Προβοκάτορες σε υπηρεσία

Είναι γεγονός ότι στις δύο μέρες της 48ωρης απεργίας και των απεργιακών διαδηλώσεων του ΠΑΜΕ, (χτες στο Σύνταγμα ομάδες τραμπούκων συζητούσαν να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ στην πλατεία, άλλωστε το προσπάθησαν και προχθές), οι οργανωμένες ομάδες κουκουλοφόρων και τα ΜΑΤ σε διατεταγμένη υπηρεσία στράφηκαν με αγριότητα και τόνους χημικών κατά της λαϊκής κινητοποίησης έξω από τη Βουλή. Βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης, υπηρετώντας το σχέδιο τρομοκράτησης του λαού και του λαϊκού κινήματος. Συμπληρώνουν με τον κατασταλτικό αυταρχισμό τον αισχρό εκβιασμό της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας. Το ίδιο ακριβώς σκηνικό έγινε και στην 24ωρη απεργία στις 15 Ιούνη. Οι καταγγελίες και τότε και τώρα περί οργανωμένης προβοκάτσιας, ακριβώς σε στιγμές που το οργανωμένο εργατικό κίνημα αγωνίζεται με απεργίες και διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, προκάλεσαν και σε αστικά ΜΜΕ και στη Βουλή μια περίεργη επιθετική προπαγάνδα. Δώστε αποδεικτικά στοιχεία, ονόματα κλπ. για να στοιχειοθετηθεί ότι είναι προβοκάτσια. Λέμε περίεργη γιατί δε δικαιολογείται από ανθρώπους που ασχολούνται με την πολιτική να αναζητούν αστυνομικού τύπου αποδεικτικά στοιχεία για οφθαλμοφανή γεγονότα που δεν μπορούν να εκτιμηθούν διαφορετικά. Η πείρα στην ιστορία της πολιτικής ζωής και του λαϊκού κινήματος και στην Ελλάδα και διεθνώς, για τις προβοκάτσιες και πώς οργανώνονται, είναι πλέον πασίγνωστη. Αλλά η μη παραδοχή από ορισμένους του συστήματος σημαίνει ότι κάτι ή κάποιους θέλουν να συγκαλύψουν. Χτες, π.χ., υπήρξε απορία από δημοσιογράφο αστικού καναλιού, γιατί κουκουλοφόρος που πιάστηκε με λοστό στο χέρι από ΜΑΤ, όχι μόνο αφέθηκε ελεύθερος, αλλά φυγαδεύτηκε στη Βουλή. Πέντε συνολικά τέτοιοι ήταν που πριν το συγκεκριμένο επεισόδιο συνεργάζονταν με τους επικεφαλής των ΜΑΤ στη Βουλή. Γιατί απορούν; Τι δείχνει αυτό αν όχι συνεργασία; Και τι ήταν ο κουκουλοφόρος; Αστυνομικός; Αυτό συμπεραίνεται. Τι άλλο ζητούν για τους προβοκάτορες και τη σχέση τους με κρατικούς μηχανισμούς; Οι προβοκάτσιες οργανώνονται σε βάρος του εργατικού, του λαϊκού κινήματος από κρατικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες, φανερές και μυστικές, χρησιμοποιώντας και ομάδες που εμφανίζονται με κινηματική μορφή, στις οποίες δε σημαίνει ότι όλοι όσοι συμμετέχουν σ' αυτές είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπάρχουν και παρασυρμένοι. Περικυκλώθηκε, αφέθηκε ελεύθερος.

***

Σαράντα μέρες και πλέον προβάλλεται από αστικά ΜΜΕ, διάφορες άλλες δυνάμεις, αλλά και αστικά κόμματα το λεγόμενο κίνημα των «αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος ως ειρηνικό, ότι αυτό είναι το πραγματικό κίνημα και όχι τα συνδικάτα. Πράγματι, όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν εμφανίστηκαν κουκουλοφόροι, δεν οργανώθηκαν επεισόδια. Με τις απεργίες και τις απεργιακές συγκεντρώσεις όχι μόνο εμφανίστηκαν κουκουλοφόροι αλλά στη 48ωρη απεργία σε διατεταγμένη υπηρεσία έγιναν ο καταλύτης για να χτυπηθούν λαϊκοί άνθρωποι, που διαδήλωναν στην πλατεία και τους γύρω δρόμους, και να μετατρέψουν οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί, ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ κλπ., σε κόλαση, ή, πιο σωστά, πεδίο πολέμου την Αθήνα. Είναι τυχαίο; Αποκαλύπτεται ότι σε κάποιους δεν αρέσει η απεργία και η απεργιακή διαδήλωση. Και δε συμφέρει το κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα, δε συμφέρει την κυβέρνηση, που τη συμφέρει αυτό που έγινε χτες. Δηλαδή, να τσακίσει το εργατικό, το λαϊκό κίνημα. Ετσι, μαζί με τους εκβιασμούς «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», θέλει αφορμή για να επιβάλει με την κρατική κατασταλτική βία τα μέτρα - κόλαση στη ζωή του λαού. Κράτος, αστικό πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση θέλουν να τιθασεύσουν το λαό, να τον τρομοκρατήσουν, για να τσακίσουν το κίνημα. Οχι μόνο τώρα σε περίοδο κρίσης. Αλλωστε, σε περίοδο κρίσης υπάρχει ένταση τρομοκρατίας στους τόπους δουλειάς, με απειλές για απολύσεις κλπ. Και σε περίοδο κρίσης υπάρχει ο τρόμος της απόλυσης, κλπ. Θέλουν το κίνημα τσακισμένο σε συνθήκες ανάκαμψης.

***

Και δημιουργήθηκε ένα υπόβαθρο για όλ' αυτά. Στο Σύνταγμα όλο αυτό τον καιρό των «αγανακτισμένων», υπάρχουν και διάφοροι θύλακες. Οχι ο πλατύς κόσμος που συμμετέχει έστω και έτσι, αλλά ομάδες σε υπηρεσία. Που μουντζώνουν, έχουν πανό «οι 300 στην κρεμάλα», «όποιος ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο να πάει στο Γουδή» (το Γουδή ήταν κάποτε τόπος εκτελέσεων), υπάρχουν και δρουν τραμπούκοι των γηπέδων, φουσκωτοί της νύχτας. Μάλιστα, χτες στη Βουλή βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. είπαν ότι καλά κάνουν και φωνάζουν οι 300 στην κρεμάλα, στο Γουδή κλπ. Πράγματι, όλ' αυτά το αστικό πολιτικό σύστημα, την κυβέρνηση, δεν τους ενόχλησαν και ας έχουν θεό τους το αστικό κοινοβούλιο. Δεν τα καταδίκασαν. Τα θώπευσαν. Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα ούτε τέτοια συνθήματα έχει ούτε τέτοιες μορφές δράσης. Είναι άκρως αντιδραστικά και σε βάρος του.

Μετά απ' όλ' αυτά χρειάζονται αποδείξεις άλλες για την προβοκάτσια στο οργανωμένο εργατικό κίνημα; Η κυβέρνηση έχει απόλυτη την ευθύνη και γι' αυτά και για το απρόκλητο πολεμικό τσάκισμα των λαϊκών ανθρώπων που διαδήλωναν χτες στην Αθήνα. Η απάντηση στον κλιμακούμενο αυταρχισμό, στην άγρια επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα είναι η λαϊκή οργάνωση και αντεπίθεση για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της εξουσίας των μονοπωλίων.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Καταργεί 14.000 νοσοκομειακές κλίνες και 70 δομές Πρόνοιας

«Μπετόν αρμέ» στην προώθηση των αντιλαϊκών ανατροπών στην Υγεία δήλωσε χτες ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος

Πριν καν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του «Μεσοπρόθεσμου», η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας ανακοίνωσε χτες το απόγευμα το σχέδιο κατάργησης 14.000 κλινών στα δημόσια νοσοκομεία, τη συρρίκνωση των ήδη ανεπαρκών δομών Πρόνοιας από 92 σε 22, επιπλέον περικοπές 150 εκατομμυρίων ευρώ στην Υγεία έως το 2014, αλλά και την παράδοση δημόσιων κλινών στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, καρατομώντας το δικαίωμα του λαού σε δημόσιες υπηρεσίες Υγείας.

Αμέσως μετά την υπογραφή του «Μεσοπρόθεσμου» ο υπουργός Υγείας έδωσε συνέντευξη Τύπου στην οποία ανακοίνωσε ότι οι 46.000 οργανικές κλίνες του ΕΣΥ με το σχέδιο καταργήσεων («συνένωση δυνάμεων» το βαφτίζει η ηγεσία του υπουργείου) θα μειωθούν σε 32.000 και μάλιστα ενώ η προσέλευση των ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία έχει αυξηθεί κατά 20-23%! Τα νοσοκομεία από 138 μειώνονται σε 83, καταργούνται 330 κλινικές (σήμερα υπάρχουν 2.000 κλινικές) και μεταφέρονται άλλες 40. Εξακόσιοι γιατροί θα μετακινηθούν σε νοσοκομεία εντός της περιφέρειας στην οποία ήδη εργάζονται, ενώ η ηγεσία του υπουργείου Υγείας ισχυρίζεται ότι θα καλύψει τα τεράστια κενά που υπάρχουν σήμερα -ιδιαίτερα στην περιφέρεια - με την πρόσληψη μόλις 80 νέων γιατρών! Με τη μείωση των δημόσιων κλινών περίπου στο ένα τέταρτο, θα γίνει Γολγοθάς η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες Υγείας των ασθενών απ' τα λαϊκά στρώματα, που ήδη συνωστίζονται σε ουρές και νοσηλεύονται στα ράντζα, πληρώνοντας άγρια χαράτσια στο εμπορευματοποιημένο δημόσιο νοσοκομείο.

Τα δημόσια νοσοκομεία στις ασφαλιστικές εταιρείες

Στο ίδιο πνεύμα η ηγεσία του υπουργείου ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον 500 κλίνες των δημόσιων νοσοκομείων θα διατεθούν ως «ειδικές θέσεις» σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες (ελληνικές ή του εξωτερικού). Η κυβέρνηση βάζει μπουρλότο και στα ασφαλιστικά ταμεία. Οπως ανακοινώθηκε χτες υπογράφηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Υγείας, Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την εφαρμογή του κλειστού νοσήλιου που θα πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα νοσοκομεία και μάλιστα μετά απ' την αναπροσαρμογή προς τα πάνω 700 θεραπευτικών πράξεων που κυμαίνονται από 136 ευρώ και φτάνουν και μέχρι τα 94.009 ευρώ. Ετσι, τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται σε μια ακόμα αφαίμαξη προκειμένου να υποστηρίξουν την επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων, στα πλαίσια και της ολοήμερης λειτουργίας τους.

Ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι είναι «μπετόν αρμέ» στην προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην Υγεία και ότι επίκεινται και νέες περικοπές και μειώσεις νοσοκομειακών κλινών και υποδομών. Η αρχική πρόθεση ήταν η μείωση παραπάνω κλινικών και κλινών, αλλά αν όλα πάνε καλά αποκτούμε τη δυνατότητα περαιτέρω παρεμβάσεων, είπε ο υπουργός. Ηδη το υπουργείο σχεδιάζει και τη μείωση του εργαστηριακού τομέα των νοσοκομείων, με στόχο να υπάρχει ένα ακτινοδιαγνωστικό και ένα βιοπαθολογικό τμήμα σε κάθε νοσοκομείο και εξειδικευμένα τμήματα (ανοσολογικό, κυτταρολογικό, κλπ.) μόνο στα κύρια νοσοκομεία. Επίσης, ανακοινώθηκε η συρρίκνωση των δομών Πρόνοιας από 92 σε 22.

«Ιερή συμμαχία»

Από τα διάφορα ΠΑΣΟΚοειδή των μνημονίων μέχρι τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο στα «Νέα» και από τον βουλευτή Δαβάκη, τομεάρχη Πολιτισμού της ΝΔ, μέχρι την «Καθημερινή», σχηματίστηκε μια «ιερή συμμαχία»...αγανακτισμένων για την «απρέπεια» του ΠΑΜΕ να αναρτήσει πανό στην Ακρόπολη.

*

Η μεν «Καθημερινή»στάθηκε στο ύψος της παράδοσής της. Το Δεκέμβρη του 1944 η μακαρίτισσα Ελένη Βλάχου διεμαρτύρετο και εμέμφετο τους ΕΛΑΣίτες επειδή προσπαθώντας με τα τουφέκια τους να σταματήσουν τα τανκς των Βρετανών - όπως ο εικονιζόμενος με φόντο τον Παρθενώνα - προκαλούσαν... ψυχολογικό σοκ στη γάτα της, στο Κολωνάκι.

Εν έτει 2011, οι επίγονοι της Βλάχου στην «Καθημερινή», αποδείχτηκαν εξίσου ευαίσθητοι με τις γάτες και τα υπόλοιπα κατοικίδια της άρχουσας τάξης. Δεν μπόρεσαν, λοιπόν, να κρύψουν την «Αλγεινή εντύπωση» που προκάλεσε στον ψυχισμό τους το πανό του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη.

