση την αντιμετώπιση του κρατικού χρέους που προκάλεσαν οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους. Και αυτό όταν από τα δάνεια δε θα δώσουν δεκάρα στο λαό, αφού θα δοθούν στους τραπεζίτες δανειστές και στους άλλους καπιταλιστές για επενδύσεις. Το χρέος δημιουργήθηκε από τα τεράστια ποσά που δόθηκαν στο κεφάλαιο για να κάνει επενδύσεις. Από τα τεράστια κονδύλια για τους εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ, τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις τεράστιες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο (νόμιμη φοροκλοπή), από τα μεγάλα επιτόκια των τραπεζών που δανείζουν. Από τα μέτρα του «Μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου σκόπιμα η κυβέρνηση και η αστική προπαγάνδα μιλούν μόνο για τα βάρβαρα φορολογικά μέτρα, όταν υπάρχουν οι τεράστιες φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, ενώ την ίδια στιγμή οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις στα εργασιακά, στο Ασφαλιστικό, στους ανέργους, αυξάνουν την εκμετάλλευση κάνοντας ακόμη φτηνότερη την εργατική δύναμη, ενισχύοντας την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οι τεράστιες ιδιωτικοποιήσεις δίνουν διέξοδο σε αδιάθετα λόγω κρίσης υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, να επενδύσουν. Την ίδια ώρα τα αστικά ΜΜΕ εξανίστανται, όχι για τα παραπάνω μέτρα, σ' αυτά συμφωνούν, αλλά για τη φορολογία των φτωχών που βαθαίνει την ύφεση αφού μειώνει το εισόδημα και δυσκολεύει την αγορά.
***
Ολη αυτή η προπαγάνδα περί αντιμετώπισης του χρέους και των ελλειμμάτων αλλά και των μέσων αντιμετώπισής τους προκειμένου να σωθεί η οικονομία είναι ξένη για την εργατική τάξη και το λαό, γιατί και δεν έχει ευθύνη για τα χρέη, αλλά και γιατί αποπροσανατολίζουν όχι μόνο με τους εκβιασμούς περί χρεοκοπίας, αλλά και ως προς το πραγματικό πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν, την οικονομική κρίση. Επομένως, το ζήτημα δεν είναι μόνο οι αντιλαϊκοί φόροι που μειώνουν το εισόδημα υπονομεύοντας την ανάπτυξη, ακριβώς γιατί όλα τα άλλα αντεργατικά μέτρα του «Μεσοπρόθεσμου» εμποδίζουν την αύξηση του λαϊκού εισοδήματος, αλλά ενισχύουν την ανάπτυξη, δηλαδή τους καπιταλιστές. Οταν, δε, μιλούν για ανάπτυξη εννοούν την καπιταλιστική ανάπτυξη με την πάμφθηνη εργατική δύναμη. Οταν η αστική πολιτική και προπαγάνδα μιλούν για οικονομία, εμείς πρέπει να ξέρουμε ότι η οικονομία δεν είναι ταξικά ουδέτερη. Η οικονομία είναι καπιταλιστική. Είναι οικονομία για τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών και όχι για τα συμφέροντα των εργατών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Μπορεί να μιλούν όλοι για τις συνέπειες στην οικονομία γενικά, αλλά εμείς πρέπει να ξέρουμε ότι μιλούν για συνέπειες στην καπιταλιστική οικονομία. Μπορεί ακόμη να φαίνεται ότι συνδέεται και η ζωή των εργαζομένων με την καπιταλιστική οικονομία και έτσι είναι. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι και όταν υπήρχε ανάπτυξη, η ζωή των εργαζομένων συνεχώς χειροτέρευε και τώρα στην κρίση χειροτερεύει πιο γοργά.
***
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι να μη σκέφτονται και να δέχονται ως φυσικό φαινόμενο τη σωτηρία της καπιταλιστικής οικονομίας, την ιδιοκτησία των επιχειρηματιών, την εξάρτησή τους απ' αυτούς, που αν σωθεί από την κρίση και το χρέος θα ζουν καλά και οι εργαζόμενοι. Είναι απάτη. Δεν πρέπει να υποταχθούν στην πολιτική που πασχίζει να σώσει τους επιχειρηματίες από την κρίση. Ο λαός, καταλαβαίνοντας ότι τον χρεοκοπούν, πρέπει να σκέφτεται και να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει οικονομία και χωρίς τους επιχειρηματίες, χωρίς την ιδιοκτησία τους, η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής να ανήκει στο λαό. Επομένως, ο λαός παλεύοντας κόντρα στα μνημόνια και τα «μεσοπρόθεσμα», διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών του πρέπει να στοχεύει στην ανάπτυξη σε όφελός του παλεύοντας για τη λαϊκή εξουσία. Για να πάρει στα χέρια του την ιδιοκτησία, να την αξιοποιήσει σε όφελός του με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο. Αλλωστε, υπάρχουν παραγωγικές, αναπτυξιακές δυνατότητες σε ορυκτό πλούτο, σε ενέργεια, σε όλους σχεδόν τους κλάδους της βιομηχανίας, σε όλους τους κλάδους της αγροτικής παραγωγής, στη ναυτιλία, κ.λπ. που ή δεν επενδύουν οι καπιταλιστές καταστρέφοντας πλουτοπαραγωγικές πηγές (π.χ., αγροτική οικονομία, κλωστοϋφαντουργία, βιομηχανία μετάλλου κ.λπ.), γιατί δε βγάζουν μεγάλο κέρδος, ή τις εκμεταλλεύονται για το κέρδος και όχι για τις λαϊκές ανάγκες.

«Μεσοπρόθεσμο» των τοκογλύφων


Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ, εγγραφή 31/3/2011) οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια διαμορφώνονται ως εξής:
2013: 37 δισ. ευρώ
2014: 56 δισ. ευρώ
2015: 39 δισ. ευρώ
Σύνολο: 132 δισ. ευρώ
*
Σύμφωνα με άλλη ανακοίνωση, εκείνη του υπουργείου Οικονομικών της 13/3/2011 - εκδόθηκε με αφορμή την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων της τρόικας - οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, όσον αφορά λήξεις ομολόγων και έντοκων γραμματίων του δημοσίου, διαμορφώνονται ως εξής:
2013: 39 δισ. ευρώ
2014: 47 δισ. ευρώ
2015: 35 δισ. ευρώ
Σύνολο: 121 δισ. ευρώ
*
Συμπέρασμα:
Τα δάνεια της «νέας βοήθειας» μέσω του «μνημονίου 2», που εγχώριοι και διεθνείς παράγοντες τα προσδιορίζουν περί τα 120 δισ. ευρώ και που για να εκταμιευτούν ως προϋπόθεση τίθεται η ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου», με τη λήξη δηλαδή του «προγράμματος», μέχρι το 2015,
θα έχουν επιστρέψει όλα - μα όλα! - σε εγχώριους και ξένους δανειστές και τοκογλύφους!
*
Γι' αυτούς δανείζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι για να «εξασφαλίσει» τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού.
Γι' αυτούς και τα συμφέροντά τους αφανίζονται μέσω του «Μεσοπρόθεσμου» ο 11ος, ο 10ος και ο 9ος μισθός του εργαζόμενου.
Για τους ίδιους λόγους που πέρσι μέσω του «μνημονίου 1» αφανίστηκαν ο 14ος, ο 13ος και ο 12ος μισθός του!
Αφανίζουν, δηλαδή, έναν ολόκληρο λαό για να πληρώνονται οι νέοι και μεγαλύτεροι τόκοι του φαύλου κύκλου των νέων δανείων. Των δανείων που τα συνάπτει και τα «τρώει» η άρχουσα τάξη και που για να πληρωθούν τα προηγούμενα δάνειά της και οι προηγούμενοι τόκοι, τα πολιτικά της ανδρείκελα βάζουν για ενέχυρο, όπως πάντα, το αίμα του εργάτη.

ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ - ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ - ΕΜΠΟΡΟΙ: Στο «δόκανο» του «Μεσοπρόθεσμου πλαισίου»

Οι μικροί ΕΒΕ πλήττονται τόσο από τα γενικά αντιλαϊκά μέτρα του «Μεσοπρόθεσμου», όσο και από μια σειρά ειδικών μέτρων

Οι επιπτώσεις του νόμου εφαρμογής του «Μεσοπρόθεσμου πλαισίου» στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ είναι πολλαπλές και πολλαπλασιαστικές. Δίπλα στις επιβαρύνσεις που προκύπτουν από τα γενικά μέτρα, που αφορούν όλα τα λαϊκά στρώματα, όπως η μείωση του αφορολόγητου που σημαίνει φορολογική επιβάρυνση κατά 400 ευρώ, η αύξηση του αριθμού των αποδείξεων που απαιτούνται για την εξασφάλιση του αφορολόγητου από 10% (για χαμηλά εισοδήματα) στο 25% και η «ειδική εισφορά» 120-200 ευρώ για εισοδήματα από 12.000-20.000 ευρώ και 200-500 ευρώ για εισοδήματα 20.000-50.000 ευρώ, προστίθενται ειδικά μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους, αυξάνοντας την επιβάρυνσή τους.
Ειδικά μέτρα για αυτοαπασχολούμενους
Στα ειδικά μέτρα που αφορούν τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, στο νόμο εφαρμογής του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου» περιλαμβάνονται τα παρακάτω:
  • Με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 επιβάλλεται κεφαλικός φόρος με τη μορφή «τέλους επιτηδεύματος» 500 ευρώ για τις επιχειρήσεις Αττικής και Θεσσαλονίκης (που είναι και οι περισσότερες) και 400 ευρώ για τις επιχειρήσεις της υπόλοιπης χώρας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά βάρβαρο και επώδυνο μέτρο σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Ο φόρος επιβάλλεται ανεξάρτητα μεγέθους επιχείρησης, δηλαδή το ίδιο πληρώνει το πολυκατάστημα και το σούπερ μάρκετ με τον ψιλικατζή της γειτονιάς, που παραπατάει λόγω κρίσης. Είναι μέτρο χωρίς ημερομηνία λήξης, που αντικειμενικά θα εντείνει την εξόντωση των αυτοαπασχολούμενων.
  • Με την παράγραφο 1 του άρθρου 34 επιβάλλεται ΦΠΑ 23% στον κλάδο της εστίασης που, εκτός των άλλων συνεπειών (επιβάρυνση του κόστους διατροφής των λαϊκών στρωμάτων), θα οδηγήσει στην επιτάχυνση του κλεισίματος των πιο μικρών επιχειρήσεων του κλάδου, που θα βρεθούν στο δίλημμα ή να αυξήσουν την τιμή των εμπορευμάτων τους χάνοντας πελατεία ή να απορροφήσουν την αύξηση του ΦΠΑ σε βάρος του εισοδήματός τους σε μια περίοδο που ο κλάδος αντιμετωπίζει ήδη οδυνηρές συνέπειες λόγω της οικονομικής κρίσης. «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
  • Με την παράγραφο 2 του άρθρου 44 επιβάλλεται μηνιαία εισφορά ύψους 10 ευρώ στο ασφάλιστρο του ΟΑΕΕ (120 ευρώ το χρόνο) υπέρ του ΟΑΕΔ, για την καταβολή επιδόματος ανεργίας στους κατεστραμμένους αυτοαπασχολούμενους. Δηλαδή όσοι κατορθώνουν να επιβιώσουν, αναλαμβάνουν να συντηρήσουν και όσους καταστράφηκαν με ένα ξεροκόμματο επιδόματος ανεργίας. Τα μονοπώλια, που είναι υπεύθυνα για την καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων, παραμένουν στο απυρόβλητο.
  • Με την παράγραφο 3 του άρθρου 44 θεσπίζεται εισφορά υπέρ του ΟΑΕΕ πέρα από το ασφάλιστρο σαν ποσοστό επί του τζίρου, χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Η συγκεκριμένη διάταξη ανοίγει δρόμο για παραπέρα αύξηση του ασφάλιστρου με τη μορφή της φορολογίας (μένει να δούμε και πώς θα εφαρμοστεί).
Επιπτώσεις και επιβαρύνσεις
Με βάση τα παραπάνω, μπορεί να καταρτιστεί ένας κατάλογος ελάχιστων επιβαρύνσεων για έναν αυτοαπασχολούμενο κάτοικο Αττικής ή Θεσσαλονίκης, με ετήσιο φορολογητέο εισόδημα 17.000 ευρώ, που μέχρι σήμερα δε θα πλήρωνε καθόλου φόρο εισοδήματος. Το παραπάνω εισόδημα, αν αφαιρέσουμε τα ασφάλιστρα που πλήρωσε (17.000-5.000=12.000) και το γεγονός ότι δεν εισπράττει δώρα και επίδομα άδειας, αντιστοιχεί σε έναν μηνιαίο καταβαλλόμενο μισθό εργαζόμενου ύψους 857 ευρώ. Ενας τέτοιος μισθός προφανώς δεν του έφθανε να ζήσει και πριν από τα μέτρα.
  • Ειδική εισφορά: 170 ευρώ.
  • Αύξηση φόρου λόγω μικρότερης μείωσης εισοδήματος από τα ασφάλιστρα: 720 ευρώ.
  • Τέλος επιτηδεύματος: 500 ευρώ.
  • Επιβάρυνση ασφαλίστρων υπέρ ΟΑΕΔ: 120 ευρώ.
  • Σύνολο: 1.510 ευρώ.
Δηλαδή πρόκειται για μια μείωση του εισοδήματός του κατά 12,6% ή κατά ισοδύναμο πόσο δυο περίπου εργατικών μισθών, απότομα και μόνο για τα μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους που θεσπίζονται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Δεν έχουν υπολογισθεί και άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται και στα άλλα λαϊκά στρώματα, π.χ. αύξηση τελών κυκλοφορίας, δαπάνες διαβίωσης, αύξηση του ΦΠΑ κλπ. Δεν έχουν υπολογισθεί επίσης ειδικές επιβαρύνσεις που ισχύουν από προηγούμενα, όπως «περαίωση», «κλείσιμο ανέλεγκτων χρήσεων», δημοτικοί φόροι κλπ.
Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, που χτυπά με ιδιαίτερη σκληρότητα τις μικρές επιχειρήσεις, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα ποσά αυτά δεν είναι δυνατόν να πληρωθούν από τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων. Ηδη πολλοί από αυτούς αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Επομένως πρόκειται για μια συνειδητή προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει το χέρι της για να κλείσει σημαντικός αριθμός μικροεπιχειρήσεων, που αποτελεί και όρο ώστε ανοίξουν οι προοπτικές για να ξεπεράσουν τα μονοπώλια την οικονομική κρίση προς όφελός τους.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: «Αποδέσμευσε» 11 δισ. ευρώ στις ... τράπεζες

