Οι φοροφυγάδες

Την καραμέλα της φοροδιαφυγής τα κόμματα εξουσίας πάντα την έχουν πρόχειρη. Ειδικά τις περιόδους εκείνες που επεξεργάζονται φορολογικές καταιγίδες για να σαρώσουν τα λαϊκά εισοδήματα με νέα φορομπηχτικά μέτρα που γονατίζουν εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοπασχολούμενους, νέους και νέες. Είναι ολοφάνερο ότι λένε ψέματα. Πρώτα και κύρια επειδή αυτοί, ως κυβερνώντες, έχουν νομιμοποιήσει και συνεχώς διευρύνουν τη νόμιμη φοροδιαφυγή, που προσφέρουν προς το μεγάλο κεφάλαιο. Μόνο μέσα στην τελευταία εικοσαετία, οι φοροαπαλλαγές έχουν διευρυνθεί τόσο πολύ που είναι πλέον κοινό μυστικό ότι «οι μεγάλοι δεν πληρώνουν φόρους». Στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων και ενώ μισθωτοί - συνταξιούχοι κυριολεκτικά ξεζουμίζονται από την φορολογική πολιτική, οι μεγαλοεπιχειρηματίες απολαμβάνουν όλο και περισσότερα οικονομικά κίνητρα - χρηματοδοτήσεις και μαζί με αυτά εκπτώσεις φόρων για επενδύσεις, εκπτώσεις φόρων για αγορές μέσων παραγωγής, εκπτώσεις φόρων για εξαγωγές, εκπτώσεις φόρων για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, εκπτώσεις φόρων και εισφορών για τη διατήρηση θέσεων εργασίας και πάει λέγοντας. Επιπλέον, ενώ είναι στους πάντες γνωστό ότι οι δύο τελευταίες εικοσαετίες ήταν η περίοδος που στη χώρα μας εμφανίστηκαν ιστορικά τα υψηλότερα επιχειρηματικά κέρδη όλων των εποχών, αυτή ήταν ταυτόχρονα και μία περίοδος που οι συντελεστές φορολόγησης των επίσημων κερδών των επιχειρήσεων, γκρεμίστηκαν από τα επίπεδα περίπου του 50%, μόλις στο 20%.

Κάθε φορά που μειώνονται τα κρατικά έσοδα από τις διευρυνόμενες φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο, τα σπασμένα καλούνται να τα πληρώσουν εκείνοι που εργάζονται στο μεροκάματο και ζουν αποκλειστικά από το μεροκάματό τους. Αυτό είναι, άλλωστε, ταξικά προσανατολισμένη πολιτική. Να στραγγίζεις τα εκμεταλλευόμενα στρώματα της κοινωνίας για να εξασφαλίζονται πόροι και οικονομική στήριξη για τους εκμεταλλευτές.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα μυθεύματα περί της φοροδιαφυγής που είναι γάγγραινα και η οποία προκαλεί τα δημοσιονομικά ελλείμματα που μας οδηγούν σε μεγάλα κρατικά χρέη και άλλα παρόμοια. Και οι φορο-ελαφρύνσεις του κεφαλαίου και τα ελλείμματα και το χρέος, είναι φαινόμενα σύμφυτα με το σύστημα, που το συνοδεύουν και το ακολουθούν σε όλη την ιστορική του εξέλιξη. Αρα, αλλού βρίσκεται η πηγή που ξερνάει τα βάρβαρα μέτρα κυβέρνησης - τρόικας και άλλους στόχους υπηρετούν. Πηγή του κακού και όλων των δεινών που υφίστανται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι η οικονομική κρίση που μαστίζει την καπιταλιστική οικονομία και τα ίδια τα αδιέξοδα του συστήματος, που λόγω της μεγάλης συσσώρευσης κεφαλαίων, δεν μπορεί, σε αυτή τη φάση, να εξασφαλίσει κέρδη σε όλους τους εκπροσώπους του.

Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα, με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωπες οι λαϊκές μάζες. Η επιδίωξη της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησής της, να στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων. Να αρπάξουν από τους πολλούς, για να επιβιώσουν οι λίγοι. Μόνο που σε τέτοιες συνθήκες είναι σημαντικό να συνειδητοποιηθεί όσο γίνεται πιο γρήγορα, ότι η διέξοδος και η ελπίδα τελικά των πολλών για ένα καλύτερο αύριο, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την οριστική τους απαλλαγή, από αυτούς τους λίγους που επιδιώκουν να καταβροχθίζουν τα πάντα και την εξουσία τους. Κι αυτό σημαίνει αγώνα ρήξης, πάλη για την ανατροπή, σημαίνει Λαϊκό Μέτωπο.