Αλλωστε, ποτέ η «Καθημερινή» δεν έχει δίλημμα τι θα διαλέξει κάθε φορά που έχει να διαλέξει ανάμεσα στο λαό και στο «Κολωνάκι».

*

Ο δε κύριος Δαβάκης διέγνωσε «απρέπεια» στην κίνηση του ΠΑΜΕ, που δεν «σεβάστηκε» - το ΠΑΜΕ - την ιερότητα του χώρου...

Ο ίδιος ευσεβέστατος κύριος, πάντως, δεν είχε βγάλει άχνα το 2008. Τότε που το κόμμα του, η ΝΔ, και η κυβέρνηση του κόμματός του, διέθεσαν τον Παρθενώνα στην ποπ αρτίστα κυρία Τζένιφερ Λόπεζ να τον χρησιμοποιήσει ως ντεκόρ για να διαφημίσει... την κολεξιόν της. Ούτε το 1992 έβγαλε άχνα. Πάλι το κόμμα του ήταν τότε στην κυβέρνηση, όταν στη διαφήμιση της «Coca - Cola» οι κίονες του Παρθενώνα έπαιρναν το σχήμα του μπουκαλιού της πολυεθνικής...

Είναι προφανές ότι η ΝΔ και βουλευτές της, σαν τον Δαβάκη, έχουν υψηλή αίσθηση και της «ευπρέπειας» και της «ιερότητας»...

*

Οσο για τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο, αποδείχτηκε κι αυτός απόλυτα συνεπής με τον εαυτό του και την εφημερίδα που τον φιλοξενεί, τα «Νέα». Αλλωστε, δεν είναι μόνο ο εκλεκτός του κ. Γερουλάνου στο ΕΚΕΒΙ, ούτε μόνο ο «ντίτζιταλ συγγραφέας» - κατά την ανακοίνωση του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλιοπωλών Αθηνών (ΣΕΒΑ) - που το 2003 επιτέθηκε στο ΣΕΒΑ όταν ο Σύνδεσμος, ως ελάχιστη αντίδραση στην εισβολή των Βρετανών στο Ιράκ, αρνήθηκε την ανακήρυξη της Βρετανίας ως «τιμώμενης χώρας» στη Γιορτή Βιβλίου στο Πεδίον του Αρεως.

Επιπλέον, ο κ. Θεοδωρόπουλος είναι ένας εκ των «32 πνευματικών ανθρώπων» που έβαλαν την υπογραφή τους υπέρ της «εθνικά ομόψυχης» ψήφισης του «Μεσοπρόθεσμου». Επομένως, είναι πολύ λογικό να διαμαρτύρεται για τις κινήσεις και τα πανό του ΠΑΜΕ. Κινήσεις και πανό που εκτός ότι «πλήττουν τον τουρισμό», έχουν κι ένα ακόμα κακό: Μιλούν για «λαό», αρνούνται την «παράδοση» του λαού και προτείνουν την «οργάνωση» και την «αντεπίθεση» του λαού.

*

Εν κατακλείδι: Είναι τέτοια η σχέση της «ιεράς συμμαχίας» με τα μηνύματα του πανανθρώπινου πολιτισμού που εκπέμπει η Ακρόπολη, που πολύ λογικά «ενοχλείται» με μηνύματα αντίστασης όπως του ΠΑΜΕ.

Και εξίσου λογικά, το ΠΑΜΕ και τα μηνύματά του δεν εμπίπτουν στην «αισθητική» ούτε των «εταιρειών» ούτε εκείνων που αντιλαμβάνονται την Ελλάδα ως «τουριστικό θέρετρο». Οπότε οι «τουρίστες» έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται.Και όσο αυτοί διαμαρτύρονται τόσο επιβεβαιώνεται ότι το ΠΑΜΕ βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Αδίστακτοι!

Αδίστακτη κυβέρνηση μιας αδίστακτης πλουτοκρατίας.

Σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ντελίριο. Μέσα και έξω από τη Βουλή.

Μέσα με τους 155 «νεκροθάφτες» του λαού. Εξω με τους επίσημους και παρακρατικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους: Τις συμμορίες των κουκουλοφόρων και τα ΜΑΤ.

Πρωτοφανής αγριότητα. Μαζική τρομοκρατία. Ανελέητη βαρβαρότητα.Απερίγραπτη καταστολή. Εξωφρενικό ψεύδος. Οργιο δημαγωγίας. Αισχροίεκβιασμοί. Απόλυτη αναξιοπρέπεια. Στάλα τσίπα. Ούτε δείγμα φιλότιμο.Θηριώδης αυταρχισμός. Ασφαλίτικη προβοκάτσια.

Μέσα - έξω. Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

«Αυτή είναι η Ελλάδα» που θέλουν ο Παπανδρέου κι ο Βενιζέλος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών. Ο Καρατζαφέρης του μνημονίου και η ΝΔ του «άλλου μείγματος». Ο Ολι Ρεν της ΕΕ και ο Τόμσεν του ΔΝΤ.

Αυτή δεν είναι η Ελλάδα του ελληνικού λαού. Δε θα γίνει ποτέ.

Θα φύγουν νύχτα. Αυτοί, οι όμοιοί τους και τα αφεντικά τους.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ - ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ: Παζάρια για τα κλεμμένα στις ελβετικές τράπεζες

Καθεστώς προκλητικής αμνηστίας για κάθε προέλευσης κεφάλαια, διασφαλίζουν και την «ανωνυμία» αντί πινακίου φακής

Την προκλητική ρύθμιση για το λεγόμενο «επαναπατρισμό κεφαλαίων», για την επίσημη φορολογική και άλλη αμνήστευση κεφαλαίων, κάθε είδους και προέλευσης, που φυγαδεύτηκαν σε τράπεζες της Ελβετίας και άλλους φορολογικούς παραδείσους της πλουτοκρατίας ετοιμάζει για επαναφορά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ταυτόχρονα με το παραπάνω προχωρούν σε παζάρια με την κυβέρνηση της Ελβετίας, για τη σύναψη διακρατικής συμφωνίας, τέτοιας που να διασφαλίζει απόλυτα την «ανωνυμία» των τρωκτικών και τα συμφέροντα και των ελβετικών τραπεζών, που σύμφωνα με σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα του γερμανικού «Σπίγκελ» έχουν γίνει αποδέκτες τέτοιων καταθέσεων ύψους 600 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τόσο τα ονόματα όσο και τα ποσά θα εξακολουθήσουν να παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Με «ευθύνη» της ελβετικής κυβέρνησης και των τραπεζών θα φορολογούνται αντί πινακίου φακής και τα ποσά του φόρου υποτίθεται ότι θα αποδίδονται στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, ανώνυμα και χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο. Είναι δηλαδή απόλυτα φανερός ο εμπαιγμός και η ξετσιπωσιά. Από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Οικονομικών, Ε. Βενιζέλος, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις, δήλωσε ότι η διακρατική συμφωνία θα γίνει με όρους ανάλογους με αυτούς που ίσχυσαν με τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, στην πραγματικότητα όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι το μεγαλύτερο μέρος των συγκεκριμένων καταθέσεων είναι ποσά που, νομότυπα και με βάση την ελευθερία της κίνησης των κεφαλαίων, μπορούν να βρίσκονται σε τράπεζες της Ελβετίας, αλλά και οποιασδήποτε άλλης χώρας, και με αυτή την έννοια η ενεργοποίηση διατάξεων για την αναζήτηση «παράνομου χρήματος» είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι πολλοί εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας, αυτοί που θησαύρισαν εκμεταλλευόμενοι το μόχθο των εργαζομένων, αξιοποιώντας τα προνόμια που τους προσφέρει το σύστημα, έσπευσαν να φυγαδεύσουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων σε τράπεζες του εξωτερικού προκειμένου να μη διατρέξουν τον παραμικρό κίνδυνο σε ένα ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης πτώχευσης.

Στην ίδια ακριβώς ρότα είναι και η κρατικομονοπωλιακή ρύθμιση για τον ...«επαναπατρισμό κεφαλαίων», που επίσης θα εκχωρεί στα αρπακτικά το καθεστώς της προκλητικής φορολογικής αμνηστίας. Το μέτρο εφαρμόστηκε τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τη σημερινή του ΠΑΣΟΚ, σχεδόν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είναι, δηλαδή, και πάλι φανερό το γεγονός ότι οι πλουτοκράτες δεν έχουν λόγο να ιδρώνει το αυτί τους...

Οι κυβερνητικές κορόνες, τάχα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, είναι στάχτη στα μάτια, φτηνιάρικες δικαιολογίες που έχουν στόχο να συγκαλύψουν την μπόχα του εκμεταλλευτικού συστήματος. Ο λεγόμενος «επαναπατρισμός» των κλοπιμαίων είναι η ρύθμιση που επιδιώκουν και οι ντόπιοι τραπεζίτες προκειμένου να τονώσουν την καταθετική τους βάση που το τελευταίο διάστημα συνεχίζει σε ραγδαία υποχώρηση. Το μέγεθος των «εκροών», ύψους πολλών δεκάδων δισ. ευρώ, «δείχνει» και πάλι τις μερίδες της πλουτοκρατίας και τις τωρινές προτιμήσεις τους, στις «ασφαλείς» τράπεζες του εξωτερικού, όπως αυτές της Ελβετίας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ντόπιες τράπεζες κατέφυγαν και πάλι στην «αγκαλιά» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μέσα στο μήνα Μάη του 2011 και χωρίς τυμπανοκρουσίες, άντλησαν από αυτή πρόσθετα, σχεδόν τζάμπα κεφάλαια ύψους 11 δισ. ευρώ, όσα περίπου και η διαβόητη 5η δόση από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Σήμερα η «εξάρτηση» των ντόπιων τραπεζών στην κεντρική τράπεζα του ευρωσυστήματος φτάνει στο ύψος ρεκόρ των 97,5 δισ. ευρώ ή πάνω από το 42% του παραγόμενου ΑΕΠ.

Είναι απόλυτα ευεξήγητη η θέση του τραπεζικού κεφαλαίου για την «αναγκαιότητα» κλιμάκωσης της βαρβαρότητας απέναντι στο λαό. Ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας - τοπικό παράρτημα της ευρωτράπεζας - Γ. Προβόπουλος δήλωνε χτες, πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή, ότι η «πιθανότητα καταψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος θα είναι έγκλημα, η χώρα θα ψηφίσει την αυτοκτονία της»...

Φλερτ με τους «αγανακτισμένους»

Αργά χτες το απόγευμα η ΝΔ εδέησε να βγάλει μία ανακοίνωση για τα επεισόδια που γίνονται εδώ και δύο μέρες στην πλατεία Συντάγματος. Ασφαλώς και δεν πρόκειται για τυχαία παράλειψη, πολύ περισσότερο που το ίδιο κόμμα δεν παρέλειψε να βγάλει αλλεπάλληλες ανακοινώσεις για να καταγγείλει τη συμβολική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη, αλλά και να καταδικάσει τους απεργούς ναυτεργάτες! Οσο και αν, από πρώτη ματιά, η στάση της ηγεσίας της ΝΔ φαντάζει παράδοξη, ωστόσο εξηγείται πολύ εύκολα πολιτικά. Αυτό που ενοχλεί την ηγεσία της ΝΔ, που κατά τα λοιπά κόπτεται για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και τη ζημιά στον τουρισμό, είναι οι ταξικοί - λαϊκοί αγώνες που βάζουν στο στόχαστρο τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και αμφισβητούν την εξουσία της πλουτοκρατίας. Από την άλλη καθόλου δεν ενοχλείται από τις μούντζες και τα εκτονωτικά συνθήματα των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος. Αντίθετα τους κλείνει πονηρά το μάτι και έμμεσα πλην σαφώς επιζητά την ψήφο τους, επισείοντας τις αντιμνημονιακές κορόνες και το υποκριτικό και προσχηματικό «όχι» στο «μεσοπρόθεσμο». Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ενώ γενικά πλειοδοτεί υπέρ της κλιμάκωσης του αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας, στη χτεσινή δήλωσή του ο εκπρόσωπος επικρίνει την ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για «αλόγιστη χρήση χημικών»... Ο λαός πάντως έχει την ωριμότητα να βγάλει τα συμπεράσματά του και να καταδικάσει τα κόμματα και την εξουσία του κεφαλαίου.