Στα 97,5 δισ. ευρώ διογκώθηκε ο πακτωλός με τα τζάμπα κεφάλαια

Πρόσθετη ρευστότητα ύψους 11 δισ. ευρώ άντλησαν μόνο για το μήνα Μάη του 2001 - και χωρίς καμιά απολύτως τυμπανοκρουσία - οι ντόπιες τράπεζες μέσω του μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Στο σύνολό τους εμφανίζονται δανεισμένες με το αστρονομικό ποσό των 97,5 δισ. ευρώ - πάνω από 42% του παραγόμενου ΑΕΠ! - από 86,8 δισ. ευρώ τον Απρίλη του 2011.
Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι η διόγκωση της «εξάρτησης» έχει να κάνει με την παραπέρα όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, με εκδηλώσεις όπως με τη μαζική απόσυρση καταθέσεων, το μέγεθος των οποίων είναι τέτοιο που «δείχνει» τεράστιες εκροές προς τους ασφαλείς παραδείσους της πλουτοκρατίας. Η εξέλιξη έρχεται σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί έχουν «υποδείξει» στις ντόπιες τράπεζες τη «σταδιακή απεμπλοκή» τους από τα σχεδόν τζάμπα κεφάλαια, που, κάθε τρεις και λίγο, διοχετεύονται από την ευρωτράπεζα. «Υπόδειξη» που οι ίδιοι «ξέχασαν», προκειμένου να τους διευκολύνουν για λογαριασμό και των άλλων μερίδων της κεφαλαιοκρατίας.
Τα σχεδόν τζάμπα ποσά που οι τράπεζες άντλησαν μέσα σε 1 μήνα βάζοντας για «ενέχυρα» τα κρατικά ομόλογα φτάνουν στο ύψος της διαβόητης 5ης δόσης (12 δισ. ευρώ) από τα τοκογλυφικά δάνεια των «μηχανισμών στήριξης» με τα οποία επιχειρούν να εκβιάσουν το λαό...

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Το 58% των δαπανών σε τοκοχρεολύσια

Εντείνεται η πολιτική λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου για να πληρωθούν οι πιστωτές

Βούτηξαν το λαό στο αίμα, στραγγίζοντας το οικονομικό και κοινωνικό του μέλλον, στο όνομα της μείωσης των ελλειμμάτων και του χρέους, ωστόσο τα τελευταία αντί να μειώνονται αυξάνονται. Το άλλο εντυπωσιακό στοιχείο, το οποίο αποκαλύπτει ότι ο ελληνικός λαός υποβάλλεται στη βάσανο της αιματηρής λιτότητας όχι για να σωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά για να πληρωθούν οι πιστώτριες τράπεζες, είναι ότι οι γενικές κρατικές δαπάνες μόνο το α' πεντάμηνο ανήλθαν στο ιλιγγιώδες ποσό των 62 δισ. ευρώ! Στο δε αναλυτικό πίνακα δαπανών, μόνο το κονδύλι για την πληρωμή χρεολυσίων το πεντάμηνο ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ, με τους αντίστοιχους τόκους να είναι 5,8 δισ. ευρώ. Συνολικά, δηλαδή, για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους τους πρώτους πέντε μήνες του έτους έχει καταβληθεί ποσό που αγγίζει τα 36 δισ. ευρώ!! Αν δούμε το ποσοστό αυτό σε σχέση με το σύνολο των κρατικών δαπανών, βλέπουμε ότι είναι της τάξης του 58%!!!
Σε περισσότερα από 3 δισ. ευρώ ανέρχεται η «μαύρη τρύπα» των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού πενταμήνου, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με αυτά, τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού εμφανίζουν υστέρηση κατά 7,1% σε σχέση με τα αντίστοιχα επίπεδα του 2010 καθώς ανήλθαν στα 18.358 εκατ. ευρώ έναντι 19.760 εκατ. ευρώ το 2010. Αν όμως λάβουμε υπόψη ότι ο ετήσιος στόχος προβλέπει αύξηση των εσόδων κατά 8,5%, προκύπτει υστέρηση ύψους 3,1 δισ. ευρώ.
Από την άλλη πλευρά οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού εμφανίζουν αύξηση 6,4% καθώς ανήλθαν στα 27.590 εκατ. ευρώ έναντι 25.940 εκατ. ευρώ το 2010. Μικρότερο ρυθμό αύξησης 4,3% εμφανίζουν οι πρωτογενείς δαπάνες, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 21.290 εκατ. ευρώ έναντι 20.418 εκατ. ευρώ το 2010. Για την επόμενη περίοδο αναμένεται και νέα συμπίεση των πρωτογενών δαπανών, καθώς σε ετήσια βάση προβλέπεται να αυξηθούν μόλις κατά 1,9%.
Μειωμένες κατά 47,3% εμφανίζονται οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ενώ τα αντίστοιχα έσοδα εμφανίζουν αύξηση 117,5%.
Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθε στα 10.260 εκατ. ευρώ και εμφανίζεται αυξημένο κατά 12,7% σε σχέση με τα αντίστοιχα επίπεδα ελλείμματος του 2010.

ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ: Κυνήγι αναλώσιμων πιστοποιητικών για μια ζωή

Το υπουργείο Παιδείας, μαζί με τους «κοινωνικούς εταίρους», προωθεί το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ένα «εργαλείο» για τους εργοδότες που διαλύει κάθε έννοια εκπαίδευσης και επιβάλλει το κυνήγι πιστοποιητικών για μια ζωή

Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει η ολοκλήρωση της διαδικασίας του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων και τελικά η διάλυση σε ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τη μόρφωση στο εκπαιδευτικό σύστημα, φάνηκε στη χτεσινή σύσκεψη με εκπροσώπους των επιχειρηματιών (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΕΒΕΑ, ΓΣΕΒΕΕ κ.ά.), εκπροσώπους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, υπουργείων, των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων. Η γενική συμφωνία τους στην κατεύθυνση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων αποκάλυψε, για μια ακόμη φορά, το ρόλο των «διαλόγων» των «κοινωνικών εταίρων».
Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (ΕΠΠ), το οποίο έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση, θα είναι μια «προσφορά» στους εργοδότες, αφού θα έχουν ένα πολλαπλό «εργαλείο» επιλογής εργαζομένων. Υπενθυμίζουμε πως πρόκειται για μια κλίμακα κατάταξης εργαζομένων, σύμφωνα με τα προσόντα τους. Ο κάθε εργαζόμενος θα έχει το δικό του ατομικό μητρώο Διά Βίου Μάθησης, το οποίο θα πρέπει να ανανεώνει διαρκώς, κυνηγώντας διαφόρων ειδών πιστοποιητικά. Μέσω αυτής της διαδικασίας τα πτυχία θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο, αφού θα αποτελούν ένα μέρος του συνόλου.
Χτες, η υπουργός Παιδείας, στην εισηγητική της ομιλία, αφού περιέγραψε τη μέχρι τώρα διαδικασία (θεσμοθέτηση του ΕΠΠ, του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων - ΕΟΠΠ κ.ά.) είπε πως συνεχίζεται «η καταγραφή σε ενιαία ηλεκτρονική βάση δεδομένων όλων των τίτλων σπουδών που απονέμονται από φορείς της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και των βεβαιώσεων και πιστοποιητικών που χορηγούνται από φορείς της μη τυπικής εκπαίδευσης». Συμπλήρωσε πως «σε αυτό τον Εθνικό Κατάλογο Προσόντων μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί, από τίτλους που δίδονται στη χώρα, περίπου 6.500». Οπως γίνεται αντιληπτό, σε αυτούς τους 6.500 «τίτλους» είναι μέσα πτυχία, πιστοποιητικά και κάθε είδους βεβαιώσεις. Στόχος του υπουργείου είναι να λειτουργήσει το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων το 2012, ενώ μέσα στο 2011 «προγραμματίζεται από τον ΕΟΠΠ πιλοτική πιστοποίηση προσόντων σε επιλεγμένους επαγγελματικούς κλάδους αιχμής (τουρισμό, πράσινα επαγγέλματα)».
Υποσχέσεις για «επαγγελματικά δικαιώματα»
Η υπουργός «έταξε» πως «η πιστοποίηση προσόντων θα πρέπει να συνδέεται με την αναγνώριση σαφών και συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων»... Σκέτη κοροϊδία δηλαδή, τη στιγμή που συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα που συνδέονταν παλιότερα με συγκεκριμένα επαγγέλματα, τσακίζονται έως και εξανεμίζονται.
Η Α. Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε στην τεχνική εκπαίδευση και κατάρτιση, λέγοντας ότι θα εισάγει ένα σύστημα «μεταφοράς πιστωτικών μονάδων στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ECVET) κατά αναλογία με το σύστημα πιστωτικών μονάδων στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ECTS)».
Τέλος, η υπουργός στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη «ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας», υποστηρίζοντας πως «η ένταξή της στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα. Για χρόνια αντιμετωπιζόταν με δογματικό τρόπο. Κάθε τέτοια προσπάθεια συνδέθηκε με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό»(!). Ετσι, τώρα, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ...αποκαταστήσει το ...κύρος της επιχειρηματικότητας προωθώντας την από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο, αλλά και σε κάθε είδους εκπαιδευτική δομή.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: Νέο «χτύπημα» στη δωρεάν διανομή βιβλίων

Ξεκίνησε «διαβούλευση» για σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης, που ορίζει ότι δωρεάν θα διανέμεται μόνο ένα βιβλίο ανά μάθημα σε φοιτητές και σπουδαστές

Με μια μεθόδευση, που ξεκίνησε από το Μάρτη και ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες, το υπουργείο Παιδείας είναι έτοιμο να περιορίσει στο ένα βιβλία ανά μάθημα τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Το Σάββατο ανακοίνωσε πως ξεκινά «διαβούλευση» στο σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων διανομής και κοστολόγησης διδακτικών βιβλίων, ηλεκτρονικών σημειώσεων και ενίσχυσης βιβλιοθηκών». Στο άρθρο 1 της συγκεκριμένης απόφασης ορίζεται πως «διδακτικό σύγγραμμα θεωρείται ένα - και μόνο ένα - έντυπο βιβλίο ελευθέρου εμπορίου, καθώς και οι έντυπες ή ηλεκτρονικές ακαδημαϊκές σημειώσεις ή τα ηλεκτρονικά βιβλία ελεύθερης πρόσβασης», ενώ με το άρθρο 2 προχωρά σε «κατάργηση του βοηθήματος».
Υπενθυμίζουμε πως πριν λίγους μήνες το υπουργείο Παιδείας, με εγκύκλιο στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ανέφερε ότι κάθε επιλογή συγγράμματος πρέπει να περιλαμβάνει «ένα και μόνο διδακτικό εγχειρίδιο», ενώ σημειωνόταν πως «ως βοήθημα νοείται το βιβλίο το οποίο είναι απαραίτητο για την ανάγνωση του αντίστοιχου προτεινόμενου συγγράμματος». Η συγκεκριμένη εγκύκλιος είχε δημιουργήσει αντιδράσεις στους φοιτητές και τους σπουδαστές (το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών είχε πραγματοποιήσει σειρά κινητοποιήσεων) και το υπουργείο προχώρησε σε ...διευκρινίσεις και βάφτισε το «βοήθημα» δεύτερο βιβλίο. Παρ' όλα αυτά, σε αρκετές σχολές η κατεύθυνση για ένα βιβλίο ανά μάθημα προωθήθηκε, αφού ζητήθηκε από τους φοιτητές το δεύτερο βιβλίο να αγοραστεί. Σημειώνεται, δε, ότι δεν είναι λίγες οι σχολές που σε κάθε μάθημα χρειάζονται παραπάνω από 2 βιβλία.
Στο σχέδιο ΚΥΑ περιλαμβάνονται θέματα «πρόσβασης μέσω του Διαδικτύου στις ηλεκτρονικές πηγές», «Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών και ανάδειξή τους ως κεντρικού εργαλείου εντός των Ιδρυμάτων μέσω του εμπλουτισμού τους με σύγχρονα έντυπα και ηλεκτρονικά βιβλία» κ.ά. Επίσης, καθορίζεται η κοστολόγηση των βιβλίων (ρυθμίζονται και θέματα για την περσινή ακαδημαϊκή χρονιά), καταγράφονται οι σχετικές προϋποθέσεις, όσον αφορά τους εκδότες και τους συγγραφείς των ηλεκτρονικών συγγραμμάτων κ.ά. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται πως «οι ακαδημαϊκές σημειώσεις είναι δυνατόν να αναρτώνται από τους διδάσκοντες - συγγραφείς τους σε ηλεκτρονική μορφή στο πληροφοριακό σύστημα «Εύδοξος», σύμφωνα με τους όρους διάθεσης που προβλέπονται στο σύστημα, κατόπιν έγκρισής τους από τις Γενικές Συνελεύσεις σύμφωνα με το νόμο».
Οι φοιτητές και οι σπουδαστές δεν έχουν να επιλέξουν μεταξύ βιβλίων, ηλεκτρονικών συγγραμμάτων και εξοπλισμένων βιβλιοθηκών. Η συγκεκριμένη ΚΥΑ είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του νόμου - που προωθείται και μετατρέπει το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση και τους φοιτητές σε πελάτες. Η δωρεάν διανομή βιβλίων δεν «ταιριάζει» με το πανεπιστήμιο ΑΕ. Τέλος, σημειώνουμε πως το υπουργείο Παιδείας έχει σκοπό να καταθέσει το νόμο - πλαίσιο μέσα στο καλοκαίρι (μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για το «Μεσοπρόθεσμο») και, χτες, η υπουργός Παιδείας, στη σύσκεψη για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, είπε πως θα τους αποσταλεί το προσχέδιο νόμου για να πουν τη γνώμη τους.

Κόβουν το επίδομα ανεργίας


Την έντονη αντίδραση του ΠΑΜΕ προκάλεσε η νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης να θέσει πρόσθετα εμπόδια για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας. Σε ανακοίνωσή του σημειώνει: «Νέα ωμή επίθεση ενάντια στους άνεργους ετοιμάζει η κυβέρνηση, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τις προϋποθέσεις καταβολής του. Ιδιαίτερα στους εποχικούς εργαζόμενους στον τουρισμό κ.λπ. Ουσιαστικά, καταργούν το επίδομα ανεργίας και επιδιώκουν να ταΐσουν με δισ. ευρώ το μεγάλο κεφάλαιο. Οδηγούν τους ανέργους κάθε μορφής στον Καιάδα και στην ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους άνεργους, τους νέους να έρθουν σε επαφή με τα συνδικάτα και να οργανωθούν. Μαζί με τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας τους, μέτρα επιβίωσής τους. Μαζικά να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα».
Στο μεταξύ, χτες με νέο άρθρο στον εφαρμοστικό νόμο η κυβέρνηση επιβάλλει πλαφόν με το οποίο συρρικνώνει δραστικά τη διάρκεια επιδότησης για τους άνεργους και ιδιαίτερα για τους χιλιάδες εποχικούς εργαζόμενους.
Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται, από την 1/1/2013 ο άνεργος και ο εποχικά εργαζόμενος που την προηγούμενη τετραετία από την έναρξη της επιδότησης έχουν επιδοτηθεί με περισσότερα από 450 ημερήσια επιδόματα ανεργίας, δε δικαιούνται επιδότηση! Μάλιστα, το πλαφόν γίνεται ακόμα πιο αυστηρό από 1/1/2014, καθώς τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας δεν μπορούν να ξεπερνούν τα 400 την προηγούμενη τετραετία από την έναρξη της επιδότησης.
Για παράδειγμα, ένας ξενοδοχοϋπάλληλος εποχικά απασχολούμενος που δουλεύει σε μια εποχική ξενοδοχειακή μονάδα σταθερά τα τελευταία χρόνια για 5 μήνες κάθε χρόνο, τους υπόλοιπους 7 μήνες, οπότε και το ξενοδοχείο κλείνει, επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ. Τα ημερήσια επιδόματα γι' αυτόν τον ξενοδοχοϋπάλληλο είναι συνολικά για το χρόνο 175 (δηλαδή 25 ημερήσια επιδόματα το μήνα επί 7 μήνες επιδότησης). Ετσι, το 2013 ο ίδιος εργαζόμενος δε θα επιδοτηθεί, καθώς τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια τα ημερήσια επιδόματα ξεπερνούν κατά πολύ τα 450 που βάζει ως πλαφόν η κυβέρνηση (4 χρόνια επί 175 ημερήσια επιδόματα = 700). Ετσι, δε θα επιδοτηθεί το 2013, το 2014, και θα επιδοτηθεί ξανά το 2015, με 50, όμως, ημερήσια επιδόματα (μέχρι να φτάσει το πλαφόν των 400 ημερήσιων επιδομάτων εντός της προηγούμενης 4ετίας) δηλαδή θα επιδοτηθεί για δυο μόνο μήνες!

Ιδια τα ψευτοδιλήμματα από κυβέρνηση και ΕΕ

Εκβιάζουν το λαό με τις επόμενες δόσεις των δανείων και στο παρασκήνιο ετοιμάζουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους

Εντείνονται οι εκβιασμοί προς τον ελληνικό λαό να δεχθεί τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, με το φόβητρο της στάσης πληρωμών, όταν ολοένα και περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά κατρακυλούν στη χρεοκοπία. Σε παράλληλους δρόμους προχωρούν και τα παζάρια με τις τράπεζες, προκειμένου να τους δοθούν ανταλλάγματα για να συμμετάσχουν στην ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, χαρακτηρίζει «τρέλα» την ιδέα της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ενώ ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης χαρακτηρίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως «κακό σημάδι».
Την ίδια στιγμή, η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, προειδοποιεί ότι ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα είχε ανεξέλεγκτες συνέπειες και σημειώνει ότι το νέο δάνειο προς την Ελλάδα είναι«προς το κοινό συμφέρον της Ευρώπης», αρκεί να επιβληθούν σκληροί όροι για να οδηγηθεί η Ελλάδα στο σωστό δρόμο. Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, εντείνοντας τους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό, καλεί τα αστικά κόμματα να εγκρίνουν το «Μεσοπρόθεσμο», επισημαίνοντας ότι «προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι εμείς βάζουμε σε κίνδυνο τα δικά μας λεφτά, ενώ τα ελληνικά κόμματα δεν συμφωνούν».
Μάλιστα, διαβεβαιώνει ότι αν η Ελλάδα εφαρμόσει το πρόγραμμα, ιδιαίτερα τις αποκρατικοποιήσεις, το χρέος θα είναι βιώσιμο. Παράλληλα, διευκρινίζει ότι στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, στις 3 Ιούλη, «θα δούμε ποιος θα είναι ο βαθμός των εθελοντικών συνεισφορών από τον ιδιωτικό τομέα, που μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε, και θα βγάλουμε τότε συμπεράσματα», σημειώνοντας επιπλέον ότι «η παρέμβαση από πλευράς της ΕΕ στο ύψος των επιτοκίων στην Ελλάδα είναι μία ιδέα η οποία δεν θα πρέπει να αποκλειστεί». Από την πλευρά του, ο Ιβ Μερς, διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Λουξεμβούργου, υπογραμμίζει ότι ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα οδηγούσε σε «χάος», σημειώνοντας με νόημα ότι «πλέον εξαρτάται από την ελληνική Βουλή».
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προειδοποιεί ότι αν η Βουλή καταψηφίσει το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», τότε το ΔΝΤ, η Ευρωζώνη και η ΕΕ δε θα μπορούν να αποδεσμεύσουν την επόμενη δόση του δανείου. Σύμφωνα με τον ίδιο, «αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Ευρωζώνης στο σύνολό της. Θα έπρεπε να φροντίσουμε ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ». Ωστόσο, ο Β. Σόιμπλε διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος διάσπασης της Ευρωζώνης. Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας,Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα δε θα λάβει την επόμενη δόση του δανείου αν η Βουλή δεν εγκρίνει το «Μεσοπρόθεσμο». «Αν δεν τηρήσουν την υπόσχεσή τους, θα τελειώσει εδώ», επισημαίνει.
Σε αυτό το κλίμα, σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς», στην ΕΕ συζητιέται έκτακτο σχέδιο για το ενδεχόμενο μη έγκρισης του «Μεσοπρόθεσμου» από τη Βουλή. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το πρακτορείο, «υπάρχει η πρόβλεψη για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για κάποιο χρονικό διάστημα, για αρκετές εβδομάδες». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχουν απορριφθεί αρκετές επιλογές, όπως το να δοθεί ένα προσωρινό δάνειο από την ΕΕ, αλλά φαίνεται να συζητιέται ένα δάνειο από ένα «τρίτο μέρος», εκτός, δηλαδή, ΕΕ ή ΔΝΤ, όπως, για παράδειγμα, από κάποια τράπεζα ή άλλο κράτος, όπως η Κίνα.
Παζάρια με τις τράπεζες
Ατυπη συνάντηση τραπεζιτών με εκπροσώπους της Ευρωζώνης, της ΕΕ και της ΕΚΤ έγινε χτες στη Ρώμη με βασικό θέμα τις «πιθανές επιλογές» σχετικά με τη συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών. Τη συνάντηση διοργάνωσε η «Intesa Sanpaolo»και συμμετείχαν εκπρόσωποι τραπεζών, καθώς και οι Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής, και Βιτόριο Γκρίλι, πρόεδρος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής που εκπροσωπεί την Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», η κυβέρνηση της Γαλλίας και οι γαλλικές τράπεζες έχουν καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο νέο δάνειο προς την Ελλάδα. Η γαλλική πρόταση προβλέπει την επανεπένδυση του 70% της αξίας των ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια. Το 50% του ποσού θα επανεπενδύεται σε νέα ομόλογα 30ετούς διάρκειας, με επιτόκιο ανάλογο με εκείνο που καταβάλλει η Ελλάδα στα δάνεια με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Μάλιστα, σε περίπτωση που η ελληνική οικονομία σημειώσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι ιδιώτες επενδυτές θα λάβουν «μπόνους».
Το υπόλοιπο 20% θα επενδύεται σε ένα ταμείο «μετοχών υψηλής ποιότητας», που στην πραγματικότητα θα αποτελεί το ταμείο ασφαλείας, αντί για τις κρατικές εγγυήσεις, που μέχρι σήμερα ζητούν οι τράπεζες. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι αρχικές αντιδράσεις στην πρόταση που παρουσιάστηκε την Παρασκευή στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν «ευνοϊκές», σημειώνει η εφημερίδα, επικαλούμενη πηγή προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις.
Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς», γερμανικές τραπεζικές πηγές σημειώνουν ότι «η γαλλική πρόταση είναι ένας πιθανός συμβιβασμός, που από τη μία υπογραμμίζει την εθελοντική βάση της επιμήκυνσης των τίτλων και λογικά θα αποτρέψει ένα πιστωτικό γεγονός, ενώ από την άλλη χορηγεί λογικά κίνητρα οπότε οι ιδιώτες πιστωτές μπορούν να το κάνουν αποδεκτό». Ακόμα, ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Γερμανικών Τραπεζών, Μίχαελ Κέμερ, διαβεβαιώνει ότι οι γερμανικές τράπεζες θα συμμετάσχουν στο νέο δάνειο, ωστόσο «θα πρέπει και οι Ελληνες να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να σωθούν και οι ίδιοι»,δηλαδή θα πρέπει να υλοποιηθούν οι απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν, επισημαίνει ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε ένα νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας αναμένεται να είναι σημαντική, ωστόσο δεν έχει συζητηθεί το ύψος της και σημειώνει ότι «θα είναι μεγάλη επειδή τα ποσά που αφορά η συμφωνία θα είναι μεγάλα». Μάλιστα, ο Α. Αλταφάζ διευκρινίζει ότι μπορεί να μην υπάρχει συμφωνία για το ακριβές μέγεθος της συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών μέχρι τις 11 Ιούλη, όταν, δηλαδή, λήγει η προθεσμία που έχουν οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης για να ολοκληρώσουν τη σύσταση ενός νέου δανειακού πακέτου για την Ελλάδα.
Ωστόσο, επιβεβαιώνει ότι διεξάγονται συζητήσεις με τις τράπεζες, οι οποίες αναμένεται να διαρκέσουν δύο βδομάδες. Στόχος των συζητήσεων, σύμφωνα με τον Α. Αλταφάζ, είναι αφενός να εντοπιστεί η έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος και αφετέρου να εξεταστούν οι εναλλακτικές λύσεις για τη συμμετοχή τους στην ελεγχόμενη χρεοκοπία, μεταξύ των οποίων και οι γαλλικές προτάσεις.
Αντεγκλήσεις γύρω από τη χρεοκοπία
Το ενδεχόμενο της άτακτης χρεοκοπίας ξορκίζει ο Γιούργκεν Σταρκ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ, ο οποίος σημειώνει ότι η αναδιάρθρωση χρέους δεν αποτελεί εναλλακτική επιλογή για την Ελλάδα, καθώς οι επιπτώσεις της στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ευρώπη «δεν είναι προβλέψιμες» και θα μπορούσαν να κάνουν τη χρεοκοπία της «Lehman Brothers» να δείχνει λίγη. Ο ίδιος, εκπροσωπώντας ακριβώς την πλουτοκρατία και την απαίτησή της να καταργηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, για να είναι πιο «ανταγωνιστική» κατά την επάνοδο στην κερδοφορία, τονίζει ότι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων είναι πολύ πιο σημαντική μακροπρόθεσμα, από την οικονομική βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Αναλόγως, ο επικεφαλής της «Deutsche Bank», Γιόζεφ Ακερμαν, υποστηρίζει ότι«αν πρόκειται μόνο για την Ελλάδα, είναι ήδη μεγάλο το πρόβλημα. Ομως, αν άλλα κράτη παρασυρθούν διά μέσου της διάδοσης του προβλήματος, τότε το πρόβλημα μπορεί να γίνει μεγαλύτερο από της "Lehman Brothers"». Από την πλευρά του, ο καγκελάριος της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν, δηλώνει ότι «δεν μπορώ να αποκλείσω» το ενδεχόμενο ελληνικής χρεοκοπίας και υπογραμμίζει ότι«ελπίζω, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωπαϊκή Ενωση, ότι δε θα χρειαστεί "σχέδιο B"», καθώς οτιδήποτε πέρα από τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και τις αποκρατικοποιήσεις «θα είναι κακό για μας, αλλά και για τον ελληνικό λαό».
Παράλληλα, ο πρώην πρόεδρος της «Bundesbank», Αξελ Βέμπερ, μιλώντας στη «Wall Street Journal», εκτιμά ότι, «τελικώς, η επίλυση του ελληνικού προβλήματος θα πρέπει να περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του υπάρχοντος χρέους και, δυστυχώς, υπάρχουν περιορισμένες μόνο επιλογές: Είτε χρεοκοπία είτε μερικό "κούρεμα" ή εγγύηση για το υπάρχον ελληνικό χρέος» από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ. Ο ίδιος προκρίνει την τελευταία επιλογή, να εγγυηθεί, δηλαδή, η ΕΕ για το σύνολο του χρέους της Ελλάδας.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Πάθος για το «ακηδεμόνευτο» και τη διαχείριση