Οταν οι «διαφωνούντες» ψηφίζουν «ναι»

Το ΠΑΣΟΚ των «διαφωνούντων», το ΠΑΣΟΚ των «ανταρτών», το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ, με μια λέξη το ΠΑΣΟΚ έδωσε ένα ακόμα αξιόπιστο δείγμα γραφής για το ρόλο που έχει αναλάβει στην κοροϊδία εναντίον του λαού, κατά τη διάρκεια της χτεσινής ψηφοφορίας για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος Αλ. Αθανασιάδης, Θ. Ρομπόπουλος, Σ. Βαλυράκης και πολλοί άλλοι, που το προηγούμενο διάστημα περιφέρονταν στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς εμφανιζόμενοι ως δήθεν «διαφωνούντες» με επιμέρους μέτρα του «μεσοπρόθεσμου», χτες, στη διάρκεια της ψηφοφορίας, έπραξαν το ταξικό τους καθήκον. Ψήφισαν «ναι» με το «χέρι στην καρδιά», όπως τους παρότρυνε ο πρωθυπουργός τους Γ. Παπανδρέου. Ψήφισαν τα βάρβαρα μέτρα του «μεσοπρόθεσμου», όπως με την ίδια «συνέπεια» είχαν ψηφίσει και το μνημόνιο. Αφού για περίπου τρεις βδομάδες ανέλαβαν τον «πυροσβεστικό» και αποπροσανατολιστικό ρόλο του «καλού ΠΑΣΟΚ», χτες δήλωσαν «πεισμένοι» για την «αναγκαιότητα» των μέτρων και τα υπερψήφισαν. Συμμετείχαν και στο παρατεταμένο χειροκρότημα, με το οποίο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ υποδέχτηκαν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Δε μας εκπλήσσει η στάση τους. Δε μας εκπλήσσει ούτε η τοποθέτηση του βουλευτή Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ Αλ. Αθανασιάδη μέσα στη Βουλή, ο οποίος, στην προσπάθειά του να αιτιολογήσει την «ψήφο» του, σημείωσε: «Ολοι γνωρίζετε τις αντιρρήσεις μου, αντέδρασα σε δύο θέματα που αφορούσαν ενέργεια και υδάτινους πόρους, αλλά μετά την ομιλία του πρωθυπουργού και τις δεσμεύσεις του υπουργού ψηφίζω "ναι"». Εξάλλου, ο ίδιος ήταν, που όλο το προηγούμενο διάστημα εστίαζε τη «διαφωνία» του μόνο στο «χαμηλό τίμημα» της πώλησης της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, ενώ δεν είχε αρθρώσει την παραμικρή ένσταση για τα βάρβαρα μέτρα, που πλήττουν μισθούς και συντάξεις, που λεηλατούν με φόρους τα λαϊκά στρώματα. Καθείς εφ' ω ετάχθη. Και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν διαλέξει στρατόπεδο, αυτό της αστικής τάξης. Απέναντι στο λαό, απέναντι ακόμα και σ' αυτούς τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα και τους εξασφαλίζουν την πολιτική εξουσία. Ο λαός οφείλει να βγάλει συμπεράσματα.

Συμπόρευση τώρα με το ΚΚΕ

Τίποτα δεν έχει κριθεί επειδή η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε υπέρ του «μεσοπρόθεσμου». Ο πόλεμος της πλουτοκρατίας κατά του λαού κλιμακώνεται, αλλά η έκβασή του δεν έχει κριθεί και σε κάθε περίπτωση ο λαός θα έχει τον τελευταίο λόγο. Την επόμενη μέρα, λοιπόν, μοιρολατρικές και ηττοπαθείς σκέψεις δεν έχουν καμία θέση. Ισα ίσα τώρα είναι η ώρα ο λαός να ορθώσει ψηλότερα το μπόι του, να πιστέψει στη δύναμή του, να μην τους αφήσει να τον χρεοκοπήσουν, να τον βουλιάξουν πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Εχει τη δύναμη να αντισταθεί και να παρεμποδίσει την άγρια αντιλαϊκή λαίλαπα, δημιουργώντας ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και το άνοιγμα του δρόμου για τη δική του εξουσία που θα αποφασίζει με γνώμονα τις δικές του ανάγκες . Ακριβώς σε αυτή τη φάση αναδεικνύεται ο αναντικατάστατος ρόλος του ταξικού - λαϊκού κινήματος που θα μπει στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της πάλης και της αντεπίθεσης του λαού. Είναι μονόδρομος λοιπόν η δημιουργία ισχυρών ταξικών σωματείων σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα αναμετρώνται καθημερινά με τον ταξικό αντίπαλο και θα προετοιμάζουν τους εργαζόμενους για σκληρή και μακρόχρονη σύγκρουση. Ταυτόχρονα, ο λαός πρέπει να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα από τους μακροχρόνιους αγώνες των προηγούμενων χρόνων και να εμπιστευτεί και συμπορευτεί με το ΚΚΕ στους δύσκολους, αλλά συνάμα ελπιδοφόρους, καιρούς που έρχονται.

Κίνημα με προοπτική

Η πετυχημένη 48ωρη γενική απεργία επιβεβαίωσε αυτό που γίνεται όλο και περισσότερο συνείδηση σε όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Οτι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο αναδεικνύεται σε πραγματικό εκφραστή των συμφερόντων και των πόθων των εργαζομένων, σε αυθεντικό εκφραστή της εργατικής τάξης. Το ΠΑΜΕ έβαλε για άλλη μια φορά τη σφραγίδα του και σε αυτή την απεργιακή μάχη, κόντρα στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που ουσιαστικά υπονόμευσε την απεργία. Ηταν μια πραγματική μάχη που δόθηκε στις πύλες των εργοστασίων, στα λιμάνια, στα γραφεία, σε χιλιάδες χώρους δουλειάς, εκεί που διεξάγεται η ταξική πάλη, εκεί που συγκρούεται τάξη με τάξη. Εκεί όπου πραγματικά πονάει το κεφάλαιο και τους εκμεταλλευτές του λαού. Ο σημαντικός αυτός σταθμός στον αγώνα, της 48η απεργίας με αφορμή το λεγόμενο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», το μνημόνιο διαρκείας που συνθλίβει λαϊκά δικαιώματα, είχε προετοιμαστεί με τις δεκάδες πρωτοβουλίες, απεργιακές κινητοποιήσεις που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ εδώ και καιρό, καλώντας το λαό σε ξεσηκωμό για να μην κάνει καμία θυσία για την πλουτοκρατία.

Στο πλευρό του ΠΑΜΕ βρέθηκαν και χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων και έκλεισαν τα μαγαζιά τους, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, η Παναγροτική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Το ταξικό αγωνιστικό κίνημα απέδειξε για άλλη μια φορά ότι με οργανωμένο τρόπο ξέρει και μπορεί να διεξάγει τη σύγκρουση με το κεφάλαιο. Εβαλε και βάζει τη σφραγίδα του στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, κόντρα στις διαθέσεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αν δεν ήταν η καθημερινή ασίγαστη πάλη των ταξικών σωματείων στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στις εργατογειτονιές, αν δεν υπήρχε αυτή η δράση, να ασκεί πίεση στις πλειοψηφίες μοχλούς του κεφαλαίου στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, δε θα οργώνονταν πανεργατικές απεργίες ώστε η εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα να ορθώσουν ανάστημα στη βαρβαρότητα. Και μάλιστα με καθαρή ταξική γραμμή, κόντρα στο κεφάλαιο και την πολιτική του. Η δίκαιη αγανάκτηση χιλιάδων και χιλιάδων εργαζομένων μπορεί να συναντηθεί και να στηριχτεί στο ταξικό κίνημα, για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση όχι για μια καλύτερη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργησή του.

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, να τσακίσουν τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία που χρησιμοποιούν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η πλουτοκρατία, η λυκοσυμμαχία της ΕΕ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Τα περί «σκληρών μέτρων ή χρεοκοπία», τα «ή δανειζόμαστε ή χανόμαστε», οι θυσίες χωρίς τέλος για να διασωθεί το κεφάλαιο από την βαθιά του κρίση, δεν αφορούν το λαό, του χρωστάνε και δε χρωστάει. Οι εργάτες και όλοι οι άλλοι εκμεταλλευόμενοι έχουν το δικό τους δρόμο. Με τη δική τους κοινωνική συμμαχία να ανοίξουν το δρόμο για να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που αυτοί παράγουν, για να καρπώνονται τα παράσιτα οι καπιταλιστές. Να βάλουν στόχο τη δική τους λαϊκή εργατική εξουσία, που θα κοινωνικοποιεί όλα τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, για να αξιοποιηθούν όλες οι πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας, να εξασφαλιστεί δουλειά για όλους, ανάπτυξη όλων των κλάδων παραγωγής και να ικανοποιούνται οι σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.

Η έγνοια τους στα κέρδη...

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Μετά την ψήφιση του «μεσοπρόθεσμου», οι Διεθνείς Οίκοι δεν πρόκειται να θεωρήσουν την εθελοντική επαναγορά ομολόγων ως «πιστωτικό γεγονός»! Τι ωραία...

Η ανεργία του κόσμου, η ύφεση, η ακρίβεια, η μείωση μισθών, η κατάργηση δικαιωμάτων, η κατάργηση του 8ωρου, των συμβάσεων, των βασικών μισθών και γενικώς των πάντων, θεωρείται, άραγε, ...«πιστωτικό γεγονός»;

Από τους «διεθνείς οίκους», προφανώς όχι. Ακόμη και ένα ευρώ να χάσει μια τράπεζα, ή μία πολυεθνική, βλέπετε, το «μετράνε». Το να καταβαραθρωθεί το βιοτικό επίπεδο ενός ολόκληρου λαού είναι ...φυσιολογικό.

Μόνο που ο ελληνικός λαός θεωρεί όλα όσα έγιναν και σαφώς όλα όσα θα γίνουν «πιστωτικό γεγονός», έστω κι αν δε χρησιμοποιεί τέτοιους ανόητους όρους. Και στην προκειμένη περίπτωση ...«τέρμα η πίστωση» για τις πολιτικές τους.

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟ χαμό, έχουμε και τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας να δηλώνει ότι πρέπει να γίνει ένας ...«δίκαιος επιμερισμός του προβλήματος μεταξύ των φορολογούμενων και του ιδιωτικού τομέα» όσον αφορά το ελληνικό χρέος.

Μιλάει, φυσικά, για «δίκαιο επιμερισμό» ...στη χασούρα. Γιατί, όταν υπάρχουν κέρδη, η αντίληψή τους περί δικαίου είναι το να παίρνουν οι πολυεθνικές τα πάντα και οι «φορολογούμενοι» (δηλαδή οι λαοί) τίποτε.

Και μην έχετε αμφιβολία ότι τέτοιου είδους αντίληψη ...«δικαίου» έχουν και στη δική μας περίπτωση. Κάτι, που είναι εμφανές, άλλωστε, και από την κυβερνητική πολιτική.

ΠΑΝΤΩΣ, ΗΤΑΝ καλό, που κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της αίθουσας της Βουλής, έφτιαξαν μια ...«παρέα» και χειροκρότησαν όταν ανακοινώθηκε η ψήφιση του «μεσοπρόθεσμου».

Ετσι, για να τους ...θυμόμαστε με τα χαμόγελά τους και τις χαιρετούρες τους. Μέχρι την επόμενη φορά φυσικά, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και 6η δόση. Και 7η, και 8η....

Αλλο ένα μέσο εκβιασμού

Το «όχι» του ΛΑ.Ο.Σ. στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι καιροσκοπικό και υποκριτικό. Δε διατυπώθηκε για να εκφράσει διαφωνία με τα όσα τερατώδη για το λαό αυτό περιλαμβάνει, άλλωστε τέτοια δεν υπήρξε ποτέ, αφού το κόμμα αυτό στήριξε μέχρι κεραίας την αντιλαϊκή πολιτική. Διατυπώθηκε, γιατί έτσι θεώρησε ο ΛΑ.Ο.Σ. ότι εξυπηρετούνται οι επιδιώξεις και οι σκοπιμότητές του. Ηταν απολύτως σαφής χτες ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης, όταν δήλωνε στο ρ/σ «REAL»: «Σαφώς θα ψηφίσουμε "ΟΧΙ". Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του τόπου μας η μονοκομματική κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου. Ως εκ τούτου, ο ΛΑ.Ο.Σ θα καταψηφίζει οτιδήποτε φέρνει αυτή η κυβέρνηση, ώσπου να επιτευχθεί ο στόχος της οικουμενικής κυβέρνησης (...) Το αντίθετο να στήριζε το ΠΑΣΟΚ, πάλι αντίθετος θα ήμουν. Πρέπει να γίνει οικουμενική κυβέρνηση στη χώρα μας, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα (...) Δεν θα ψηφίζω τίποτα που θα κρατά το ΠΑΣΟΚ μια ημέρα παραπάνω στην εξουσία. Γιατί μπορεί να έχει μια θετική προσπάθεια ή πρόταση, αλλά η επιμήκυνση του χρόνου παραμονής του ΠΑΣΟΚ στα πράγματα θα βλάπτει σοβαρά την Ελλάδα».

Μέσο εκβιασμού του λαού ήταν η αρνητική ψήφος του ΛΑ.Ο.Σ. στο «μεσοπρόθεσμο», αφού απαιτεί την εφαρμογή γοργά ακόμη πιο βάρβαρων μέτρων, προβάλλοντας, ταυτόχρονα, τη θέλησή του για οικουμενική κυβέρνηση. Ας το προσθέσει κι αυτό ο λαός στα έργα και τις ημέρες του αντιδραστικού αυτού μορφώματος.

Επικοινωνιακά κόλπα λαϊκής χειραγώγησης

Σε κινήσεις εντυπωσιασμού επιδίδονται τις τελευταίες κρίσιμες ώρες τα προπαγανδιστικά χαλκεία του ΠΑΣΟΚ, για τις κρίσιμες ψηφοφορίες για το δολοφονικό «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και τον επίσης δολοφονικό εφαρμοστικό νόμο.

Την προηγούμενη Δευτέρα ο Γ. Ραγκούσης έκανε την πρόταση «βόμβα» να φορολογηθούν αδρά όλα τα πρόσωπα που από το 1974 άσκησαν δημόσια διοίκηση και τα οποία ωφελήθηκαν - λέει - από την υπεραξία (!) που δημιουργήθηκε στην εποχή της ανάπτυξης. Ο δε Ε. Βενιζέλος αναζητούσε (;) εναγωνίως στοιχεία για εκείνους που τον περσινό Μάρτη απέσυραν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και τα κατέθεσαν στις ελβετικές. Στα πλαίσια αυτά πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με την ομόλογό του Ελβετίδα υπουργό Οικονομικών, ενώ συναντήθηκε και με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.

Ας μην κουράζονται τόσο... Τον ελληνικό λαό δεν θα τον παρασύρουν και δεν θα τον εξαπατήσουν με τέτοια φθηνά επικοινωνιακά κόλπα. Το πρόβλημα της λεηλασίας του τεράστιου ομολογουμένως πλούτου, που δημιούργησαν οι εργαζόμενοι της χώρας, δεν βρίσκεται στα ψίχουλα που ίσως απέσπασαν όσοι άσκησαν δημόσια αξιώματα από τη μεταπολίτευση και μετά (δηλαδή το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης).

Το πρόβλημα του ελληνικού λαού ήταν πάντα και είναι πρωτίστως η ίδια η άρχουσα τάξη που θησαυρίζει από τη δουλειά του (έτσι βγήκαν στις ελβετικές τράπεζες και τα εκατοντάδες δισ. ευρώ), καταστρέφοντας ζωές, ελπίδες και όνειρα. 'Η για να το πούμε διαφορετικά, το μεγάλο πρόβλημα που καλείται να λύσει ο ελληνικός λαός σήμερα είναι οι ίδιες οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η μήτρα δηλαδή που γεννοβολάει την ταξική εκμετάλλευση, την κατάφωρη αδικία, τη σύγχρονη βαρβαρότητα και τον παρασιτισμό του κεφαλαίου. Που επιτρέπει ο ιδρώτας και το αίμα των εργαζόμενων τάξεων να μετουσιώνονται σε απίστευτο πλούτο, χλιδή και πολυτέλεια για την αστική τάξη.

Αυτή τη μήτρα πρέπει να καυτηριάσουμε, να σταματήσουμε τις τερατογενέσεις που απειλούν τον ελληνικό λαό, να την καταργήσουμε.

Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα των ημερών είναι αν οι ιστορικά ξεπερασμένες παραγωγικές σχέσεις, που μολύνουν και καταστρέφουν κάθε στοιχείο του πολιτισμού αυτής της χώρας, συνεχίζουν να διατηρούνται στη ζωή ή αν θα ανατραπούν. Το ερώτημα είναι αν οι ίδιοι οι παραγωγοί του κοινωνικού προϊόντος ελέγχουν το προϊόν που παράγουν και το διανέμουν μεταξύ τους ή θα συνεχίσουν να το κατασπαράσσουν τα αρπακτικά του κεφαλαίου.

«Λύσσαξαν» από το ταξικό τους μίσος

Στην επιφάνεια ξέβρασε το ταξικό μίσος του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων και των μηχανισμών του, ο παλικαρίσιος απεργιακός αγώνας που δίνουν οι ναυτεργάτες συμμετέχοντας μαζικά στην 48ωρη απεργία των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ. Χτες η Ενωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, σε κοινό δελτίο, χαρακτηρίζουν «παράνομη» την απεργία των ναυτεργατών επειδή είναι επιστρατευμένοι και προσθέτουν: «Εγκειται επομένως στο επίσημο ελληνικό κράτος να διασφαλίσει τη νομιμότητα»! Κοινώς: «Κατεβάστε τα ΜΑΤ». Ανάλογη αξίωση πρόβαλε ο ΗΑΤΤΑ (Σύνδεσμος των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων), ενώ το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΝΕΕ), σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και κοροϊδίας απέναντι στους ναυτεργάτες, έφτασε να «καλεί την πολιτεία», πέρα από το να παρέμβει για να σταματήσει την «παρεμπόδιση επιβατών», να διασφαλίσει «και το δικαίωμα στην εργασία που προστατεύεται από το Σύνταγμα της χώρας μας»! Οσον αφορά τα παπαγαλάκια τους σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ορισμένοι τίτλοι μιλάνε από μόνοι τους: «Στο έλεος του ΠΑΜΕ η ακτοπλοΐα. Αφαντη η πολιτεία», «Μπλόκο του ΠΑΜΕ στο λιμάνι και στον τουρισμό. Σε απόγνωση επιβάτες, Ελληνες και ξένοι», «Το ΠΑΜΕ, για ακόμα μια φορά, μην έχοντας συναίσθηση, όπως φαίνεται, της κατάστασης, δε χτυπάει ούτε τους εφοπλιστές, ούτε το κεφάλαιο, αλλά κυρίως τους τουρίστες, Ελληνες και ξένους».

Ο,τι και να κάνουν, όμως, οι βαρόνοι των ΜΜΕ και οι κονδυλοφόροι τους, θα έρθει η ώρα που οι εργάτες στεριάς και θάλασσας, μαζί με τους συμμάχους τους και την οργανωμένη πάλη τους, θα απαλλαγούν οριστικά από την εκμετάλλευση και θα φέρουν τη δική τους λαϊκή εξουσία.

Τα λένε μόνοι τους...

Στα στοιχεία για την «απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση» στην ΕΕ, που δημοσιοποίησε προχτές η Κομισιόν, το συμπέρασμα που κυριαρχεί είναι ότι «η αγορά εργασίας στην ΕΕ ανακάμπτει αργά και άνισα ανάμεσα στα κράτη - μέλη». Επί της ουσίας, τα όργανα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ παραδέχονται και ομολογούν αυτό που το ΚΚΕ έλεγε από την πρώτη ώρα. Οτι, δηλαδή, η κρίση είναι βαθιά, το κεφάλαιο συναντά σοβαρές δυσκολίες να τη διαχειριστεί προς όφελός του και η όποια ανάκαμψη είναι βραδεία και αναιμική. Ταυτόχρονα, ομολογείται ο αδυσώπητος νόμος της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη, καθώς όλες οι χώρες δε βυθίζονται με τους ίδιους ρυθμούς στην κρίση, ούτε βέβαια ανακάμπτουν με τους ίδιους όρους από αυτή.

Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που πληρώνουν την κρίση είναι οι λαοί σε ολόκληρη την Ευρώπη, ανεξάρτητα από τη θέση που κατέχει η καπιταλιστική οικονομία της κάθε χώρας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Αυτό επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Κομισιόν σχετικά με την πορεία της ανεργίας. Για την Ελλάδα, η ανεργία προβλέπεται να σκαρφαλώσει στατιστικά πάνω από 15% το 2012, δείχνοντας τη ραγδαία καταστροφή εργατικής δύναμης, που αναπόφευκτα συνοδεύει την καπιταλιστική κρίση. Η ίδια η Κομισιόν ομολογεί ότι «κατά τη διάρκεια της ύφεσης, συνολικά, η απώλεια εργασίας επηρέασε ιδιαίτερα τους εργαζόμενους που πληρώνονται με χαμηλούς ή μεσαίους μισθούς, κυρίως στους τομείς των κατασκευών και της βιομηχανίας».

Ολους αυτούς που το καπιταλιστικό σύστημα πετάει βίαια εκτός παραγωγής, όπως βίαια τους ξεζούμιζε στα χρόνια της οικονομικής μεγέθυνσης, οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας όχι μόνο δεν τους προστατεύουν με ουσιαστικά μέτρα, όπως αυτά που προτείνει το ΚΚΕ, αλλά, αντίθετα, αυστηροποιούν κι άλλο τις προϋποθέσεις για την παροχή του πενιχρού επιδόματος ανεργίας. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο που δείχνει τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του καπιταλισμού, αλλά και την αδυναμία του να λύσει επί της ουσίας το ζήτημα της ανεργίας. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός είναι ένας ακόμα δείκτης από αυτούς που ανακοινώνει η Κομισιόν, η οποία διαπιστώνει ότι «σε ετήσια βάση, η απασχόληση αυξήθηκε μόνο κατά 0,3% το πρώτο τετράμηνο του έτους» και αυτή η αύξηση «καταγράφεται μόνο χάρη στη μερική απασχόληση και την προσωρινή εργασία».

Τι ομολογούν τα επιτελεία της ΕΕ; Οτι εν μέσω κρίσης, οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου έχουν τσακίσει τις εργασιακές σχέσεις, ώστε σήμερα η όποια ανάκαμψη να βασίζεται εξολοκλήρου στη μερική και προσωρινή απασχόληση. Δηλαδή, στην ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη. Να ποια είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να ωθήσει στην καπιταλιστική ανάκαμψη (αυτό κάνουν τα μνημόνια και το «Μεσοπρόθεσμο») και, ταυτόχρονα, ο στρατηγικός στόχος όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν έχουν χρέη και ελλείμματα. Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η πλήρης κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα, είναι όρος αναγκαίος για να ξεκολλήσει το κεφάλαιο από την κρίση, μαζί με την καταστροφή μέρους του, και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατρειά για τους εργαζόμενους και το λαό δεν υπάρχει, πέρα από το να συνειδητοποιήσουν τα αίτια της κρίσης και εκεί να στρέψουν τα πυρά τους. Ο καπιταλισμός γεννάει μόνο ανεργία, κρίσεις και φτώχεια, καθιστώντας ώριμες τις αντικειμενικές συνθήκες να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η αστική τάξη και η εξουσία της.

Ο λαός μπορεί

Το «μεσοπρόθεσμο» ψηφίστηκε στη Βουλή. Θα ψηφιστεί και ο εφαρμοστικός νόμος που το εξειδικεύει. Αλλά αυτά πρέπει να γίνουν αφορμή να ξεμπερδεύουν οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι με τις αυταπάτες, τα διλήμματα και τα ιδεολογήματα του «ευρωμονόδρομου». Με τα βάρβαρα, ταξικά μέτρα του μνημονίου, του «μεσοπρόθεσμου» και του «μνημονίου 2», επί της ουσίας συμφωνούν και τα στηρίζουν η ΝΔ, το κόμμα του Καρατζαφέρη, της Μπακογιάννη και άλλοι. Αλλά ο λαός δεν είπε ακόμη την τελευταία του λέξη. Για να κερδίσει τον πόλεμο, πρέπει από μάχη σε μάχη να γίνεται πιο ισχυρός και ικανός. Ορμητικά να συμμετάσχει στην οργάνωση του εργατικού - λαϊκού αγώνα και της λαϊκής συμμαχίας, με έδρα τους χώρους δουλειάς, που θα επεκτείνεται στις συνοικίες και στα χωριά. Να ανατρέψει το συσχετισμό δυνάμεων παντού στο κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο. Θα γίνει πανίσχυρος, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ. Για το δικό του δρόμο ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ.

Για τις κρίσεις των διευθυντών και τη θέση του ΠΑΜΕ

Ένα πλέγμα από νομοθετικές διατάξεις και μέτρα (ν.3848/2010, νέο σχολείο, νέα διοικητική δομή εκπαίδευσης, ρόλος διευθυντή και συλλόγου διδασκόντων, ενιαίο μισθολόγιο, σύνδεση αξιολόγησης με την «αποδοτικότητα», σύνδεση αξιολόγησης με ποινές και απόλυση, Καλλικράτης κ.ο.κ.) αναφέρονται στο νέο ρόλο του διευθυντή με έμμεσο και άμεσο τρόπο.

Όλα συνηγορούν στο δεδομένο ότι ο ρόλος των διευθυντών των σχολείων αλλάζει ριζικά.

Αναβαθμίζεται η ευθύνη τους στο πέρασμα της κυβερνητικής πολικής και των κατευθύνσεων της ΕΕ. Ο διευθυντής μετατρέπεται σε manager, αξιολογητή. Είναι φανερό ότι και με την ανασύνθεση των ΠΥΣΔΕ / ΠΥΣΠΕ και με τις «μελέτες περίπτωσης», δηλαδή το πλαίσιο συνέντευξης για την αξιολόγηση των διευθυντών που δόθηκε στη δημοσιότητα, το Υπουργείο Παιδείας θέτει ως προϋπόθεση για την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης την υιοθέτηση της κυρίαρχης πολιτικής, του νέου σχολείου.