Κυβέρνηση «πατριωτικής ευθύνης» και «έκτακτης κοινωνικής ανάγκης», ζητάει ο Αλ. Τσίπρας

«Μια άλλη κυβέρνηση, πατριωτικής ευθύνης, έκτακτης κοινωνικής ανάγκης», που μπορεί «να προχωρήσει σε ριζικές μεταρρυθμίσεις» στην αντίθετη κατεύθυνση, ώστε «να βγούμε άμεσα από το μνημόνιο της χρεοκοπίας» και «να διαπραγματευτούμε δίκαιη ρύθμιση του χρέους», ζήτησε για πολλοστή φορά χτες ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, κατά την περιοδεία του στα ΕΛΤΑ.
Το περιεχόμενο της πολιτικής, που θα υπηρετήσει αυτή η κυβέρνηση, το έχει περιγράψει έγκαιρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ότι η στρατηγική του είναι στρατηγική ενσωμάτωσης του λαού στις αξιώσεις της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Κατά δήλωσή του, η κυβέρνηση που οραματίζεται, θα σταθεροποιήσει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ, θα επαναδιαπραγματευτεί τα υπάρχοντα και νέα δάνεια, με «δίκαιους», όπως λέει, όρους, και θα προωθήσει μια «άλλη» δήθεν ανάπτυξη, η οποία θα είναι καπιταλιστική και άρα αντιλαϊκή, αφού ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την εξουσία του κεφαλαίου.
Σε συνέντευξή του στην «Αυγή», ο Αλ. Τσίπρας απογείωσε τη λογική της διαχείρισης του συστήματος και θέλοντας να σύρει σ' αυτήν και το λαό, ισχυρίστηκε ότι «η επόμενη δόση εξασφαλίστηκε την Τετάρτη το απόγευμα, όταν ο κ. Παπανδρέου είχε παραιτηθεί και η Ελλάδα δεν είχε κυβέρνηση, είχε όμως το λαό στο δρόμο, που αποδείχθηκε ότι είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής και εγγυητής του μέλλοντος». Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιφυλάσσει για το λαό ρόλο διαπραγματευτή με την τρόικα, γι' αυτό εχθρεύεται το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα που αντιπαλεύουν στρατηγικά την κυβέρνηση και τους συμμάχους της.
Δείχνοντας την αδυναμία του χώρου να αντιπαρατεθεί πολιτικά με το ΚΚΕ, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι «η Αλέκα Παπαρήγα είπε απίστευτα πράγματα για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που θεωρούν υπόθεσή τους το Σύνταγμα». Κρύβει ότι η κριτική του ΚΚΕ απευθύνεται στους καθοδηγητές της πλατείας - ένας από αυτούς είναι και το κόμμα του - που το πρωί γυροφέρνουν στα κανάλια τις κομματικές τους απόψεις και το βράδυ φοράνε τη μάσκα του «ακομμάτιστου» για να ψαρέψουν στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας, που δίκαια εκφράζουν με τη συμμετοχή τους στις διαδηλώσεις χιλιάδες λαού.
Μην μπορώντας να συγκρατήσει την εμπάθειά του για το ΚΚΕ, που αποκαλύπτει τη στρατηγική των οπορτουνιστών, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι «δεν μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να βγει στον δρόμο και όταν ο κόσμος βγαίνει να βγάζεις εσύ το κομμουνιστόμετρο και να τον κοιτάς με μισό μάτι. Η αριστερά οφείλει να είναι και με την ψυχή και με το σώμα μέσα στο λαϊκό κίνημα, που ήδη καθορίζει εξελίξεις. Τώρα είναι που χρειάζεται ενότητα και κοινή δράση».
Είναι γνωστή η πρεμούρα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να κατοχυρώσει σαν πρωτοπόρο αγωνιστικό υποκείμενο οποιονδήποτε άλλον πέρα από το εργατικό κίνημα, γι' αυτό θεοποιεί το ακηδεμόνευτο, προσπαθώντας μάλιστα με ψέματα να υψώσει τείχη ανάμεσα σε όσους διαδηλώνουν στις πλατείες και στα ταξικά συνδικάτα.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ανοιχτή στήριξη στα βάρβαρα μέτρα

Το μακροπρόθεσμο συμφέρον της πλουτοκρατίας υπηρετεί η τακτική της απέναντι στο Μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό νόμο

Καθαρά προσχηματικό και υποκριτικό είναι το«όχι επί της αρχής» της ΝΔ στο Μεσοπρόθεσμο, ενώ την ίδια στιγμή στηρίζει και συστρατεύεται στην υλοποίηση του συνόλου των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Χαρακτηριστικό της υποκριτικής και ψηφοθηρικής στάσης που τηρεί η ηγεσία της ΝΔ, είναι ότι τη στιγμή που λέει τάχα «όχι» στο Μεσοπρόθεσμο, επικροτεί τα εξοντωτικά για το λαό μέτρα, όπως αυτά περιλαμβάνονται στον εφαρμοστικό νόμο. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι από την πλευρά της ΝΔ δεν υπήρξε ούτε μία ανακοίνωση ή δήλωση για τα βάρβαρα μέτρα του εφαρμοστικού νόμου, αν και έχουν περάσει τέσσερις μέρες από τη δημοσιοποίησή του.
Στην πραγματικότητα η ΝΔ, που από την πρώτη στιγμή ενθάρρυνε την κυβέρνηση να προχωρήσει στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου, συμφωνεί επί της ουσίας των βάρβαρων μέτρων, ενώ έχει αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να υπερψηφίσει πολλά από τα άρθρα του εφαρμοστικού νόμου, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, της συγχώνευσης και κατάργησης φορέων του Δημοσίου και των μαζικών απολύσεων μέσω του θεσμού της εργασιακής εφεδρείας, των άγριων περικοπών στις δαπάνες για Παιδεία και Υγεία, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Η μόνη «διαφωνία» της ΝΔ αφορά τους φόρους, δηλαδή την παραπέρα μείωση των φορολογικών συντελεστών και των εργοδοτικών εισφορών για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτό ακριβώς ήταν το νόημα της δήλωσης «οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους» που έκανε από το Περτούλι Τρικάλων ο Αντ. Σαμαράς, δίχως όμως να διαφωνήσει ή αντιταχθεί στην άγρια φοροεπιδρομή στους εργαζόμενους και τα λαϊκά νοικοκυριά.
Τη σκυτάλη πήρε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου Γ. Μιχελάκης, που επανέλαβε ότι η ΝΔ είναι «υπέρ της επίτευξης των βασικών στόχων του Μεσοπρόθεσμου», υπογραμμίζοντας επιπλέον ότι «όχι μόνο στηρίζουμε, αλλά είμαστε και πρωτοπόροι στις βασικές πολιτικές για την επίτευξη των στόχων, όπως είναι οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, η πάταξη της κρατικής σπατάλης και οι διαρθρωτικές αλλαγές».
Τη σύμπλευση και στήριξη στην κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων επιβεβαίωσε ο τομεάρχης Εργασίας Γ. Νικολόπουλος. Σχολιάζοντας τις ρυθμίσεις του Μεσοπρόθεσμου για τις εργασιακές σχέσεις και τις συντάξεις, χαιρέτισε την ευελιξία και τη μείωση του εργατικού κόστους και επέκρινε την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στους επιχειρηματίες!
Τα άλλα κόμματα
Την άμεση εκποίηση της δημόσιας περιουσίας για την αποπληρωμή του χρέους συστήνει ο ΛΑ.Ο.Σ.,σιγοντάροντας επί της ουσίας τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης, όπως αυτές περιγράφονται και στο Μεσοπρόθεσμο. «Εάν πρόκειται να μας τα πάρουν όλα προκειμένου να εξοφληθούν σε "τιμές θανάτου", γιατί δεν σταματάμε σήμερα την οποιαδήποτε νέα δανειοδότηση εξοφλώντας με ακίνητα τα οποία θα εκχωρηθούν σε τιμές του σήμερα;», πρότεινε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., ενώ σε άλλη ανακοίνωση καλεί τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Η ΔΗΜ.ΑΡ., σε ανακοίνωσή της, διαπιστώνει ότι «ο λογαριασμός του Μεσοπρόθεσμου δεν βγαίνει» και καταλήγει με την εκτίμηση ότι «η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την έξοδο από την κρίση». Σε καθεστώς διαθεσιμότητας και εφεδρείας για την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου έθεσε ουσιαστικά τους βουλευτές του κόμματός της η Ντ. Μπακογιάννη, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι αποτελεί εταίρο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Αναπαράγοντας τον κυρίαρχο εκβιασμό ότι η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου «αποτελεί όρο απαράβατο για την ΕΕ για να εκταμιεύσει τα δισεκατομμύρια τα οποία είναι απαραίτητα για να μην κάνει στάση πληρωμών η χώρα στις 3 Ιουλίου», ζήτησε εξουσιοδότηση από την ΚΕ, την τελική απόφαση να την λάβει το νεοεκλεγέν Πολιτικό Συμβούλιο - στην πραγματικότητα η ίδια - λίγο πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, περιμένοντας προφανώς τυχόν εξελίξεις στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση εκβιάζει με «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς»

Αθλια τρομοκρατική προπαγάνδα από τον Θ. Πάγκαλο και άλλα κυβερνητικά στελέχη

Συμπυκνώνοντας την εκβιαστική προπαγάνδα που το τελευταίο διάστημα εκτοξεύουν στις λαϊκές συνειδήσεις τα επιτελεία των αστών, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έθεσε το Σάββατο το αισχρό ψευτοδίλημμα «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς», με στόχο η πλουτοκρατία και τα κόμματά της να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού στην εξόντωσή του. Μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα «El Mundo», οΘ. Πάγκαλος έδωσε συνέχεια στην τρομοκρατική προπαγάνδα περί «εκτροπής», για να πείσει ότι οι αντιλαϊκές ανατροπές εντός και εκτός του «Μεσοπρόθεσμου» είναι μονόδρομος για το λαό, αλλιώς θα έρθει το χάος.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο να κηρύξει η κυβέρνηση στάση πληρωμών και τα σενάρια επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή, ο Θ. Πάγκαλος σημείωσε: «Το να επιστρέψουμε στη δραχμή σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα οι τράπεζες θα ήταν περικυκλωμένες από ανθρώπους που θα προσπαθούσαν να πάρουν τα λεφτά τους, ο στρατός θα έπρεπε να τους προστατεύσει με τανκς γιατί η αστυνομία δε θα ήταν αρκετή, θα υπήρχαν ταραχές παντού, τα μαγαζιά θα ήταν άδεια, κάποιοι άνθρωποι θα πηδούσαν από τα παράθυρα».
Λίγο πιο κάτω, εξειδικεύοντας κι άλλο τον εκβιασμό, στην ερώτηση για το τι θα γίνει αν δεν ψηφιστεί το «Μεσοπρόθεσμο», ο Θ. Πάγκαλος απάντησε: «Εγώ πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να εγκριθούν τα μέτρα. Αν δεν έχουμε αυτά τα χρήματα (σ.σ. από το δάνειο της τρόικας) πριν τα μεσάνυχτα της 12ης Ιουλίου, θα πραγματοποιηθεί το τρομακτικό σενάριο που σας περιέγραψα για την περίπτωση που θα εγκαταλείψουμε το ευρώ».
Η αναφορά του Θ. Πάγκαλου στα τανκς κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Επιδίωξή του είναι να δημιουργήσει συνειρμούς με μαύρες για το λαό εποχές και ταυτόχρονα να κατοχυρώσει σαν μοναδική επιλογή για το λαό την πολιτική που τον θέλει σιδηροδέσμιο στη στρατηγική της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα που διατρέχει το σύνολο της συνέντευξης, με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να αναρωτιέται μεταξύ άλλων: «Η ερώτηση είναι αν μπορούμε να μην εφαρμόσουμε αυτά τα μέτρα. Η απάντηση είναι "όχι"».
Κομμάτι της κυβερνητικής προπαγάνδας
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση κάλυψε με τον πλέον επίσημο τρόπο τον αντιπρόεδρο, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα τον αντιλαϊκό εκβιασμό. Ο Ηλ. Μόσιαλος είπε ότι «αυτό που θα πρέπει να δούμε, είναι ο πυρήνας των δηλώσεων του αντιπροέδρου της κυβέρνησης (ο οποίος) έθεσε ένα γενικότερο πλαίσιο του τι θα συμβεί εάν χρεοκοπήσει η χώρα». Θεωρώντας δεδομένη την εξέλιξη που περιγράφει στη συνέντευξή του ο Πάγκαλος, έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι «δεν υπάρχει θέμα χρεοκοπίας της χώρας, με την προϋπόθεση ότι ψηφίζουμε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο».
«Απέναντι σε ανέξοδα συνθήματα και σε ανεύθυνα πολιτικά σχόλια που δεν συνιστούν εναλλακτική πολιτική και οδηγούν στην χρεοκοπία και την καταστροφή οφείλουμε να επιλέξουμε τις πράξεις που διασφαλίζουν τη λειτουργία του κράτους, των υπηρεσιών, των σχολείων, των νοσοκομείων και την καταβολή μισθών και συντάξεων», ισχυρίστηκε στην ίδια κατεύθυνση ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Δ. Ρέππας. Ο καθένας από την πλευρά του «θα πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να μη γυρίζει γύρω από την ουρά του», υποστήριξε και η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου.
Σε ρόλο συμπληρωματικό, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Πάνος Μπεγλίτης,αρκέστηκε σε δηλώσεις του να καλέσει «όλους τους συναδέλφους από κάθε κόμμα να μην εμπλέκουν το στράτευμα στην εσωτερική και κοινωνική ζωή», λέγοντας ψέματα ότι «οι Ενοπλες Δυνάμεις καμία σχέση με την εσωτερική ασφάλεια δεν έχουν, έχουν με την εξωτερική ασφάλεια». Στο διά ταύτα, είπε ότι «οι ευθύνες μας οι ίδιες μας οδηγούν στην υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος».
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Πάγκαλου η ΝΔ ισχυρίζεται ότι «ενσυνείδητα αυτοϋπονομεύει την οικονομία», ενώ ο ΛΑ.Ο.Σ. επιχειρεί να αναγορεύσει εαυτόν θεματοφύλακα της δημοκρατίας, εμπλέκοντας στο παραλήρημά του ακόμα και τον Γιαρουζέλσκι. Εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας σχολίασε ότι η κυβέρνηση «ξεπέρασε κάθε όριο».