Η προκλητικότητα του πλαισίου συνέντευξης θέτει και θέμα αξιοπρέπειας τόσο για αυτούς που θα επιλέξουν όσο και για τους συναδέλφους που θα προσέλθουν για κρίση.

Τα ζητήματα αυτά και οι θέσεις του ΠΑΜΕ εκφράστηκαν δημόσια και στα συνέδρια ΟΛΜΕ–ΔΟΕ (Ιούνης 2011).

Η υπόθεση της αποτροπής της αντιδραστικής εξέλιξης αφορά και τη στάση των αιρετών στη διαδικασία των συνεντεύξεων, διαδικασία η οποία δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί.

Τονίζουμε πως η θέση του ΠΑΜΕ ήταν και είναι:

Δε συμμετέχουμε στη διαδικασία αξιολόγησης και σε καμιά περίπτωση, οι αιρετοί που εκλέχθηκαν με τα ψηφοδέλτια που στήριξε το ΠΑΜΕ δεν γίνονται αξιολογητές.

Βάζουμε παύλα (-) στη συνέντευξη. Παραβρισκόμαστε στη διαδικασία από τη σκοπιά της καλύτερης αποκάλυψης– ελέγχου– καταγγελίας. Δε βάζουμε βαθμό (ούτε άριστα σε όλους). Η θέση μας είναι: «επιλογές στελεχών εκπαίδευσης με 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια». Με επισήμανση ότι τα σημερινά μετρήσιμα, σε πολλές περιπτώσεις (με εξαίρεση το χρόνο υπηρεσίας ή ορισμένα άλλα που έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα), δεν είναι αντικειμενικά αλλά ευθυγραμμίζονται με τη γενικότερη κυρίαρχη πολιτική.

Η ακύρωση των αντιδραστικών εξελίξεων είναι υπόθεση του κινήματος και προφανώς αυτό δεν θα κριθεί μέσα στους τέσσερις τοίχους των ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ. 

Κρίση - χρέος και ανάπτυξη για ποιον;

Εδωσε και πήρε ο οίστρος των κυβερνητικών στελεχών στη Βουλή για τον αγώνα σωτηρίας της «εθνικής οικονομίας» από τη χρεοκοπία. Οπου «σωτηρία», εννοούν την επιβολή των άγριων μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου, που το εξειδικεύει, ως προϋπόθεση για να πάρει το κράτος δάνεια. Η εξασφάλιση των δανείων, λένε, είναι η «σωτηρία» από τη χρεοκοπία. Στόχος ταυτόχρονα η μείωση των ελλειμμάτων και η αποπληρωμή χρεών. Μέγα ψέμα. Αφ' ενός γιατί με τα δάνεια αυξάνονται τα χρέη. Αφ' ετέρου το «Μεσοπρόθεσμο» τσακίζει την τιμή της εργατικής δύναμης για να είναι πάμφθηνη για το κεφάλαιο και να αυξάνεται η κερδοφορία του. Τα μέτρα αυτά έχουν στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων στο έδαφος της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης για το ξεπέρασμά της με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για την πλουτοκρατία. Μειώνουν μισθούς και συντάξεις, αυξάνουν κι άλλο τα όρια συνταξιοδότησης, χτυπούν την επικουρική ασφάλιση και τα ΒΑΕ, αυξάνουν τον ημερήσιο απλήρωτο εργάσιμο χρόνο αφού καταργούν τις υπερωρίες με τη διευθέτηση, δίνουν μισθούς για τους νέους 500 ευρώ, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, καθιερώνουν τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου εσαεί, που σημαίνει απολύσεις χωρίς αποζημίωση, μειώνουν τα «κοινωνικά» επιδόματα κλπ. Ιδιωτικοποιούν επιχειρήσεις, γη, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, κλπ. κρατικής ιδιοκτησίας, για να βάλουν λένε λεφτά στα κρατικά ταμεία και να πληρώσουν τα χρέη, αλλά αυτό γίνεται κυρίως για να δώσουν σχεδόν τσάμπα τομείς οικονομίας για επενδύσεις στο αδιάθετο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο.

***

Ολα αυτά είναι μέτρα για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση και όχι για τα ελλείμματα και τα χρέη. Βεβαίως τα φορομπηχτικά μέτρα έχουν σχέση με τα κρατικά ταμεία, αλλά για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται πως με πρόσχημα τα κρατικά χρέη, χρεοκοπούν το λαό, για να ενισχυθεί το κεφάλαιο. Ακόμη και τα δάνεια, στους δανειστές θα επιστραφούν, ενώ ένα μέρος τους θα δοθεί για ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών για επενδύσεις. Δε θα δοθεί δεκάρα από τα δάνεια στο λαό. Βεβαίως αντιτείνουν ότι η σωτηρία της οικονομίας θα φέρει την ανάπτυξη. Αλλά η οικονομία είναι καπιταλιστική, άρα αντεργατική, αντιλαϊκή. Ισως φέρει καπιταλιστική ανάπτυξη αφού παίρνουν μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, αλλά με χρεοκοπημένο το λαό. Και θα ξαναοδηγήσει σε πιο βαθιά κρίση. Ο λαός να μη δεχτεί να πληρώνει τα χρέη που δημιούργησε η πλουτοκρατία, αυτή άδειασε τα κρατικά ταμεία. Ούτε και την κρίση γιατί τα κέρδη της τη δημιούργησαν. Να πληρώσει το κεφάλαιο και να πληρώσει και τη νόμιμη κλοπή από τους εργαζόμενους, το λαό, που παράγουν πλούτο και τους τον κλέβει, αφού η παραγωγή με τους νόμους των καπιταλιστών θεωρείται ιδιοκτησία των μεγαλοπεπιχειρηματιών.

***

Ο λαός παλεύοντας κόντρα στα μνημόνια και στα «Μεσοπρόθεσμα», διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών του, πρέπει να στοχεύει να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά σε σύνδεση με τον αγώνα για ανάπτυξη σε όφελός του, παλεύοντας για τη λαϊκή εξουσία. Φιλολαϊκή διέξοδος μπορεί να υπάρξει μόνο όταν θα αποτελούν κοινωνική λαϊκή περιουσία βασικοί κλάδοι παραγωγής, π.χ. επεξεργασίας πρώτων υλών, μεταποίησης, παραγωγής μηχανημάτων, ενέργειας, οι μαζικές μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, το συγκεντρωμένο εμπόριο, με στόχο όσο το δυνατόν πιο αυτοδύναμη οικονομία και μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό εμπόριο και των συναλλαγών με καπιταλιστικές οικονομίες. Οπου η γη θα κοινωνικοποιηθεί, το ίδιο και οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα. Και θα διαμορφωθούν κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων ως πρώτων υλών ή άμεσα καταναλώσιμων. Δίπλα στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής θα δημιουργείται ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή εμπορευματική παραγωγή, στην πόλη και την ύπαιθρο. Μόνο έτσι, και με κεντρικό σχεδιασμό θα αξιοποιούνται όλες οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας σε όφελος του λαού, θα εξαλειφθεί η ανεργία, θα καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα σε Υγεία, Πρόνοια, Ασφάλιση, Παιδεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό κλπ. Ολοι οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν ισότιμα, με βάση τις ανάγκες τους, υπηρεσίες δημόσιας και δωρεάν Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, Ασφάλισης, αναψυχής, προστασίας των παιδιών και υπερηλίκων, πολύ φτηνές υπηρεσίες μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, ενέργειας και ύδρευσης για λαϊκή κατανάλωση κλπ. Αυτός είναι ο δρόμος του λαού, αυτή η διέξοδος, που καλεί το ΚΚΕ το λαό να παλέψει και να επιβάλει.

Τοκογλύφοι... «σωτήρες» μας!

«Οι τοκογλύφοι και οι... γλείφτες τους»!

Αυτός είναι ο τίτλος που ταιριάζει στη «γαλλική πρόταση» και στους εγχώριους διαφημιστές της για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που εκπόνησε η κυβέρνηση Σαρκοζί - με τις «ευχές» της Μέρκελ.

Μια ακόμα κίνηση ...«σωτηρίας», προκειμένου βεβαίως να διασφαλιστούν τα κεφάλαια των γαλλο-γερμανικών τραπεζών που μαζί με τους εγχώριους συνεργάτες τους ξεζουμίζουν εδώ και δεκαετίες τον ελληνικό λαό.

*

Το «γαλλικό σχέδιο», όπως παρουσιάστηκε από τον Σαρκοζί και τα όσα διέρρευσαν χτες στα διεθνή πρακτορεία, προβλέπει αυτά ακριβώς που θα επιθυμούσε ο κάθε τραπεζίτης - κεφαλαιοκράτης από το πολιτικό του προσωπικό:

Πρώτον ότι δεν θα χάσει ούτε ένα ευρώ από τα «χρέη» που απαιτεί να του πληρώσει ο ελληνικός λαός.

Δεύτερον ότι εφόσον ο «καλός» τραπεζίτης «επιμηκύνει» την περίοδο γδαρσίματος της χώρας (σ.σ.: διαδικασία που βαφτίζεται «εθελοντική επαναγορά ελληνικών ομολόγων»), θα εξασφαλίσει νέα απίθανα πανωτόκια τα οποία ο ελληνικός λαός θα επωμιστεί για 30 χρόνια και βάλε!

*

Συγκεκριμένα, η γαλλική κυβέρνηση προτείνει στους απανταχού «γύπες» του χρηματιστικού κεφαλαίου δύο επιλογές ανάμεσα στις οποίες μπορούν να επιλέξουν την «πιο συμφέρουσα» - για τους ίδιους φυσικά:

• Η πρώτη επιλογή δίνει τη δυνατότητα στους κατόχους ελληνικών ομολόγων να εξασφαλίσουν το 70% τουλάχιστον των εσόδων που προσδοκούν να βουτήξουν, επιμηκύνοντας το αλυσόδεμα του λαού μέχρι το... 2045! Αυτό, στη γλώσσα των «σωτήρων» λέγεται «επένδυση» σε νέα ελληνικά ομόλογα ...διάρκειας 30 χρόνων!

Δηλαδή με τους τόκους που αρπάζουν από τον ελληνικό λαό θα έρθουν και θα «επιμηκύνουν» την τοκογλυφία για τρεις ακόμα δεκαετίες, «δανείζοντας» στην Ελλάδα τα λεφτά του ...ελληνικού λαού!Μάλιστα αυτή τους η «επένδυση», όπως ορίζει το σχέδιο, θα είναι «πλήρως εγγυημένη» από μία ή περισσότερες χώρες της ευρωζώνης, δηλαδή από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, δηλαδή από τους λαούς της Ευρώπης, με πρώτο τον ελληνικό!

• Η δεύτερη επιλογή αφορά στους «επενδυτές» που θέλουν τα κέρδη τους να είναι πιο άμεσα και πιο γρήγορα. Βάσει, λοιπόν του γαλλικού σχεδίου, οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, το 90% των ληστρικών, από τα ομόλογα που λήγουν, θα το επανατζογάρουν σε νέα ελληνικά ομόλογα 5ετούς διάρκειας με επιτόκιο 5,5% ή κατά άλλες πηγές 5,8%! Πρόκειται για το εξόχως τοκογλυφικό επιτόκιο με το οποίο δανείζεται σήμερα η Ελλάδα από το «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ.

Τι σημαίνουν όλα αυτά αποκαλύφθηκε και επισήμως πρόσφατα από τον ίδιο τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Σαχινίδη: Με αυτού του τύπου τη «στήριξη», τα κλεμμένα από τις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων με το πρώτο μνημόνιο έχουν ήδη πάει - όλα! - για την πληρωμή των δανείων της τρόικας!

*

Και στις δυο περιπτώσεις, λοιπόν, οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι:

Πρώτον, θα «κατοχυρώσουν» όλες τις απαιτήσεις τους προς την Ελλάδα για τα ομόλογα που λήγουν μέχρι το 2015.

Δεύτερον, με μια απλή λογιστική εγγραφή, θα έχουν ανανεώσει τις προηγούμενες απαιτήσεις τους προσαυξημένες με ληστρικούς τόκους πενταετούς ή τριακονταετούς διάρκειας!

*

Μιλάμε για τρελά κέρδη που εξασφαλίζονται από μια άνευ προηγουμένου ληστεία του λαού.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς τούτο: Οτι το «γαλλικό σχέδιο σωτηρίας» του λαού της Ελλάδας περνάει - στην καλύτερη περίπτωση - μέσα από επιτόκια που είναι τετραπλάσια (!) από το επιτόκιο 1,25% που σήμερα δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τους τραπεζίτες των κρατών - μελών της Ευρωζώνης (και της Ελλάδας)...

Το ... κόστος των ΑΠΕ

Το παιχνίδι συνεχίζεται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, εκεί που τα λεφτά είναι πολλά.

Για παράδειγμα, το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ηλεκτρισμού Ελλάδας, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια μελέτη που υποστηρίζει την, μεγάλης κλίμακας, διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην ηλεκτροπαραγωγή, με ορίζοντα το 2050.

Ενα από τα επιχειρήματά τους είναι ότι «η μεγάλη διείσδυση των ΑΠΕ δεν οδηγεί σε αύξηση της εύλογης χρέωσης καταναλωτή, μετά την κατάργηση της δωρεάν διάθεσης δικαιωμάτων CO₂το 2013».

Δείτε το κόλπο. Οι ΑΠΕ είναι ακριβές σε σχέση με τις άλλες μορφές παραγωγής, ιδίως με την λιγνιτική. Ομως, με την χρέωση των δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, αυξάνεται αλματωδώς και τεχνητά, το κόστος, κυρίως της λιγνιτικής παραγωγής. Αυτό θα φανεί σύντομα και στα τιμολόγια,«που πρέπει να αντανακλούν το πραγματικό κόστος», όπως λένε ατάραχοι όσοι θα κερδίσουν από αυτό.

Ετσι, το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής διογκώνεται τεχνητά, με συνέπεια να προσεγγίσει αυτό των ΑΠΕ! Και πάνω σε αυτή την πλαστή την κατασκευασμένη πραγματικότητα που διαμόρφωσαν όσοι έχουν «το μαχαίρι και το πεπόνι», έρχονται οι επιχειρηματίες των ΑΠΕ να διαφημίσουν την... «φτηνή» - πλέον - παραγωγή τους! Ζητώντας βεβαίως νέα κίνητρα από το κράτος.

Κι απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι τυχαίος ο χρόνος της δημόσιας παρέμβασης, καθώς ήδη ο νέος αρμόδιος υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε τις πρώτες δηλώσεις για επιπρόσθετες «απλοποιήσεις» στις αδειοδοτήσεις. Οπου απλοποίηση στην απλοποίηση, στο τέλος δε θα χρειάζεται παρά μια... προφορική δήλωση των επενδυτών για να κάνουν ό,τι θέλουν.

«ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 2011-2015»: Αγρια λεηλασία σε μισθούς - συντάξεις

Συρρίκνωση των ονομαστικών μισθών και συντάξεων στα προ δεκαετίας επίπεδα!

Πρόσθετη αφαίμαξη από τα φορολογικά και άλλα «πακέτα»

Το «μεσοπρόθεσμο σχέδιο» για τη μαζική φτώχεια απέναντι στο λαό, για τη βίαιη προσαρμογή του στις ανάγκες των μονοπωλίων, μέσα σε συνθήκες έξαρσης και της καπιταλιστικής κρίσης, βάζει μπροστά το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, κλιμακώνοντας με ομοβροντία από νέα μέτρα που σκοπεύουν να ξεδιπλώνουν από την 1η Ιούλη του 2011.

Η κόλαση που ετοιμάζουν αφορά σε ολόκληρη την γκάμα, ακουμπά κάθε πτυχή της ζωής, από τη σύνθλιψη μισθών και συντάξεων, πάνω στα οποία έρχονται να εφαρμόσουν κάθετα αυξημένους φόρους και κάθε είδους χαράτσια, ταυτόχρονα και με την καρατόμηση των όποιων δαπανών στέκουν ακόμη στα πόδια τους και που έχουν να κάνουν με τις ζωτικές κοινωνικές ανάγκες.

Ολα μαζί μαζί συνθέτουν το ενιαίο στρατηγικό σχέδιο της πλουτοκρατίας, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι και η άμεση αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος μέσα από την καρατόμηση των κρατικών δαπανών για μισθούς και συντάξεις. Το συγκεκριμένο «ονομαστικό κονδύλι», σύμφωνα με τις νόρμες του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής», το αργότερο μέχρι το 2015, στα τέλη δηλαδή του τρέχοντος αντιλαϊκού προγράμματος, θα έχει υποχωρήσει στα προ δεκαετίας επίπεδα, σε αυτά που υπήρχαν στα έτη 2006 και ακόμη νωρίτερα. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι το ίδιο μοντέλο ετοιμάζουν και για τον ιδιωτικό τομέα, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας για τα μονοπώλια και την πλουτοκρατία.

Η βίαιη προσαρμογή ξεκινά άμεσα, από το έτος 2012, και συγκεκριμένα:

Ονομαστικοί μισθοί και συντάξεις το 2015 θα έχουν συρρικνωθεί στα 20,4 δισ. ευρώ κάτω και από τα επίπεδα του έτους 2007 (20,8 δισ. ευρώ).

Σε σύγκριση με το 2009 (24,5 δισ. ευρώ) η κατρακύλα για τα συγκεκριμένα εισοδήματα (χωρίς να συνυπολογισθούν οι αυξημένοι φόροι κ.ά.) θα έχει φτάσει στο 18%.

Το εμφανιζόμενο κονδύλι για μισθούς στο 2015 θα έχει υποχωρήσει στα 12,1 δισ. ευρώ κάτω και από τα προ 12ετίας επίπεδα του έτους 2004 (13 δισ. ευρώ).

Οι πραγματικές αποδοχές θα είναι πολύ χαμηλότερες καθώς παράλληλα με τις ονομαστικές μειώσεις δρομολογούν και τα παρακάτω μέτρα απέναντι στους εργαζόμενους τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η παραπέρα αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος, που δεν εμφανίζεται στα παραπάνω κονδύλια, έχει να κάνει με νέα μέτρα όπως την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά» (που θα εφαρμόζουν ανελλιπώς κάθε χρόνο), τις επιπλέον «ειδικές εισφορές» 8% για τους συνταξιούχους κάτω από 60 χρονών, τη μείωση του αφορολόγητου στα 8.000 ευρώ, τις περικοπές και των αναπηρικών συντάξεων, τη μείωση και των επικουρικών συντάξεων, την αύξηση των εισφορών, τάχα για τη στήριξη των ανέργων, στην πραγματικότητα, μαζί με όλα τα άλλα, για την ενίσχυση της πλουτοκρατίας κ.ά.

Η σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση υπηρετείται και με τα παρακάτω νέα μέτρα που προβλέπονται στο «μεσοπρόθεσμο πλαίσιο»:

• Μέχρι το 2015 θα έχουν απολύσει το σύνολο των συμβασιούχων που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Η επίθεση ξεκινά άμεσα. Μέσα στο β' εξάμηνο του 2011 προβλέπουν παραπέρα «μείωση των συμβασιούχων» κατά 50% και για τη συνέχεια κατά 10% επιπλέον για καθένα από τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015. Από το συγκεκριμένο υπολογίζουν «εξοικονομήσεις» 350 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 245 εκατ. ευρώ στο β' εξάμηνο του 2011.
• Αναστέλλουν κάθε μισθολογική ωρίμανση μέχρι το 2015, καταργούν δηλαδή και τα προβλεπόμενα ανά διετία κλιμάκια με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.
• Κάτω από κάθε νόρμα πέφτουν και οι νέες προσλήψεις με την εφαρμογή του «κανόνα» για 1 πρόσληψη σε 10 «αποχωρήσεις» για το 2001 (1:5 στη συνέχεια).
• Σφαγείο ετοιμάζουν σε πρώην ΔΕΚΟ, φορείς και υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δρομολογώντας λουκέτα - συγχωνεύσεις και μαζικές απολύσεις.
• Παραπέρα αντιλαϊκές παρεμβάσεις ετοιμάζουν μέσα από το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο» που μπαίνει σε εφαρμογή από φέτος. Ανάμεσα σε άλλα ετοιμάζουν την κατάργηση σχεδόν για το σύνολο των επιδομάτων, την καθιέρωση κριτηρίων «παραγωγικότητας» κ.ά.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕ: Σκηνικό υπερκερδών σε Αιγαίο και Κρήτη

Οι διασυνδέσεις των Κυκλάδων και έπειτα της Κρήτης, σε συνδυασμό με αιολικά που ξεπερνούν τα 3.000 MW, διαμορφώνουν νέο πεδίο υπερκερδοφορίας

Πυρετώδεις είναι για μια ακόμη φορά οι εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα, προς όφελος του μεγάλου ντόπιου και ξένου ενεργειακού κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών. Οι κυβερνητικές ρυθμίσεις για την περαιτέρω «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, όπως ο διαχωρισμός δικτύων Μεταφοράς και Διανομής, η προωθούμενη εκχώρηση λιγνιτικών κοιτασμάτων, ο «εξορθολογισμός» των τιμολογίων με απαιτούμενο τη συνεχόμενη αύξησή τους, οι μεταβολές στον υπολογισμό της χοντρικής τιμής ώστε να αυξηθεί, «συντονίζονται» με τις κινήσεις της «αγοράς» στον τομέα των επενδύσεων, ιδίως σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τον προγραμματισμό για νέο γύρο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ κατά 17%, αλλά και με πώληση μονάδων - «φιλέτων». Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προωθεί επίπονα και αποτελεσματικά τη «σύμπραξη» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με επιχορηγήσεις και τη ΔΕΗ σε «διατεταγμένη υπηρεσία», για την ανάπτυξη των διασυνδέσεων, ως βασική προϋπόθεση για τη λειτουργία μεγάλων ιδιωτικών έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στα νησιά.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, προκηρύχθηκε, πριν λίγες μέρες, ο διαγωνισμός της ΔΕΗ για την ηλεκτρική διασύνδεση των Κυκλάδων,προϋπολογισμού 400 εκατ. ευρώ, με ημερομηνία κατάθεσης προσφορών τις 13 του Οκτώβρη και προθεσμία αποπεράτωσης τους 42 μήνες. Η διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό Σύστημα θα γίνει με υποβρύχια καλώδια, με σημείο σύνδεσης το Λαύριο και θα καλύψει τα νησιά Ανδρο, Τήνο, Μύκονο, Σύρο, Πάρο, Αντίπαρο, Νάξο και κάποια μικρότερα που σήμερα είναι συνδεδεμένα με τη Νάξο. Ανάλογα με τις τελικές τεχνικές προδιαγραφές των καλωδίων, ενδέχεται να ενταχθεί στη διασύνδεση και η Κύθνος. Λίγες μέρες νωρίτερα, η ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ, 100% θυγατρική της ΔΕΗ, είχε καταθέσει αιτήσεις στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για την ανάπτυξη αιολικών έργων σε 2 νησιά του Αιγίου και στην Κρήτη, συνολικής ισχύος 1.300 MW. Ο προϋπολογισμός της επένδυσης ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ και συμπεριλαμβάνει και έργα διασυνδέσεων με το ηπειρωτικό σύστημα.

Η ΔΕΗ, μια «ανάσα» πριν από τη νέα ιδιωτικοποίηση, έχει ριχτεί στη μάχη των έργων προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη των μετόχων της, αυξάνοντας και την αξία του τμήματος που θα πουληθεί (αλλά όχι απαραίτητα και την τιμή του). Οι διασυνδέσεις είναι εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο της υπόθεσης. Χωρίς αυτές, τα μεγάλα αιολικά και άλλα έργα που σχεδιάζουν ή υλοποιούν οι ενεργειακοί όμιλοι στα νησιά και την Κρήτη δε θα έχουν κανένα νόημα! Γιατί σκοπός τους δεν είναι, βεβαίως, η κάλυψη των τοπικών αναγκών, αλλά η εκμετάλλευση του πλούσιου αιολικού δυναμικού των νησιών για την πώληση ηλεκτρικού ρεύματος στο ηπειρωτικό σύστημα, αλλά και οι εξαγωγές, στη βάση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που δημιουργεί η ΕΕ. Και για να το κάνει αυτό η ΕΕ, δίνει έμφαση στην ανάπτυξη υποδομών, όπως οι διασυνδέσεις, με δημόσιο χρήμα, χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ, συμμετοχή στο κόστος από εταιρείες δημοσίου συμφέροντος - όπως η ΔΕΗ - διευκολύνσεις στα ζητήματα χωροθετήσεων και περιβαλλοντικών αδειών. Κυβέρνηση - ΕΕ - ιδιώτες τα έχουν κανονίσει ώστε σε 2-3 χρόνια το χρήμα να ρέει άφθονο στα πορτοφόλια των μεγαλοεπιχειρηματιών με το δημόσιο χρήμα να έχει στηρίξει τις απαραίτητες και ακριβές υποδομές.