Επικίνδυνος «φίλος»

Χτες από το «ΣΚΑΪ» ο Α. Πορτοσάλτε καλούσε τους εργαζόμενους να αγωνιστούν από τις πλατείες και να αφήσουν τις απεργίες και τους καταπέλτες. Οταν ένα φερέφωνο του εφοπλιστή ιδιοκτήτη του σταθμού που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών καλεί σε αγώνες της πλατείας κόντρα στις απεργίες, οι εργαζόμενοι πρέπει να ψυλλιάζονται πως οι «ανώνυμοι» διοργανωτές κινητοποιήσεων της πλατείας δε ζορίζουν τ' αφεντικά και την αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί τ' αφεντικά, στηρίζοντας τέτοιους αγώνες δε νοιάστηκαν για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, γι' αυτή δε δίνουν δεκάρα. Να γιατί η ταξική πάλη, η πραγματική σύγκρουση γίνεται στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους της με απεργίες, τάξη κόντρα σε τάξη, τους πονάει.

Απατηλές εντυπώσεις και παιχνίδια

Μόνο ειρωνικά μειδιάματα προκαλούν τα δημοσιεύματα κυρίως γερμανικών εφημερίδων που εμφανίζουν τον Αντ. Σαμαρά ως τον «Ελληνα πολιτικό που απειλεί να τινάξει στον αέρα το ευρώ» ή τον «εκμεταλλευτή της κατάρρευσης» και άλλα τέτοια. Ολα αυτά τα δημοσιεύματα, που «δένουν» με τις πιέσεις των ομοϊδεατών ηγετών στη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, καλλιεργούν μια κατεξοχήν απατηλή και παραπλανητική εικόνα για τον πραγματικό ρόλο της ηγεσίας της ΝΔ και τη συναίνεση και στήριξη που προσφέρει σταθερά εδώ και ενάμιση χρόνο για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα που ισοπεδώνουν τη ζωή του λαού. Οπως οι υποκριτικές αντιμνημονιακές κορόνες δεν μπόρεσαν να αποκρύψουν από τα μάτια του λαού ότι η ηγεσία της ΝΔ υπήρξε ο αναντικατάστατος σύμμαχος της κυβέρνησης και της τρόικας για να περάσουν όλα τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου, έτσι και το ψηφοθηρικό «όχι επί της αρχής» στο «Μεσοπρόθεσμο» δεν μπορεί να αποκρύψει την πλήρη στήριξη και συστράτευση στη νέα άγρια αντιλαϊκή επίθεση. Στη φάση αυτή όμως η πλουτοκρατία, η τρόικα και οι ξένοι δανειστές δεν ανέχονται ούτε τις φραστικές διαφοροποιήσεις ούτε την «εικονική έλλειψη συναίνεσης», όπως την χαρακτήρισε ο υπουργός Οικονομικών, ακριβώς γιατί θέλουν να κλιμακώσουν την ιδεολογική τρομοκρατία υπέρ του «μονόδρομου» του «Μεσοπρόθεσμου». Αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν καθιστά πιο φιλολαϊκή την πολιτική της ΝΔ ούτε βέβαια επιτρέπεται να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια εντός των τειχών της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και του αστικού πολιτικού συστήματος.

Μίσος για τους ταξικούς αγώνες

Η διακηρυγμένη εχθρότητα και το αβυσσαλέο μίσος της ΝΔ για τους λαϊκούς - ταξικούς αγώνες, που εκφράστηκαν για πολλοστή φορά χτες με την απαράδεκτη ανακοίνωση που εξέδωσε για τη συμβολική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη, αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη για την έμπρακτη στήριξη που προσφέρει για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα που εξοντώνουν το λαό. Πίσω από υποκριτικές και δημαγωγικές αντιμνημονιακές κορόνες, η ηγεσία της ΝΔ βρίσκεται σταθερά απέναντι από τους λαϊκούς αγώνες, βάζοντας στο στόχαστρο ειδικά το ΠΑΜΕ. Δε διεκδικεί απλά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο μαύρο αντιαπεργιακό μέτωπο, δίνοντας εξετάσεις στην πλουτοκρατία, αλλά το έχει αποδείξει στην πράξη σε όλες τις κινητοποιήσεις που έγιναν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο: Των ναυτεργατών, των φτωχών αγροτών, των ιδιοκτητών φορτηγών, κ.ο.κ. Με δυο λόγια, δεν υπήρξε λαϊκή κινητοποίηση και απεργιακός αγώνας που η ηγεσία της ΝΔ να μην τον καταδίκασε αναπαράγοντας τις γνωστές φαιδρές δικαιολογίες είτε περί αμαύρωσης της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό είτε της υπονόμευσης του τουρισμού, ενώ δε δίστασε να ενοχοποιήσει τις κινητοποιήσεις για τα «λουκέτα» των μικρών επιχειρήσεων, πλειοδοτώντας υπέρ της απαγόρευσης των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Ο λαός όμως βγάζει τα συμπεράσματά του για τη ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου και δυναμώνει την πάλη του ενάντια στην πολιτική τους, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Οι φοροφυγάδες


Την καραμέλα της φοροδιαφυγής τα κόμματα εξουσίας πάντα την έχουν πρόχειρη. Ειδικά τις περιόδους εκείνες που επεξεργάζονται φορολογικές καταιγίδες για να σαρώσουν τα λαϊκά εισοδήματα με νέα φορομπηχτικά μέτρα που γονατίζουν εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοπασχολούμενους, νέους και νέες. Είναι ολοφάνερο ότι λένε ψέματα. Πρώτα και κύρια επειδή αυτοί, ως κυβερνώντες, έχουν νομιμοποιήσει και συνεχώς διευρύνουν τη νόμιμη φοροδιαφυγή, που προσφέρουν προς το μεγάλο κεφάλαιο. Μόνο μέσα στην τελευταία εικοσαετία, οι φοροαπαλλαγές έχουν διευρυνθεί τόσο πολύ που είναι πλέον κοινό μυστικό ότι «οι μεγάλοι δεν πληρώνουν φόρους». Στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων και ενώ μισθωτοί - συνταξιούχοι κυριολεκτικά ξεζουμίζονται από την φορολογική πολιτική, οι μεγαλοεπιχειρηματίες απολαμβάνουν όλο και περισσότερα οικονομικά κίνητρα - χρηματοδοτήσεις και μαζί με αυτά εκπτώσεις φόρων για επενδύσεις, εκπτώσεις φόρων για αγορές μέσων παραγωγής, εκπτώσεις φόρων για εξαγωγές, εκπτώσεις φόρων για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, εκπτώσεις φόρων και εισφορών για τη διατήρηση θέσεων εργασίας και πάει λέγοντας. Επιπλέον, ενώ είναι στους πάντες γνωστό ότι οι δύο τελευταίες εικοσαετίες ήταν η περίοδος που στη χώρα μας εμφανίστηκαν ιστορικά τα υψηλότερα επιχειρηματικά κέρδη όλων των εποχών, αυτή ήταν ταυτόχρονα και μία περίοδος που οι συντελεστές φορολόγησης των επίσημων κερδών των επιχειρήσεων, γκρεμίστηκαν από τα επίπεδα περίπου του 50%, μόλις στο 20%.
Κάθε φορά που μειώνονται τα κρατικά έσοδα από τις διευρυνόμενες φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο, τα σπασμένα καλούνται να τα πληρώσουν εκείνοι που εργάζονται στο μεροκάματο και ζουν αποκλειστικά από το μεροκάματό τους. Αυτό είναι, άλλωστε, ταξικά προσανατολισμένη πολιτική. Να στραγγίζεις τα εκμεταλλευόμενα στρώματα της κοινωνίας για να εξασφαλίζονται πόροι και οικονομική στήριξη για τους εκμεταλλευτές.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα μυθεύματα περί της φοροδιαφυγής που είναι γάγγραινα και η οποία προκαλεί τα δημοσιονομικά ελλείμματα που μας οδηγούν σε μεγάλα κρατικά χρέη και άλλα παρόμοια. Και οι φορο-ελαφρύνσεις του κεφαλαίου και τα ελλείμματα και το χρέος, είναι φαινόμενα σύμφυτα με το σύστημα, που το συνοδεύουν και το ακολουθούν σε όλη την ιστορική του εξέλιξη. Αρα, αλλού βρίσκεται η πηγή που ξερνάει τα βάρβαρα μέτρα κυβέρνησης - τρόικας και άλλους στόχους υπηρετούν. Πηγή του κακού και όλων των δεινών που υφίστανται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι η οικονομική κρίση που μαστίζει την καπιταλιστική οικονομία και τα ίδια τα αδιέξοδα του συστήματος, που λόγω της μεγάλης συσσώρευσης κεφαλαίων, δεν μπορεί, σε αυτή τη φάση, να εξασφαλίσει κέρδη σε όλους τους εκπροσώπους του.
Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα, με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπες οι λαϊκές μάζες. Η επιδίωξη της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησής της, να στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων. Να αρπάξουν από τους πολλούς, για να επιβιώσουν οι λίγοι. Μόνο που σε τέτοιες συνθήκες είναι σημαντικό να συνειδητοποιηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα, ότι η διέξοδος και η ελπίδα τελικά των πολλών για ένα καλύτερο αύριο, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την οριστική τους απαλλαγή, από αυτούς τους λίγους που επιδιώκουν να καταβροχθίζουν τα πάντα και την εξουσία τους. Κι αυτό σημαίνει αγώνα ρήξης, πάλη για την ανατροπή, σημαίνει Λαϊκό Μέτωπο.

Ο λαός να επιστρέψει τον εκβιασμό


Τόσο από εκπροσώπους της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, όσο και από παράγοντες της Ευρωζώνης, της ΕΕ και της πλουτοκρατίας, εξελίσσεται ένα πογκρόμ εκβιασμών σε βάρος του λαού, προκειμένου να σκύψει το κεφάλι και να δεχθεί τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα εντός και εκτός του «Μεσοπρόθεσμου». Με μοιρασμένους ρόλους, εκβιάζουν για συναίνεση, απειλώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση η χρεοκοπία είναι μονόδρομος. Οι εκβιασμοί, από όπου κι αν προέρχονται, βάζουν μπροστά το δίλημμα «ή Μεσοπρόθεσμο ή στάση πληρωμών». Ζητάνε, δηλαδή, από τον χρεοκοπημένο λαό να κάνει θυσίες για να πτωχεύσει ελεγχόμενα η χώρα και να γλιτώσει η ντόπια πλουτοκρατία τη μεγάλη ζημιά.
Ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές και τον κομματικό ανταγωνισμό, τον αποπροσανατολισμό σιγοντάρουν τόσο η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., όσο και οι δυνάμεις εκείνες που ανάγουν το χρέος σε κύριο ζήτημα, επιδιώκοντας να καναλιζάρουν τις διεκδικήσεις στο ένα ή το άλλο μέτρο διαχείρισης του χρέους. Ολα τα σφυριά της άρχουσας τάξης προβάλλουν το χρέος και τα δάνεια ως το κύριο, για να περιορίσουν τη συζήτηση στη μια ή την άλλη μορφή μέτρων. Απειλούν με στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις, αποκρύπτοντας ότι τα χρήματα από τα δάνεια δεν προορίζονται ούτε για μισθούς, ούτε για συντάξεις, ούτε για επιδόματα, αλλά για να γεμίσουν τις τσέπες τους οι δανειστές της χώρας και οι κεφαλαιοκράτες με επιδοτήσεις και προνόμια.
Οι εκβιασμοί στοχεύουν στο λαό. Αυτόν θέλουν να τρομοκρατήσουν με τα διλήμματα «σκληρά μέτρα ή χρεοκοπία». Το λαό θέλουν να στήσουν στη γωνία, να τον κάνουν να αγωνιά και να πασχίζει για τη σωτηρία των μονοπωλίων, να θυσιάζει το μισθό του, την ασφάλισή του, την ίδια του τη ζωή για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Αποκορύφωμα αυτών των εκβιασμών είναι η τοποθέτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλου, σε συνέντευξή του σε ισπανική εφημερίδα, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, έθεσε τον εκβιασμό ως εξής: `Η ψηφίζεται και υλοποιείται το «Μεσοπρόθεσμο» ή βγαίνουν τα τανκς στους δρόμους.
Ο λαός πρέπει να επιστρέψει τους εκβιασμούς. Η οικονομική κρίση είναι κρίση του καπιταλισμού, κρίση του κεφαλαίου, δεν την προκάλεσε ο λαός και γι' αυτό πρέπει να αρνηθεί να την πληρώσει. Να τινάξει από πάνω του τους εκβιασμούς, να απαντήσει ότι δε χρωστάει, του χρωστούν. Η αξιοπρέπεια του λαού, σήμερα, συνδέεται με τη λεβέντικη απόκρουση των εκβιασμών, με την αποφασιστική πάλη ενάντια στη στρατηγική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, για την ανατροπή της εξουσίας τους. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να είναι ανυποχώρητοι απέναντι στον εκβιασμό. Γιατί αν υποχωρήσουν, τότε ο επόμενος που θα εξαπολυθεί εναντίον τους θα είναι ακόμα χειρότερος. Τώρα, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, ο λαός να οργανώσει την πάλη του. Να πυκνώσει τις γραμμές των ταξικών σωματείων, να διαδηλώσει στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, να ανοίξει με την πάλη του το δρόμο για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Εκβιασμοί στο λαό για την κερδοφορία του κεφαλαίου...