Η ΔΕΗ, μέσω της θυγατρικής της, έχει ήδη συμμετοχή σε μεγάλα επενδυτικά σχέδια. Εκτός των άλλων, με τη ΡΟΚΑΣ (ισπανική «Ibedrola») συνεργάζονται στο σχέδιο «Αιγαία Ζεύξη» για την ανάπτυξη 706 MW σε Χίο, Λέσβο, Λήμνο!!! Η διασύνδεση των Κυκλάδων είναι καθοριστική γι' αυτά τα έργα. Θα ακολουθήσει το μεγαλεπήβολο έργο διασύνδεσης της Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα. ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ και ΕΛΙΚΑ (Κοπελούζος - Σαμαράς) έχουν ήδη υπογράψει για συνεργασία. Η ΕΛΙΚΑ έχει άδειες για 39 αιολικά έργα ισχύος 850 MW στην Κρήτη. Η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ έχει άδειες για περίπου 950 MW. Ο όμιλος Κοπελούζος σχεδιάζει και τη διασύνδεση της Κρήτης με την Αίγυπτο, όπου ετοιμάζεται αιολικό έργο 3.000 MW! Η συνεργασία των τριών για τη διασύνδεση της Κρήτης θεωρείται βέβαιη, όπως και τα κέρδη από τις αγορές της δυτικής και βόρειας Ευρώπης.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΜΕ: Ελπιδοφόρο αποτέλεσμα για τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ

Ενισχυμένες και με δεύτερη έδρα στο ΔΣ της Ομοσπονδίας, βγήκαν από το συνέδριο οι ταξικές δυνάμεις

Με ενισχυμένες τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ολοκληρώθηκε, χτες, το Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ψηφίστηκαν από 59 αντιπρόσωπους στο συνέδριο και έλαβαν 2 έδρες στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, από 55 ψήφους αντιπροσώπων και 1 έδρα στο προηγούμενο εκλογικό συνέδριο της Ομοσπονδίας, το 2009. Υπενθυμίζουμε πως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αύξησαν το συνολικό τους ποσοστό στις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Το ΠΑΜΕ πήρε 15,8% και 6.208 ψήφους (στο προηγούμενο συνέδριο είχε πάρει 12,5% και 6.266 ψήφους). Σημειώνεται πως η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ μειώθηκε κατά περίπου δέκα χιλιάδες, δυνάμεις που έχασαν κυρίως η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚ.

Στο Συνέδριο της ΟΛΜΕ ψήφισαν 423 αντιπρόσωποι (από 521 το 2009, που ήταν πιο αυξημένη συμμετοχή κι έτσι, πιο μεγάλο το Σώμα του συνεδρίου). Υπήρχαν 2 άκυρα /λευκά ψηφοδέλτια. Παραθέτουμε τις ψήφους αντιπροσώπων και τις έδρες του ΔΣ της ΟΛΜΕ για τις άλλες δυνάμεις: ΔΑΚΕ 120 ψήφους και 3 έδρες (από 180 ψήφους και 4 έδρες στο προηγούμενο συνέδριο), ΠΑΣΚ 107 ψήφους και 3 έδρες (από 144 ψήφους και 3 έδρες), «Συνεργασία» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) 80 ψήφους και 1 έδρα (από 92 ψήφους και 1 έδρα), «Παρεμβάσεις» 51 ψήφους και 1 έδρα (από 44 ψήφους και 1 έδρα), ενώ 4 ψήφους έλαβαν διάφοροι.

Γενικότερα το συνέδριο, που ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή και ολοκληρώθηκε χτες, με ευθύνη των δυνάμεων του δικομματισμού, ήταν μακριά από τα προβλήματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, ενώ ο αρνητικός συσχετισμός είχε ως αποτέλεσμα να μην καταλήξει ούτε στα ...στοιχειώδη. Ετσι, δεν κατέληξε ούτε σε αποφάσεις για διεκδικητικό πλαίσιο, πρόγραμμα δράσης, παρά τις προτάσεις από τις ταξικές δυνάμεις για οργάνωση και κλιμάκωση της πάλης από το Σεπτέμβρη. Ελπιδοφόρο στοιχείο του συνεδρίου ήταν, πάντως, πως έγινε ένα βήμα για την αλλαγή συσχετισμών.

Στην κεντρική ομιλία που έγινε από το ΠΑΜΕ στο 15ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, ο Διονύσης Γεωργόπουλος εστίασε στο γεγονός πως το ΠΑΜΕ θέλει να συμβάλει στην οικοδόμηση ενός κινήματος που θα παίρνει θέση, να οικοδομήσει ένα κίνημα για να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα, να ανατραπούν. Τόνισε ότι «κανένα μερεμέτι, καμιά μεταρρύθμιση, δε μπορεί να σώσει το λαό από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, δεν μπορεί να διασφαλίζει το λαό από τη χρεοκοπία και να εμπνεύσει τη λαϊκή αντεπίθεση. Η επιστράτευση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, της φτωχής αγροτιάς, των μικρομεσαίων της πόλης και του χωριού, της νέας γενιάς, των εργαζόμενων γυναικών, η ενδυνάμωση της κοινωνικής συμμαχίας με σωστούς στόχους και προοπτική, είναι αναγκαιότητα. Η ίδια η εποχή, η αντικειμενική πραγματικότητα καθορίζει τα καθήκοντα του λαού, μαζί και των εκπαιδευτικών, αλλά και τα διλήμματα στα οποία έχει να απαντήσει το κίνημα».

Υπογράμμισε ότι «οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ παρουσιάζουν την κρίση ως απότοκο των κλεφτών και των ανίκανων πολιτικών, κάποιων στρεβλώσεων του καπιταλισμού. Η ηγεσία της ΟΛΜΕ, είτε σαν συμμαχία ΠΑΣΚΕ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, είτε σαν συμμαχία ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, μίλησε για "καζινοκαπιταλισμό", θολώνοντας με τη σειρά της τα νερά. Η συμμαχία με σταθερό πλαίσιο και αιτήματα "εντός" των στόχων της ΕΕ διαμορφώθηκε κάθε φορά σε "αντικυβερνητική" βάση και έδωσε θέσεις που αξιοποίησε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας».

«Με τον τρόπο αυτό», συμπλήρωσε ο Δ. Γεωργόπουλος, «συμβάλλουν στο να μην αποδυναμώνονται στη χώρα μας ολόπλευρα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, να καλλιεργείται η αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει λύση μέσα στην ΕΕ, ότι μπορεί να σωθεί από την πτώχευση ο λαός αν δεν πτωχεύσει η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός». Το ΠΑΜΕ, τόνισε, «θέλει κίνημα γενικευμένης απειθαρχίας στην αστική νομιμότητα και στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, κίνημα ρήξης και ανατροπής. Η θολούρα, η απαξίωση, γενικά, κάθε πολιτικής, η μη στόχευση των ενόχων, είναι στοιχεία διαχειρίσιμα από το σύστημα, στα οποία μπορεί να πατήσει η προβοκάτσια, ο αποπροσανατολισμός, η εκτόνωση και η απογοήτευση. Δε δίνουν προοπτική».

Μόνο μια λαϊκή οικονομία, ανέφερε, «απαιτεί σήμερα ολόπλευρη και ενιαία για όλους τους νέους ανθρώπους μόρφωση. Μόρφωση μέσα από ένα ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο γενικής παιδείας, με βάση τη διαλεκτική υλιστική επιστημονική μέθοδο. Μόνο μια λαϊκή οικονομία με κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό υλοποιεί την ανάγκη για δουλειά όλων με δικαιώματα, μέσα από μεταλυκειακές επαγγελματικές σχολές ή μέσα από μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Μόνο μια λαϊκή οικονομία απαιτεί εκπαιδευτικό λειτουργό - καθοδηγητή και όχι διαμεσολαβητή σε υποκειμενικές εκδοχές της "αλήθειας"». Κατέληξε, σημειώνοντας πως «το ΠΑΜΕ είναι ο οργανωτής, ο αιμοδότης, το όπλο στα χέρια του λαού. Ο πήχης είναι ψηλά κι ο λαός μπορεί και πρέπει να υπερπηδήσει κάθε εμπόδιο».

ΕΕ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ: Κράζουν για το «μονόδρομο» που πτωχεύει το λαό

Απειλές και εκβιασμοί για να αποδεχτούν τα λαϊκά στρώματα τα μέτρα που τους βυθίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα και τη φτώχεια

Ενόψει της ψήφισης του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος», κλιμακώνονται οι εκβιασμοί προς τον ελληνικό λαό, από εκπροσώπους της ιμπεριαλιστικής ευρωένωσης, που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις το «μονόδρομο» δήθεν των αντιλαϊκών ανατροπών, κραδαίνοντας το φόβητρο της χρεοκοπίας, στην οποία, ωστόσο, βρίσκεται ήδη βαθιά χωμένος ο λαός.

Ο Κοινοτικός επίτροπος Ολι Ρεν επαναλαμβάνει ότι η ψήφιση του «μεσοπρόθεσμου» αποτελεί «μονόδρομο», διευκρινίζοντας ότι «δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο» και τονίζοντας: «Αυτή την εβδομάδα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια κρίσιμη φάση. Διακυβεύεται τόσο το μέλλον της χώρας όσο και η χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ευρώπη. Σέβομαι πλήρως τα προνόμια και την κυριαρχία του Ελληνικού Κοινοβουλίου στη διεξαγόμενη συζήτηση. Και είμαι πεπεισμένος ότι οι Ελληνες πολιτικοί αρχηγοί έχουν πλήρη επίγνωση της ευθύνης τους για αποφυγή της αθέτησης υποχρεώσεων. Ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η άμεση αθέτηση των υποχρεώσεων είναι η υποστήριξη από τη Βουλή του αναθεωρημένου οικονομικού προγράμματος».

Ακόμα, ξεκαθαρίζοντας ότι ο εκβιασμός «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία» απευθύνεται στο λαό, προκειμένου να σκύψει το κεφάλι στα αντιλαϊκά μέτρα, σημειώνει ότι «τις επόμενες εβδομάδες, θα ενταθεί η προετοιμασία νέου προγράμματος (...) Η οικοδόμηση μιας ευρύτερης κοινωνικής συναίνεσης είναι ζωτικής σημασίας καθώς και μια διακομματική συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να επιστρέψει η Ελλάδα σε μια τροχιά μεγέθυνσης και βιώσιμης ανάπτυξης».

Στο ίδιο πνεύμα, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, χαιρετίζει την αντιλαϊκή πυγμή της ελληνικής κυβέρνησης και επισημαίνει ότι «οι επόμενες ώρες θα είναι αποφασιστικής σημασίας, καθοριστικές για τον ελληνικό λαό και επίσης και για τη ζώνη του ευρώ, ακόμη και για τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας». Παράλληλα, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, τονίζει ότι «χρειάζονται δομικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα για να βρεθεί ξανά σε ανάπτυξη» και τονίζει ότι το μοναδικό σχέδιο που υπάρχει για την αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η υλοποίηση του «μεσοπρόθεσμου», ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τις επώδυνες αλλαγές».

Παράλληλα, ο Γιούργκεν Σταρκ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ, ξεκαθαρίζει ότι «οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών της ΕΕ έχουν στείλει σαφή μηνύματα προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση. Αναμένουν την υλοποίηση του προγράμματος περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων, όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και της διεθνούς κοινότητας» και υπογραμμίζει ότι αν η Ελλάδα δεν υλοποιήσει το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί, τότε η ΕΕ και το ΔΝΤ δε θα καταβάλουν τις επόμενες δόσεις του δανείου στην Ελλάδα.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, τονίζει ότι «είναι σημαντικό η ελληνική δημοκρατία να προβεί στις κατάλληλες δράσεις για τα μέτρα λιτότητας και τη δημιουργία ανάπτυξης».

Ετοιμάζονται για μπίζνες τα μονοπώλια

Την ετοιμότητα της πλουτοκρατίας να πάρει μέρος στο μεγάλο φαγοπότι από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, διακηρύσσει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικής Βιομηχανίας «BDI», Χανς Πέτερ Κάιτελ, ο οποίος σημειώνει ότι «είμαστε διατεθειμένοι να προχωρήσουμε σε επενδύσεις στην Ελλάδα». Μάλιστα, φωτογραφίζει τον τομέα της Ενέργειας, σημειώνοντας ότι «προσφέρει μία ευκαιρία να σκεφτούμε πανευρωπαϊκά και να εμπλέξουμε στις σκέψεις αυτές και την Ελλάδα, όπως και το χώρο της Μεσογείου εν γένει. Ετσι θα προκύψουν και δυνατότητες να βοηθηθούν αυτές οι χώρες μέσω των κονδυλίων που παρέχει π.χ. η ΕΕ στους τομείς αυτούς».

Πάντως, στην ΕΕ εξακολουθούν να αναζητούν τη φόρμουλα συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας. Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου «Reuters», η γαλλική πρόταση, που φαίνεται να είναι η επικρατέστερη, περιλαμβάνει δυο εναλλακτικές. Η πρώτη επιλογή προβλέπει 30ετή επαναχρηματοδότηση της Ελλάδας, με τους ομολογιούχους να μπορούν να επενδύουν σε νέα ελληνικά ομόλογα το 70% τουλάχιστον του αρχικού κεφαλαίου των ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια. Τα νέα ομόλογα διάρκειας 30 ετών θα είναι εγγυημένα μέσω εταιρείας ειδικού σκοπού.

Η δεύτερη επιλογή προβλέπει ότι οι ομολογιούχοι θα επενδύουν το 90% τουλάχιστον, και κατά προτίμηση το 100%, του ποσού των ομολόγων που λήγουν, σε νέα ελληνικά ομόλογα 5ετούς διάρκειας με επιτόκιο 5,5%. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το γαλλικό σχέδιο προβλέπει ως όρο την άτυπη διαβεβαίωση των οίκων αξιολόγησης ότι στην περίπτωση που επιλεγεί μία από τις παραπάνω λύσεις δεν θα κηρυχθεί η Ελλάδα σε καθεστώς χρεοκοπίας ή σε ανάλογο καθεστώς, για το υφιστάμενο ή το νέο χρέος της. Πάντως, η «Standard & Poor's» επιμένει ότι αν το σχέδιο δεν οριστικοποιηθεί, δε θα μπορεί να εκτιμήσει αν θα εκληφθεί ως χρεοκοπία ή όχι.

Παράλληλα, οι «Financial Times» αναφέρουν ότι μεταξύ των προτάσεων που βρίσκονται στο τραπέζι, είναι και η χρήση δημόσιου χρήματος από τα κράτη - μέλη της ΕΕ, για την αγορά ελληνικών ομολόγων με χαμηλότερο επιτόκιο. Ακόμα, σε δημοσίευμα της εφημερίδας σημειώνεται ότι στην προχτεσινή άτυπη συνάντηση στη Ρώμη, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από περίπου 50 χρηματοοικονομικούς οργανισμούς και εκπρόσωποι της ΕΕ και της ευρωζώνης, σχεδιάστηκε ένα πρόγραμμα μετακύλισης των ελληνικών ομολόγων με τη συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στη συνάντηση συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι των «BNP Paribas», «Societe Generale», «Deutsche Bank», «Bayerische Landesbank», «Intesa SanPaolo» και των ασφαλιστικών «Axa» και «Allianz». «Πάνω-κάτω, θα κινηθούμε γύρω από τη γαλλική λύση», δηλώνει στην εφημερίδα Γερμανός τραπεζίτης, ωστόσο διευκρινίζει ότι «30 χρόνια είναι πάρα-πάρα πολλά. Το αν θα είναι 15 ή 10 ή πέντε θα αποφασιστεί στις συνομιλίες που θα ακολουθήσουν».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι εμπορικές τράπεζες κρατούν το 27% του ελληνικού κρατικού χρέους, ενώ, σύμφωνα με στοιχεία της «RBC Capital Markets», το 43% του χρέους ανήκει σε άλλους επενδυτές, όπως διαχειριστές κεφαλαίων, ξένες κεντρικές τράπεζες κ.ά. Ακόμα, σημειώνεται ότι η ΕΚΤ, που έχει αποκλείσει την περίπτωση να συμμετάσχει σε μετακύλιση, κατέχει το 14% του ελληνικού χρέους, ενώ το ΔΝΤ το υπόλοιπο 16%.

Παραμένουν οι φόβοι για άτακτη χρεοκοπία

Πέρα από τις διαψεύσεις από τους εκπροσώπους της Κομισιόν, δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου που επικαλούνται αναλυτές και πηγές στην ΕΕ, επιμένουν ότι η ΕΕ επεξεργάζεται σχέδιο έκτακτης ανάγκης ή «σχέδιο Β», προκειμένου να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ελληνικού χρεοστασίου. Σύμφωνα με το «Reuters», ένα τέτοιο σχέδιο θα έχει ως προτεραιότητα την άμεση επέμβαση της ΕΚΤ, προκειμένου να διασώσει τις τράπεζες στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Ακόμα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στην περίπτωση καταψήφισης του «μεσοπρόθεσμου» εξετάζεται η περίπτωση να δοθεί στην Ελλάδα μια δανειακή διευκόλυνση, με ενέχυρο τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, μέχρι να γίνει μια «δεύτερη ψηφοφορία» και να εγκριθεί τελικά το πρόγραμμα.

Παράλληλα, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ, δηλώνει ότι «υπάρχει τόση ανησυχία στην αγορά για την πιθανότητα ελληνικής χρεοκοπίας, ώστε να συζητούμε και εμείς την κατάρτιση έκτακτου σχεδιασμού και τις επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης». Ο ίδιος τονίζει ότι «θα βοηθούσε η μεγαλύτερη διαφάνεια ως προς την έκθεση σε κρατικούς τίτλους», διευκρινίζοντας ότι κάτι τέτοιο απαιτείται για να πάρει το αστικό κράτος μέτρα στήριξης των τραπεζών, καθώς τονίζει ότι «δεν έχουμε ιδέα για το ποια ευρωπαϊκή τράπεζα είναι πραγματικά εκτεθειμένη σε άλλη ευρωπαϊκή τράπεζα και κατά συνέπεια απλώς σταματήσαμε να χρηματοδοτούμε τις ευρωπαϊκές τράπεζες».

Ο Κοινοτικός επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, εκτιμά ότι «η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα απειλεί να αποσταθεροποιήσει τις οικονομίες της ευρωζώνης, ακόμη και τη σωστή λειτουργία της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης». Την ίδια στιγμή, η «Fitch» διαβεβαιώνει ότι η έκθεση των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών στο χρέος της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας είναι διαχειρίσιμη και δεν αναμένεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην πιστοληπτική τους αξιολόγηση. Ο οίκος αξιολόγησης επισημαίνει ότι βασικός λόγος ανησυχίας είναι ο κίνδυνος μιας άτακτης αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας που θα μπορούσε να έχει ευρύτερες συνέπειες για τις ευρωπαϊκές αγορές.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η Κίνα, μέσω του πρωθυπουργού της χώρας, ο οποίος περιοδεύει στην Ευρώπη, δηλώνει πρόθυμη να «προσφέρει χείρα βοηθείας στην Ευρώπη από μακριά». Οπως σημειώνει ο πρωθυπουργός της Κίνας, Ουέν Τζιαμπάο, «σίγουρα θα αγοράσουμε, ανάλογα με τις ανάγκες, τμήμα των κρατικών χρεών».

ΕΛΛΑΔΑ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ: Σαρώνουν η ανεργία και οι εργασιακές ανατροπές

Η στατιστική αύξηση της απασχόλησης κατά 0,3% το πρώτο τετράμηνο του 2011 οφείλεται αποκλειστικά στη μερική και προσωρινή εργασία

Διατήρηση της ανεργίας στην Ελλάδα σε υψηλά επίπεδα και ταυτόχρονο βάθεμα της οικονομικής κρίσης, προβλέπει η Κομισιόν στην τετραμηνιαία επισκόπηση για την «απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση», η οποία δημοσιοποιήθηκε χτες. Στην έκθεσή της, η Κομισιόν διαπιστώνει ότι «η αγορά εργασίας στην ΕΕ ανακάμπτει αργά και άνισα ανάμεσα στα κράτη - μέλη», επιβεβαιώνοντας τη βαθιά κρίση και την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάκαμψη.

Οι εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν για το 2011 εκτιμούν ότι το ΑΕΠ στην Ελλάδα αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 3,5% το 2011, ενώ η οικονομία θα μπει σε τροχιά ανάκαμψης από το 2013 και μετά. Παράλληλα, η Κομισιόν αναμένει περαιτέρω αύξηση της ανεργίας μέσα στο 2011, σημειώνοντας ότι«οι μειωμένες ευκαιρίες απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, παράλληλα με το πάγωμα των προσλήψεων και τις απολύσεις συμβασιούχων στο δημόσιο τομέα, θα ωθήσει το δείκτη ανεργίας πάνω από το 15% μέσα στο 2012».

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, η ανεργία στην Ελλάδα το Μάρτη του 2011 σκαρφάλωσε στο 16,2%, έναντι 11,6% τον αντίστοιχο μήνα του 2010. Αντίστοιχα, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Κομισιόν, για το έτος 2011 η ανεργία θα διαμορφωθεί στο 15,6% για την Ελλάδα, στο 14,6% για την Ιρλανδία, στο 13% για την Πορτογαλία, στο 20,2% για την Ισπανία. Η ίδια έκθεση σημειώνει ότι η ανεργία των νέων «επηρεάζει το 20,3% των νέων ανθρώπων που συμμετέχουν στην αγορά εργασίας, ενώ παραμένει πρόκληση μείζονος σημασίας σχεδόν σε όλα τα κράτη - μέλη».

Στην επισκόπηση της Κομισιόν καταγράφεται ότι στην ΕΕ «σε ετήσια βάση, η οικονομική ανάπτυξη αυξήθηκε κατά 2,5% το πρώτο τετράμηνο του έτους, τη στιγμή που η απασχόληση αυξήθηκε μόνο κατά 0,3%».Ομολογεί μάλιστα τη σαρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων σε συνθήκες κρίσης, λέγοντας ότι«η αύξηση της απασχόλησης καταγράφεται μόνο χάρη στη μερική απασχόληση και την προσωρινή εργασία (...) Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, συνολικά, η απώλεια εργασίας επηρέασε ιδιαίτερα τους εργαζόμενους που πληρώνονται με χαμηλούς ή μεσαίους μισθούς, κυρίως στους τομείς των κατασκευών και της βιομηχανίας».

Κυβέρνηση «έκτακτης ανάγκης» ζητάνε οι κηφήνες

Ανοιχτή επιστολή 51 εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, με την οποία επιδιώκουν να παρέμβουν στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού

Ωμή παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα επιχειρούν 51 επιχειρηματίες και άλλοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, ζητώντας με κοινή τους ανοιχτή επιστολή να«συγκροτήσει η σημερινή Βουλή μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης και εθνικής ανασυγκρότησης που να αποτελείται από προσωπικό που, ασχέτως κομματικής προέλευσης, προσωπικής συμπάθειας ή βουλευτικής ιδιότητας, διαθέτει την πίστη, την πείρα, τη διαχειριστική ικανότητα και το θάρρος να επιτύχει».

Πρόκειται για καθοριστική συμβολή στην προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού από τα επιτελεία των αστών και έρχεται να συμπληρώσει προηγούμενη ανάλογη επιστολή 32 «διανοούμενων», που ζητούσαν «ομοψυχία» για να παραμείνει η χώρα στην ΕΕ και να αποφευχθεί η βίαιη χρεοκοπία.

Η επιστολή των επιχειρηματιών έχει τον τίτλο«Τολμήστε!» και μεταξύ άλλων σημειώνει: «Αν θέλομε να παύσομε να είμαστε θλιβεροί επαίτες προς τους δανειστές μας, εκχωρώντας τους αναγκαστικά και μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας, πρέπει (...) να τολμήσει η πολιτική ηγεσία μας να πει στους Ελληνες την αυταπόδεικτη αλήθεια ότι, όπως για μια οικογένεια που ξοδεύει περισσότερα από τα εισοδήματά της, η λύση είναι η περικοπή όλων των περιττών δαπανών, και όχι η αμφίβολη προσπάθεια για αύξηση του εισοδήματος, έτσι και για το κράτος η σίγουρη λύση είναι η περικοπή όλων των δαπανών που δεν είναι απολύτως αναγκαίες, και όχι η προσπάθεια αύξησης των φορολογικών εσόδων».

Τα παράσιτα κουνάνε το δάχτυλο στο λαό και προσπαθούν να τον καταστήσουν συνένοχο στην κρίση, η οποία οφείλεται αποκλειστικά στην υπερσυσσώρευση των δικών τους κεφαλαίων και στην υπερπαραγωγή προϊόντων. Οι φυσικοί εκπρόσωποι της ντόπιας πλουτοκρατίας αναπαράγουν τα ιδεολογήματα περί υποτέλειας και εξάρτησης, κρύβοντας ότι αυτοί είναι που ξεζούμισαν όλα τα χρόνια το λαό. Γι' αυτό σήμερα οι καταθέσεις τους στις τράπεζες της Ελβετίας φτάνουν τα 600 δισ. ευρώ, όταν στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους η κυβέρνηση κόβει και τα στοιχειώδη, ενώ με αλλεπάλληλους αντεργατικούς και αντιασφαλιστικούς νόμους, δημιουργεί νέες συνθήκες υπερκερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Αρκεί άλλωστε να ρίξει κανείς μια ματιά στους υπογράφοντες την επιστολή, για να αντιληφθεί το μέγεθος της πρόκλησης που επιχειρείται σε βάρος του λαού. Μεταξύ άλλων, υπογράφουν οι Τάκης Αθανασόπουλος, τ. διοικητής της ΔΕΗ και ανώτατο στέλεχος «Toyota Europe», Λευτέρης Αντωνακόπουλος, στέλεχος επιχειρήσεων, τ. πρόεδρος ΟΤΕ, Χάρις Δαυίδ, επιχειρηματίας, Νικόλας Λαιμός, εφοπλιστής, Πάνος Μαρινόπουλος, επιχειρηματίας και Μιράντα Ξαφά, οικονομική σύμβουλος και πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, γνωστή για τις αντιδραστικές απόψεις.