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, το μήνυμα του πρωθυπουργού στη Βουλή ήταν σαφές: Οι Ευρωπαίοι έκαναν το καθήκον τους: Εξασφαλίζουν την κερδοφορία των τραπεζών (άρα και των επιχειρήσεων) στην Ευρώπη. Ε, λοιπόν, πρέπει να κάνουμε κι εμείς το ίδιο...
Κι επειδή αυτοί το κάνουν σε όλη την Ευρώπη - ακόμη και στις χώρες χωρίς χρέος - επικαλούμενοι και το ελληνικό χρέος, εμείς πρέπει να κάνουμε ...κάτι παραπάνω. Να τσακίσουμε ακόμη πιο πολύ τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους και τους άνεργους.
Διότι την σήμερον ημέρα, αν δε χρεοκοπήσεις για χάρη μιας τράπεζας, τότε τι ...πατριώτης είσαι! Αν δε χάσεις τον μισθό σου για έναν εφοπλιστή ή το επίδομα ανεργίας για έναν βιομήχανο!
Διότι πώς αυτοί θα μπορούν να έχουν τις καταθέσεις τους στην Ελβετία και τα Νησιά Καϊμάν, πώς θα παραγγέλνουν καράβια στη Ν. Κορέα και πώς θα κάνουν εξαγωγές στα Εμιράτα, αν δεν κάνουμε κι εμείς κάτι;
Πώς θα κερδοσκοπούν στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στην Αλβανία και τα Βαλκάνια γενικώς, αν εμείς εδώ δεν υποστούμε καμιά τριανταριά χρόνια λιτότητα χωρίς τέλος;
Για όλους αυτούς τους προφανώς φιλοπατριωτικούς λόγους, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κλήθηκαν να επιτελέσουν το δύσκολο έργο της ...θεωρητικής στήριξης και ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου και ο ελληνικός λαός το αυτονόητο τού να το ...πληρώσει.
ΕΛΥΘΗ ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΠΟΡΙΑ τού ...από πού θα βρει ο Ε. Βενιζέλος κάποια 600 εκατομμύρια ευρώ που του λείπανε για να φέρει. Από τους μικρομαγαζάτορες!
Εδώ που τα λέμε, δεν πρέπει να δυσκολεύτηκε και πολύ! Σε τελική ανάλυση, είναι πολύ περιορισμένες οι επιλογές του: Μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι.
Ακόμη και στην ...τύχη μπορεί να διαλέξανε για το πού θα επιβάλουν ένα ακόμη χαράτσι.

Βαστάζος της αντιλαϊκής πολιτικής

Ανακοίνωση πρώτη: «Ολες οι απεργίες έχουν ένα κόστος. Το κόστος που δημιουργείται απ' τις απεργίες εξοφλείται εν συνεχεία με νέους φόρους». Ανακοίνωση δεύτερη: «Πρέπει να γνωρίζουν οι συντεχνίες ότι βασικός λόγος που φτάσαμε στον ευτελισμό της δημοκρατίας μας και στην εκχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι η εκβιαστική δράση τους και ο ανερμάτιστος κομματικός πατριωτισμός τους όλα αυτά τα χρόνια».
Και οι δύο ανακοινώσεις φέρουν τη σφραγίδα του ΛΑ.Ο.Σ.. Ετσι αντιμετωπίζει την επικείμενη 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση. Οπως δηλαδή αντιμετώπισε στο παρελθόν και κάθε προηγούμενη. Δεν ξαφνιάζει βεβαίως κανέναν η στάση του αυτή. Εχει ωστόσο μια αξία να καταγραφεί, κυρίως στις εργατικές λαϊκές συνειδήσεις. Εχει αξία πρακτική για τη ζωή των ανθρώπων του μόχθου, να αποτελέσει και ο τρόπος με τον οποίο το μόρφωμα αυτό στάθηκε απέναντι στους δίκαιους αγώνες του λαού - για τον οποίο κατά τα άλλα κόπτεται - κριτήριο απόρριψης και καταδίκης του. Ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει δώσει ήδη πάρα πολλές αποδείξεις της εχθρότητάς του για το λαό, για το εργατικό λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του. Εχει δώσει πάμπολλες αποδείξεις της αντιδραστικής του φύσης και του ρόλου του ως βαστάζου της αντιλαϊκής πολιτικής προς όφελος του κεφαλαίου. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα να τον πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα. Να του γυρίσουν την πλάτη, οριστικά και αμετάκλητα.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Στο στόχαστρο όποια κατάκτηση έχει απομείνει

Νέο πακέτο περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων, με οδυνηρές συνέπειες για τους εργαζόμενους, είναι στα σκαριά από την κυβέρνηση Κάμερον


Από διαδήλωση τον περασμένο Μάρτη στο Λονδίνο ενάντια στις περικοπές
Σε αργό, οδυνηρό και βασανιστικό θάνατο καταδικάζονται οι Βρετανοί εργαζόμενοι εξαιτίας της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Τα στοιχεία της οικονομίας είναι «δυσοίωνα». Το χρέος ανέρχεται στο 62% του ΑΕΠ, το δημοσιονομικό έλλειμμα έχει διαμορφωθεί στα 156 δισεκατομμύρια λίρες, ή 11% του ΑΕΠ.
Η ανεργία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το μήνα Μάη, μειώθηκε ελάχιστα και κυμάνθηκε στο 7,7%, ενώ σημειώθηκε μείωση κατά 88.000 και του αριθμού των ανέργων που φτάνουν στα 2,43 εκατομμύρια επισήμως και δίχως να αναφέρονται τα στοιχεία των υποχρεωτικά υποαπασχολούμενων. Ο ρυθμός ανάπτυξης της κάποτε κραταιάς Γηραιάς Αλβιόνας για το 2010 ήταν μόλις 1-1,5%, ενώ εκτιμάται - εκτιμήσεις που χαρακτηρίζοντας αισιόδοξες - ότι το 2011 θα κινηθεί στο 3-3,5. Τα στοιχεία αυτά ωχριούν ωστόσο μπροστά στα «ανθρωποφαγικά μέτρα», που λαμβάνει, με εντατικούς μάλιστα ρυθμούς, η κυβέρνηση συνασπισμού των Συντηρητικών (Τόρις) και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών.
Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά, η προώθηση των σαρωτικών περικοπών εξακολουθεί να γίνεται με καταιγιστικό ρυθμό, η οικονομία συνεχίζει να ασθμαίνει, αλλά η κόλαση είναι «ήδη εδώ» για τους εργαζόμενους, καθώς η αφόρητη οικονομική κατάσταση είναι μία αδυσώπητη πραγματικότητα.
Νέο μίνι - πακέτο περικοπών
Στις 24 Μάη, ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν ανακοίνωσε νέο πακέτο μέτρων άμεσων περικοπών στο δημόσιο τομέα, ύψους 6,2 δισεκατομμυρίων λιρών. Αν και πρόκειται για ένα πακέτο που αποτελεί ουσιαστικά προπέτασμα καπνού για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που ήδη σχεδιάζεται - αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 66 χρόνια από το 2018 για τους άντρες από τα 65 που είναι μέχρι σήμερα και 65 για τις γυναίκες από 60 που είναι σήμερα και διπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών εκ μέρους των εργαζομένων - αλλά και τις περικοπές των θέσεων εργασίας, που αναμένεται να γίνουν, ωστόσο οι λεπτομέρειές δίνουν σαφές στίγμα των προθέσεων.
Τα μέτρα προβλέπουν μείωση των λειτουργικών δαπανών των υπουργείων, «πάγωμα» των προσλήψεων στη δημόσια διοίκηση, περικοπές στο συνολικό προϋπολογισμό για τις ημικρατικές υπηρεσίες και οργανισμούς που υπάγονται σε διάφορα υπουργεία, μείωση των υπουργικών μισθών κατά 5% από φέτος κ.λπ. Οι μεγαλύτερες περικοπές γίνονται στον τομέα των Κοινοτήτων και των Τοπικών Κυβερνήσεων, 780 εκατομμύρια λίρες στερλίνες (7,2% του προϋπολογισμού των υπουργείων), περικοπές που θα προστεθούν σε αυτές που ήδη περιλαμβάνονται στον τρέχοντα προϋπολογισμό και εκτός των απολύσεων εργαζομένων που συνεπάγονται θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στην καθημερινότητα και τη διαβίωση των λαϊκών στρωμάτων.
Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι το νέο πακέτο μέτρων προστίθεται στο πακέτο περικοπών συνολικού ύψους 83 δισ. στερλινών, που εγκρίθηκε από το βρετανικό Κοινοβούλιο στα τέλη της περασμένης χρονιάς. Πρόγραμμα που προβλέπει επίσης μείωση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, μέχρι και μισό εκατομμύριο σε βάθος χρόνου.
Ηδη, έχουν γνωστοποιηθεί οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για απόλυση 330.000 δημοσίων υπαλλήλων έως το 2015. Σχεδιασμοί που δρομολογούνται και συνδυάζονται με την προωθούμενη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος.
Στο «κόκκινο»
Την Πέμπτη, ήδη, οργανώνεται απεργία από συνδικάτα του δημόσιου τομέα, όπως η Εθνική Ενωση Δασκάλων (NUT), η Ενωση Καθηγητών και Λεκτόρων (ATL), η Ενωση Πανεπιστημίων και Κολλεγίων (UCU) και η Ενωση Δημοσίων και Εμπορικών Υπηρεσιών (PCS). Ωστόσο, οι συνδικαλιστικές αυτές ενώσεις, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζουν την απεργία ως την «έναρξη πολέμου» εναντίον της κυβέρνησης, εκπροσωπούν μόλις 750.000 εργαζομένους ή το 12% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ η απεργία θα έχει και τοπικό χαρακτήρα, αφού έχει προκηρυχθεί για την Αγγλία και την Ουαλία. Αν και η συμμετοχή του μεγαλύτερου συνδικάτου του δημόσιου τομέα (Unison) - εκπροσωπεί 1,4 εκατομμύρια εργαζόμενους - όπως έχει ανακοινωθεί, αναμένεται να διευρύνει τόσο τη συμμετοχή όσο και την εμβέλεια της «προειδοποιητικής απεργίας».
Δίχως να σημαίνει ότι η απεργιακή κινητοποίηση δεν είναι σημαντική, ωστόσο οι ορίζοντές της περιορίστηκαν από τη στιγμή της προκήρυξής της, λόγω της χρόνιας συμβιβαστικής πολιτικής της ηγεσίας των συνδικάτων και της οργανικής διασύνδεσής τους με το Εργατικό Κόμμα. Οι ηγεσίες των συνδικάτων, από την πρώτη στιγμή, επιχειρούν να πνίξουν εν τη γενέσει της οποιαδήποτε γνήσια έκφραση αντίθεσης και αγώνα των εργαζομένων. Κορυφαίο παράδειγμα ήταν οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των φοιτητών, όπου η μεγαλύτερη ομπρέλα συνδικαλιστικών οργανώσεων (TUC), αν και αρχικά είχε «συνταχθεί» με τους φοιτητές, μόλις διαφάνηκε η διάθεσή τους για άμεση σύγκρουση με την κυβέρνηση, όχι μόνον αποσύρθηκε, αλλά κατήγγειλε και τα επεισόδια..!
Φυσικά, ο αγώνας των φοιτητών δεν έχει τελειώσει και παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον τριπλασιασμό των διδάκτρων, η ακαδημαϊκή χρονιά που αρχίζει το φθινόπωρο εκτιμάται ότι θα είναι πολύ θερμή. Διόλου τυχαία, αφού η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση καθίσταται απαγορευτική για την πλειοψηφία των παιδιών των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματικά στρωμάτων. Ηδη, πριν το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς, η πλειοψηφία των πανεπιστημίων ανακοίνωσε την αύξηση των διδάκτρων τους στο μέγιστο δυνατό, δηλαδή γύρω ή πάνω από τις 9.000 λίρες. Συνεπώς, το μέσο ύψος των διδάκτρων για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος θα κυμαίνεται γύρω στις 9.000 λίρες - σχεδόν τριπλασιασμός από τις 3.500 που είναι σήμερα το ανώτατο όριο - και όχι στις 7.500 λίρες, ποσό που είχε προβλέψει η βρετανική κυβέρνηση και επί του οποίου είχε βασίσει τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων. Αναμένεται η χρηματοδότηση να είναι σαφώς μικρότερη, όπως έχει προειδοποιήσει η κυβέρνηση. Ασχέτως, πάντως, εάν η κυβέρνηση πραγματοποιήσει την απειλή της, εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 36.000 πανεπιστημιακές θέσεις που θα χαθούν εξαιτίας μόνο των περικοπών των κονδυλίων προς τα πανεπιστήμια.
Ολα στο «σφυρί»
Τίποτα θετικό δεν προμηνύεται για την αγορά εργασίας, εννοείται ούτε και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς όλοι αναμένουν ότι οι σαρωτικές περικοπές της κυβέρνησης και η απώλεια θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα θα έχουν συντριπτικές επιπτώσεις συνολικά στην αγορά εργασίας, όπου αναμένεται να χαθούν συνολικά έως και 1,5 εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Αν πρόκειται για «ακραίες εκτιμήσεις», αξίζει κανείς να αναφέρει ένα και μόνο παράδειγμα: Περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας στον τραπεζικό τομέα έχουν χαθεί από την κατάρρευση της τράπεζας Northern Rock στα τέλη του 2007 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2010, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο SKY News. Την ίδια στιγμή, η τράπεζα Lloyds, η οποία διασώθηκε με τα χρήματα των Βρετανών φορολογούμενων, αναμένεται να περικόψει ακόμη 15.000 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Telegraph». Οι 15.000 θα προστεθούν στο σύνολο των 28.000 απολύσεων που ήδη έχει πραγματοποιήσει η τράπεζα μετά τη συγχώνευσή της με την HBOS.
Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο, ούτε πρόκειται να μείνει. Η υγεία θεωρείται δεδομένο ότι θα ...νοσήσει, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το «Εθνικό Σύστημα Υγείας» (NHS) θα προφυλαχτεί ως «κόρη οφθαλμού». Οι δαπάνες που έχουν εγκριθεί είναι «αυξημένες», εντούτοις η πραγματική αύξηση είναι κατώτερη ακόμη και του πληθωρισμού και δεν ξεπερνά το 1 δισεκατομμύριο λίρες με πραγματικούς όρους. Δεδομένων, λοιπόν, των ολοένα αυξανόμενων τιμών των φαρμάκων και της περίθαλψης των ηλικιωμένων, οι διοικητές των νοσοκομείων θα προβούν σε απολύσεις γιατρών και νοσοκόμων και θα κλείσουν συγκεκριμένες πτέρυγες. Θεωρείται, επίσης, δεδομένη η «αναδιάρθρωση» του NHS, σε χρόνο σύντομο μάλιστα, με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, η εξωτερική ανάθεση των υπηρεσιών προς τον ιδιωτικό τομέα, αφού επιβάλλεται εξοικονόμηση πόρων έως το 2014 ύψους 20 δισεκατομμυρίων λιρών. Επίσης όσον αφορά στην Υγεία και κυρίως στις παροχές προς τους Βρετανούς, θα πρέπει να συνυπολογιστούν οι περικοπές που προβλέπονται στην Κοινωνική Πρόνοια, αλλά και στην τοπική διοίκηση, οι οποίες, όπως ήδη είπαμε, είναι «γενναίες».
Ούτε, όμως, «κεραμίδι» θα μείνει όρθιο. Τα κονδύλια για παροχή στέγασης μειώνονται δραστικά, κατά 60% σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερους στον ιδιωτικό τομέα. Οι περικοπές σημαίνουν 270.000 λιγότερες οικίες, αφήνοντας 1,8 εκατομμύρια Βρετανούς σε λίστα αναμονής, ενώ και το ενοίκιο θα διαμορφωθεί υψηλότερο, τουλάχιστον στο 80% της τιμής της αγοράς. Στη λαιμητόμο των περικοπών, και βιβλιοθήκες, πάρκα, κοινωφελείς οργανισμοί που απευθύνονται σε γονείς με μικρά παιδιά, σε νέους ή σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, αρωγή σε άτομα με αναπηρία, επιδόματα σε μονογονεϊκές οικογένειες, επιδόματα αναπηρίας... Ακόμη και τα δάση της Βρετανίας βγαίνουν στο σφυρί, καθώς έχουν γίνει γνωστά τα σχέδια της κυβέρνησης για την πώληση περίπου 7,5 εκατομμυρίων στρεμμάτων έως το 2020. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αναθεωρηθεί η νομοθεσία στην οποία υπόκεινται τα δάση και η οποία χρονολογείται από την υπογραφή της Μάγκνα Κάρτα, το 1215. Για την πολιτική εξουσία, όμως, μάλλον είναι ένας αναχρονισμός μπροστά στο όραμα «μίας σύγχρονης Βρετανίας» παντελώς ξεπουλημένης και ενός λαού εξαθλιωμένου και γεμάτου οργή, δηλαδή ενός «σύγχρονου Ευρωπαίου».

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ: Κάθε σύλλογος και ομάδα πυρήνας οργάνωσης της πάλης

Πλούσια και πολύμορφη δραστηριότητα αναπτύσσουν οι σύλλογοι και οι ομάδες, με στόχο την πλατιά συσπείρωση των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων

Με όλες τους τις δυνάμεις, οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ ρίχνονται στη μάχη για την οργάνωση της πάλης των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό με στόχο να ανταποκριθούν στους σκληρούς αγώνες που έρχονται. Μπροστά στη νέα ομοβροντία αντιλαϊκών μέτρων με το λεγόμενο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» που θα βυθίσει στη φτώχεια τις εργαζόμενες και τις οικογένειές τους η 48ωρη απεργία του ΠΑΜΕ αναδεικνύεται σε κορυφαία μάχη, για την επιτυχία της οποίας και η ΟΓΕ κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια.
Στις συνθήκες της χωρίς προηγούμενο επίθεσης που έχουν εξαπολύσει η πλουτοκρατία και τα κόμματά της ενάντια στη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, η απάντηση των γυναικών πρέπει να δοθεί με αντίστοιχη ένταση, με τη συμμετοχή και τη δράση τους στο ταξικό συνδικαλιστικό, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στις αγωνιστικές συσπειρώσεις των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών.
Πανελλαδική εξόρμηση στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων
Η ΟΓΕ έχει την ευθύνη να έρθει σε επαφή με τις γυναίκες στο χώρο δουλειάς και κατοικίας, να αποκαλύψει στα μάτια τους την προσπάθεια της πλουτοκρατίας να τις τρομοκρατήσει, να χρησιμοποιήσει το πρόσχημα του χρέους ως απειλή και μέσο εκβιασμού και να τις καλέσει να απαντήσουν στη «χρεοτρομοκρατία» με πάλη ενάντια στα μονοπώλια. Σημαντική είναι η ανοδική πορεία των δυνάμεων της ΟΓΕ σε ολόκληρη τη χώρα, με πολλές νέες ομάδες και συλλόγους να προστίθενται στο δυναμικό της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι ομάδες που συγκροτήθηκαν στο 7ο διαμέρισμα της Αθήνας, στα Μέγαρα, στη Ρόδο και την Κρήτη, στην Αμφισσα και τη Λάρυμνα, στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Τα βήματα που σημειώνονται είναι θετικά, δε δημιουργούν όμως καμία επανάπαυση στην ΟΓΕ. Αντίθετα, αποτελούν αφετηρία για να εντείνει την παρέμβασή της. Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη αποφασιστεί η πραγματοποίηση πανελλαδικής εξόρμησης, με σύνθημα «Γνώρισε την ΟΓΕ - Γίνε μέλος της». Ο στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι η δημιουργία ακόμα περισσότερων ομάδων, αλλά και η πλατιά συσπείρωση γυναικών, η μαζικοποίηση όσων ομάδων και συλλόγων ήδη υπάρχουν. Οι πρώτες πρωτοβουλίες έχουν ήδη παρθεί και η πείρα από τις εξορμήσεις και τις συσκέψεις που έχουν γίνει είναι ενθαρρυντική και τα αποτελέσματα θετικά. Η σύσκεψη, για παράδειγμα, του συλλόγου στην Παλλήνη έγινε αφορμή για συζήτηση με δεκάδες γυναίκες, για γνωριμία με το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της ΟΓΕ, κατέληξε στην εγγραφή αρκετών νέων μελών, αλλά και στη συμμετοχή πολλών νέων γυναικών στην απεργία στις 15 Ιούνη, πίσω από το πανό της ΟΓΕ.
Παρακαταθήκη της δράσης του προηγούμενου διαστήματος αποτελεί και η καλύτερη λειτουργία των συλλόγων και των ομάδων. Η συμμετοχή στις μηνιαίες παναττικές συναντήσεις συνεχώς αυξάνεται, ενώ αρκετοί σύλλογοι και ομάδες συναντιούνται τακτικά σε περιφερειακό επίπεδο. Τα Διοικητικά Συμβούλια κατακτούν πιο σταθερή λειτουργία, γνωρίζουν καλύτερα το χώρο ευθύνης τους και τις εξελίξεις σε αυτόν, αποκτούν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν έγκαιρα και άμεσα σε όποια εξέλιξη παρουσιάζεται. Ο σύλλογος στο Ιλιον έχει μονιμοποιήσει την παρέμβασή του στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα» που βρίσκεται στην περιοχή. Η σταθερή παρουσία του συλλόγου του επιτρέπει να γνωρίζει τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο χώρο, προβλήματα που πληθαίνουν δεδομένης της υποχρηματοδότησης των υποδομών Πρόνοιας. Πρόσφατα ο σύλλογος συμμετείχε, μαζί με άλλους φορείς, στην παράσταση διαμαρτυρίας με την οποία οι εργαζόμενες διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα που τους όφειλε το ίδρυμα.
Οι σύλλογοι και οι ομάδες που κινητοποιούν το σύνολο των μελών τους, που καταμερίζουν και αναθέτουν ευθύνες σε όλο το δυναμικό τους έχουν πολλαπλασιάσει τη δράση και τα αποτελέσματά της. Η πείρα του συλλόγου της Αγίας Παρασκευής, που πραγματοποίησε πρόσφατα σύσκεψη, δείχνει ακριβώς ότι πολλές γυναίκες είναι πρόθυμες να συμβάλουν στη δράση, να πουν τη γνώμη τους για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να εμπλουτιστεί η δράση του συλλόγου, προκειμένου να φτάσουν σε κάθε γυναίκα που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο της αντιλαϊκής επίθεσης και να την καλέσουν να συστρατευτεί μαζί τους. Παράδειγμα σταθερής λειτουργίας αποτελεί και ο σύλλογος στο Φάληρο που έχει καθιερώσει να μαζεύεται και να συζητά κάθε Παρασκευή στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου, προσκαλώντας όποια γυναίκα θέλει να γνωρίσει την ΟΓΕ να συμμετέχει. Τα αποτελέσματα είναι θετικά, οι γυναίκες δείχνουν ενδιαφέρον και έχει διαμορφωθεί ένας πυρήνας που συμμετέχει σταθερά και κινητοποιείται γύρω από το σύλλογο.
Δράση σε όλα τα μέτωπα
Το ζήτημα της Υγείας βρίσκεται σταθερά σε προτεραιότητα στις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις της ΟΓΕ. Οι σύλλογοι και οι ομάδες πραγματοποίησαν δεκάδες εκδηλώσεις και συζητήσεις, όπως για παράδειγμα στο Καματερό και τους Αγίους Αναργύρους, στη Φιλαδέλφεια, στη Ν. Ιωνία, στη Νίκαια και τον Αγιο Δημήτριο, ενώ παρόμοιες συζητήσεις προγραμματίζουν για το επόμενο διάστημα και άλλοι σύλλογοι. Οι δυνάμεις της ΟΓΕ δεν έλειψαν από καμία κινητοποίηση ενάντια στις συγχωνεύσεις μονάδων Υγείας, στην επιβολή του «εισιτηρίου» των 5 ευρώ και γενικά ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας.
Σημαντικό πεδίο δράσης αποτελούν και οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, ειδικά φέτος που μια σειρά προβλήματα εντείνονται στο έπακρο. Ο σύλλογος της Αγίας Παρασκευής έχει σταθερή παρουσία στους σταθμούς της περιοχής, συζητά με τις μητέρες και τις εργαζόμενες σε αυτούς. Ο σύλλογος της Παλλήνης μάζεψε δεκάδες υπογραφές από μητέρες που αυτή την περίοδο προσπαθούν να βρουν μια θέση στον παιδικό σταθμό για το παιδί τους και προκάλεσε έκτακτη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για να έρθει στο προσκήνιο η αδυναμία των σταθμών να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών της περιοχής.
Ενα ακόμα μέτωπο πάλης που βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη είναι αυτό της πάλης ενάντια στα ναρκωτικά και την εξάρτηση. Το φαινόμενο της τοξικομανίας σήμερα εντείνεται, καθώς η καπιταλιστική κρίση δημιουργεί πρόσφορο έδαφος, οξύνοντας τα προβλήματα και πολλαπλασιάζοντας τα αδιέξοδα. Η νεοσύστατη ομάδα των Μεγάρων προγραμματίζει εκδήλωση στις αρχές του Ιούλη, προκειμένου να φωτίσει τις αιτίες του προβλήματος, να προβάλει τα αιτήματα και τους στόχους πάλης για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Πολύμορφες πρωτοβουλίες
Αξιοσημείωτη είναι και η πολυμορφία που επιδεικνύουν οι σύλλογοι και οι ομάδες στη δράση τους. Μέσα από τις πολιτικο-πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν, σημαντικός αριθμός γυναικών ήρθε σε επαφή με την ιστορία των αγώνων του γυναικείου κινήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η εκδήλωση με θέμα τις κατακτήσεις των γυναικών στον 20ό αιώνα, που διοργάνωσε ο σύλλογος του Πειραιά. Με λογοτεχνικά αποσπάσματα, μαρτυρίες και φωτογραφικό υλικό, ποιήματα, τραγούδια και ένα θεατρικό δρώμενο, οι γυναίκες του συλλόγου «ζωντάνεψαν» τους αγώνες του εργατικού και του γυναικείου κινήματος, σε μια πλατεία που γέμισε από εργαζόμενες και εργαζόμενους, μητέρες με μικρά παιδιά και νεολαία. Στα πλαίσια μάλιστα της εκδήλωσης, ο σύλλογος προέβλεψε τη λειτουργία ιδιαίτερου χώρου όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ζωγραφίσουν και να παίξουν.
Ανάλογη επιτυχία είχε και η εκδήλωση για την ειρήνη που διοργάνωσε ο σύλλογος στην Παλλήνη και περιλάμβανε συναυλία με τον «Επιτάφιο» του Γ. Ρίτσου. Συνεχίζοντας αυτές τις πρωτοβουλίες, η ομάδα της ΟΓΕ σε Νέα Μάκρη - Μαραθώνα διοργανώνει στις 3 Ιουλίου βραδιά αφιερωμένη στην ποίηση των Βάρναλη, Ρώτα, Ρίτσου και Λειβαδίτη. Οι δραστηριότητες που συνδυάζουν την πολιτιστική και την πολιτική παρέμβαση συγκινούν τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, μπορούν να συμβάλουν στην κινητοποίησή τους, να εμπνεύσουν τη συμμετοχή τους στο κίνημα και την πάλη, μπορούν με τη βοήθεια της Τέχνης να φωτίσουν την αξία της συμμετοχής στους αγώνες.
Μέσα από όλη αυτή τη δραστηριότητα και τις πρωτοβουλίες, οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ στοχεύουν στην πλατιά συσπείρωση των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα, στην ενίσχυση του μετωπικού σχήματος του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ και της ΟΓΕ. Συμβάλλουν ώστε να πάρουν οι γυναίκες θέση δίπλα στους συμμάχους τους, να παλέψουν ενάντια στην πολιτική που ενισχύει τα μονοπώλια και βυθίζει το λαό στη φτώχεια, να βαδίσουν στο δρόμο συνολικότερων ανατροπών, στο μόνο δρόμο που μπορεί να δώσει μόνιμες κατακτήσεις και δικαιώματα στο λαό, ισοτιμία και χειραφέτηση στις γυναίκες.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Ποτισμένος με τη στρατηγική της διαχείρισης

«Χαιρετίζουμε τη συσπείρωση και παλλαϊκή κινητοποίηση που παρατηρείται στη Γαλλία, στην οποία δεν υπάρχει η εσωτερική παθολογία που παρατηρείται στη χώρα μας, με τα φαινόμενα της διαίρεσης των εργατικών δυνάμεων, που υιοθετεί το ΚΚΕ» (Από συνέντευξη Τύπου του προέδρου του ΣΥΝ, 20 του Μάρτη 2006).
Πρόκειται για μία απ' τις πολλές δηλώσεις με τις οποίες η ηγεσία του ΣΥΝ πανηγύριζε για τις εξελίξεις στη Γαλλία, με αφορμή το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για το «ευρωσύνταγμα» και τις νεολαιίστικες κινητοποιήσεις κατά «του συμβολαίου πρώτης πρόσληψης» του Ντε Βιλπέν. Οπως πανηγύριζε και για τη νίκη της κεντροαριστεράς στην Ιταλία, μιλώντας για«γεγονότα ιστορικής σημασίας για όλη την Ευρώπη (...) διεργασίες διαμόρφωσης μιας πολύχρωμης αντινεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής Αριστεράς (που) καθορίζει το κίνημα και τις εξελίξεις».
Ανακαλύπτοντας νέα αγωνιστικά υποκείμενα και προσπαθώντας με φανατισμό να περάσει στο παρασκήνιο της Ιστορίας το εργατικό κίνημα και η ανάγκη για ριζοσπαστικοποίησή του, η ηγεσία του ΣΥΝ διαλαλούσε τότε σαν «αιτούμενο πολλών φοιτητών» στη Γαλλία το να εκφραστεί η ενότητα και πολιτικά, σε έναν κοινό υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο οποίος «θα εκφράσει αυτό το φάσμα της ενότητας και της ριζοσπαστικότητας και μιας εναλλακτικής πολιτικής στις πολιτικές ανεξέλεγκτης αγοράς». Ανάγοντας και αυτός σε μείζον πολιτικό ζήτημα το τι ρούχα θα φοράει ο Μανωλιός της αστικής εξουσίας, ο Αλ. Αλαβάνος έθετε το ερώτημα: «Θα μπορέσουν να έχουν έναν κοινό υποψήφιο πρόεδρο;» και συμπλήρωνε πως οι ξεσηκωμένοι νέοι της Γαλλίας «θέλουν να συμμετάσχουν στον καθορισμό της πολιτικής, των νόμων, των ρυθμίσεων».
Τι απέγινε εκεί όπου «δεν υπάρχει η παθολογία που παρατηρείται στη χώρα μας»; Η αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζεται ακάθεκτη, το ευρωσύνταγμα μασκαρεμένο σε «μεταρρυθμιστική συνθήκη» προωθήθηκε, ενώ στην Ιταλία ο λαός της βυθίστηκε πιο πολύ στη φτώχεια απ' τα έργα και τις ημέρες της κεντροαριστεράς υπό τον Ρ. Πρόντι, τον θεσμικό ενορχηστρωτή (ως πρόεδρος της Κομισιόν) όλων των αντεργατικών μέτρων και ειδικά της «Στρατηγικής της Λισαβόνας», της σημαίας του μεγάλου κεφαλαίου στην επίθεση κατά της εργατικής τάξης σε όλα τα μέτωπα.
Τα αδελφά κόμματα του ΣΥΝ στις χώρες αυτές κράτησαν στάση πολλαπλώς επιζήμια για τους λαούς, σπρώχνοντας το κίνημα στον αφοπλισμό και την ενσωμάτωση, σε συνεργασία με τα εργοδοτικά - κυβερνητικά συνδικάτα. Ο ιδεολογικός τους εκφυλισμός και η πολιτική τους γύμνια, τους μετέτρεψε σε δορυφόρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων, να στηρίζουν τη σοσιαλδημοκράτισσα Ρουαγιάλ για να μην εκλεγεί ο «συντηρητικός» Σαρκοζί, που τελικώς δεν τους έκανε το χατίρι, ενώ ενισχύθηκε και η ακροδεξιά... Προς μεγάλη θλίψη του ΣΥΝ, που ήλπιζε στη δυναμική του κοινού υποψηφίου και αγωνιούσε για το αν οι νέοι θα μπορέσουν να συμμετέχουν στον «καθορισμό της πολιτικής»...
Η ...μετάφραση στα Ελληνικά
Μετά από πέντε χρόνια ο ίδιος «χαβάς», προσαρμοσμένος στην ελληνική πραγματικότητα, συνεχίζεται από την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηρίζει το «κίνημα των αγανακτισμένων» σαν «τομή στα μεταπολιτευτικά χρονικά»,για «λαϊκή εξέγερση» μιλάει ο Α. Αλαβάνος, διαφημίζει τον «ακηδεμόνευτο» χαρακτήρα του, φέρνοντάς το σε αντιπαράθεση με το οργανωμένο ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα και στρέφεται προς το ΚΚΕ, με δηλώσεις όπως:«Προβάλλει η αναγκαιότητα της ενωτικής δράσης της αριστεράς (...) Ιδιαίτερα αναφέρομαι στην ηγεσία του ΚΚΕ, το οποίο δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρατά αυτή τη διαχωριστική στάση, αλλά να ενώσει ή να ενωθεί μ' αυτό το πάνδημο αίτημα» (Δ. Βίτσας, γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ).
Συγχρόνως, εκπέμπει στη «διαπασών» το αίτημα για περισσότερη και «άμεση» δημοκρατία, αποδίδοντάς το στην «πλατεία». Στο οποίο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει κι άλλα αιτήματα όπως: Ενότητα για ένα «σχέδιο αναπτυξιακό που θα προστατεύσει την εργασία και θα θέσει το θέμα της αντιμετώπισης των χρεών και της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους» (Π. Σκουρλέτης). Για «να φύγει αυτή η κυβέρνηση» (Δ. Βίτσας). Για «μια πράξη που να φέρει στη χώρα περισσότερη δημοκρατία (...) εκλογικό νόμο ανάλογο της Κύπρου που να εξασφαλίζει πλήρη αντιστοιχία ψήφων και εδρών. Ετσι ώστε αυτό που απέτυχε χθες μεταξύ του Σαμαρά και του Παπανδρέου να γίνει μετά από την ψήφο και την αποτύπωση της λαϊκής ετυμηγορίας (...) Αν θέλουμε ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος που να λειτουργεί υπέρ του πολίτη με διαφάνεια (...) πρέπει να αλλάξουμε τα πάντα. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα αναδείξει κυβερνήσεις συνεργασίας» (Δ. Παπαδημούλης).
Αυτό που θέλει στην πραγματικότητα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι με καθυστέρηση μερικών ετών να κάνει ό,τι έκαναν οι ομοϊδεάτες του σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Να πάρει μέρος στη διαχείριση του συστήματος, κοροϊδεύοντας εν ψυχρώ το λαό ότι είναι δυνατόν αυτό να εξανθρωπιστεί. `Η ότι η αλλαγή των συσχετισμών δύναμης υπέρ της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να γίνει με την εφαρμογή της απλής αναλογικής, χωρίς να αλλάξει τίποτα στους τόπους δουλειάς και στη σφαίρα της παραγωγής, όπου η εξουσία του κεφαλαίου ζει και βασιλεύει.
Σαν μοχλούς για να πραγματωθούν αυτές τους οι επιδιώξεις, αντιμετωπίζουν το «κίνημα των αγανακτισμένων»,αλλά και το ιδεολόγημα περί «ενότητας της αριστεράς». Γι' αυτό το λόγο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εχθρεύεται το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα. Για τον ίδιο λόγο επιτίθεται στο ΚΚΕ. Χαλάνε τα σχέδια στο αστικό πολιτικό σύστημα, το οποίο και ο ίδιος υπηρετεί. «Εξαλλοσύνες» χαρακτήριζε ο Αλ. Τσίπρας τους ταξικούς αγώνες και πρόσθετε αποκηρύσσοντάς τους: «Η αριστερά διεκδικούσε (...) πολλές φορές αυτές οι διεκδικήσεις ομολογώ μπορεί να είχαν κι έναν συντεχνιακό χαρακτήρα (...) η ανάπτυξη θέλει όρους κοινωνικής ειρήνης». Αλλωστε και οι «εκκλήσεις» για ενότητα προς το ΚΚΕ δεν αποτελούν παρά αξιώσεις να παραιτηθεί απ' τη στρατηγική του και να δεχτεί να συμπράξει με τον οπορτουνισμό στη διαχείριση του συστήματος.
Με τη στρατηγική του κεφαλαίου
Ξέρει καλά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πόσο εύκολα το σύστημα «χωνεύει» αιτήματα όπως αυτό για «περισσότερη δημοκρατία». Ηδη η κυβέρνηση εξήγγειλε δημοψήφισμα, προσποιούμενη ότι ικανοποιεί το βασικό αίτημα της «πλατείας». Ετσι, «δημοκρατικά», σύμφωνα και με τη θέληση των καθοδηγητών της «πλατείας», την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αναβάθμισε πρόσφατα σε «κάτω Βουλή» (!), στήνεται μια παγίδα για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Και για το πέρασμα αντιδραστικών μέτρων που στόχο έχουν το χτύπημα του ΚΚΕ, όπως ρυθμίσεις για παρέμβαση και έλεγχο της οργάνωσης, της δομής, της λειτουργίας και των οικονομικών των κομμάτων.
Στο παρασκήνιο, βεβαίως, η σύμφυση της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της θα συνεχίσει να αναπαράγει τη διαφθορά και τη διαπλοκή, σε ένα σύστημα που με το προσωπείο του «τίμιου» θα συγκαλύπτει πιο αποτελεσματικά τον ταξικό χαρακτήρα της Δικαιοσύνης, ισχυροποιώντας ταυτόχρονα τους αντιδραστικούς θεσμούς του. Στους τόπους δουλειάς θα συνεχίσει να σπάει κόκαλα η εργοδοτική τρομοκρατία. Οι φτωχογειτονιές θα συνεχίσουν να μαστίζονται απ' τη βία της ανέχειας. Αλλά η «δημοκρατία» τους θα έχει νικήσει!
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει ένα κίνημα και μια πολιτική συμμαχία από τα πάνω που θα επιβάλλει στο αστικό πολιτικό σύστημα το ρετουσάρισμά του, επιτρέποντας στο παλιό να εμφανιστεί σαν «νέο», να ξεγελάσει το λαό, καλλιεργώντας του φρούδες προσδοκίες. Κρύβει απ' το λαό τις αιτίες των προβλημάτων του, συμβάλλοντας στη διαιώνισή τους. Κι αυτές αφορούν στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην ιδιοποίηση απ' τους καπιταλιστές του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου. Οσο αυτά υπάρχουν, ο λαός θα στενάζει και η «δημοκρατία» και η «δικαιοσύνη» θα ταυτίζονται με το δίκιο των μονοπωλίων, όχι των εργατών.
Αυτά υπερασπίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας εκ των ων ουκ άνευ την ΕΕ των μονοπωλίων, την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου. Τον Σεπτέμβρη του 2008, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωνε ότι δεν έχει «καμία δογματική εμμονή» με την αγορά κι όταν ρωτήθηκε αν η λεγόμενη «αριστερή διακυβέρνηση» θα ασκήσει κοινωνική πολιτική με μόνο εργαλείο το κράτος, απάντησε: «Είναι δική σας υποσημείωση αυτή. Εγώ δεν είπα με μόνο εργαλείο το κράτος. Αντιθέτως, θα σας πω, δεν αντιλαμβάνομαι ότι το κράτος πρέπει να έχει σώνει και καλά επιχειρηματικό χαρακτήρα και να παρεμβαίνει παντού»! Οσο, όμως, ο πλούτος και τα μέσα για την παραγωγή του ανήκουν στο κεφάλαιο αυτό δεν θα παραιτείται απ' το στόχο να αφαιρέσει απ' το λαό και το τελευταίο ψίχουλο.
Αλλαγή εξουσίας για καλύτερες μέρες
Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα ας βγάλουν συμπεράσματα και απ' τα παραδείγματα που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει. Το γαλλικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, πάρα το ΟΧΙ που είπε στο «ευρωσύνταγμα», παρά τις μαζικές κινητοποιήσεις κατά του «συμβολαίου πρώτης πρόσληψης», δεν προχώρησε βήμα παραπέρα.
Οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετείχαν ή επέδρασαν παρεμβαίνοντας σε αυτό, το εγκλώβισαν, εμπόδισαν τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων, το χειραγώγησαν με ξεπερασμένα συνθήματα και αυταπάτες περί «κοινωνικού κράτους» και νέων αγωνιστικών υποκειμένων, συμμετοχής στον καθορισμό της πολιτικής, ψευδαισθήσεις ότι υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος δίχως ριζικές ανατροπές στην εξουσία και την οικονομία. Ιδιος είναι ο στόχος τους και στην Ελλάδα.
Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ και η ισχυροποίηση του ταξικού εργατικού κινήματος, το βάθεμα της λαϊκής συμμαχίας, είναι η μόνη ασφαλής εγγύηση ότι η πείρα και η δύναμη του λαού θα αξιοποιηθούν εξολοκλήρου για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον ίδιο και τα παιδιά του.