Η «οικονομική διακυβέρνηση» για την ανταγωνιστικότητα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, στο επίκεντρο των συμπερασμάτων
Με υποθήκη τα εναπομείναντα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα του λαού, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους Ευρωπαίους συμμάχους της συμφώνησαν χτες και προχτές στις Βρυξέλλες στη σύναψη νέας δανειακής συμφωνίας, παράλληλα με την αποδέσμευση της 5ης δόσης του δανείου από την τρόικα.
Η Σύνοδος Κορυφής σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας περιόδου λιτότητας για όλους τους λαούς της Ευρώπης, ταυτόχρονα με το παραπέρα τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για την πλουτοκρατία, προκειμένου να επενδύσουν τα συσσωρευμένα κεφάλαιά τους σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, όπως αποτυπώνεται στα συμπεράσματα, κυβέρνηση και ΕΕ επιχειρούν με ψευτοδιλήμματα να βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό του λαού, θέτοντας σαν «προϋπόθεση» για την καταβολή της 5ης δόσης και του νέου δανείου την «ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος», του «εφαρμοστικού νόμου» και την υλοποίηση του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων.
Στο ίδιο πνεύμα, τονίζουν ότι «κάθε απόκλιση από τους στόχους του προγράμματος θα σηματοδοτήσει τη διακοπή της χρηματοδότησης» και καλούν τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης και της ΕΕ να επεξεργαστούν και να καταλήξουν μέχρι τις αρχές Ιούλη τις λεπτομέρειες για το νέο δάνειο και τον τρόπο που θα συμμετέχουν σε αυτό οι τράπεζες και οι ιδιώτες.
Οι όροι για τη χορήγηση του νέου δανείου (οι πληροφορίες μιλούν για ποσό της τάξης των 120 δισ. ευρώ) και τη συνέχιση της καταβολής των δόσεων από την τρόικα, θα αποτελέσουν το όχημα για να περάσει το ευρωενωσιακό και ντόπιο κεφάλαιο μέτρα ζωτικής σημασίας για την ανταγωνιστικότητά του σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως έχει ήδη αποφασιστεί με την «οικονομική διακυβέρνηση», τμήμα της οποίας αποτελεί το «Σύμφωνο για το Ευρώ».
Σ' αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα λάβει «όσα μέτρα χρειαστούν ακόμα», στο όνομα δήθεν της αποπληρωμής των δανείων και να προωθήσει πλήθος καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, σε στρατηγικούς τομείς της παραγωγής.
Για την «οικονομική διακυβέρνηση»
Πίσω από τη βιτρίνα του χρέους και των δανείων, οι 17 ηγέτες των χωρών της Ευρωζώνης ανέλαβαν κατά τη διάρκεια της Συνόδου τη δέσμευση να υλοποιήσουν πάνω από 100 αντεργατικά μέτρα που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και θα διασφαλίσουν τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, σε συνθήκες κρίσης. Στο σύνολό τους, οι 27 της ΕΕ υπογράμμισαν την ανάγκη της απαρέγκλιτης τήρησης των αρχών της «ενισχυμένης οικονομικής διακυβέρνησης», έτσι όπως αυτή καθορίζεται από τις πρωτοβουλίες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» με βασικές προϋποθέσεις:
α) Την αυστηρή παρακολούθηση της προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
β) Την πιστή τήρηση των αντιδραστικών δημοσιονομικών προγραμμάτων λιτότητας.
γ) Την περαιτέρω ενίσχυση και στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου.
Συγκεκριμένα, στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, αφού εκφράζεται η ικανοποίηση των Ευρωπαίων εταίρων για την ολοκλήρωση της εφαρμογής ενός συνολικού πακέτου μέτρων που συμφωνήθηκε το Μάρτη, «ώστε να επιστρέψει η Ευρώπη σε βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά», τονίζεται η ανάγκη για την ενίσχυση της «οικονομικής διακυβέρνησης». Βάσει αυτών υπογραμμίζεται:
-- «Η αποφασιστικότητα όλων των κρατών - μελών να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για την πλήρη υλοποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Να συνεχίσουν δηλαδή τη σκληρή πολιτική λιτότητας, με δραστικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, προκειμένου να μειώσουν τα δημόσια ελλείμματα κάτω από το 3% του ΑΕΠ και να ελέγξουν το δημόσιο χρέος, ώστε να περισσεύουν χρήματα για άμεσες και έμμεσες ενισχύσεις στο ντόπιο κεφάλαιο.
-- «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπογράφει τις συστάσεις που υπάρχουν ανά χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και καλεί τις κυβερνήσεις σε εθνικό επίπεδο να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τους προϋπολογισμούς τους και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να καλύψουν τις ελλείψεις που υπάρχουν». Να πάρουν, δηλαδή, ακόμα πιο σκληρά μέτρα σε βάρος των λαών, προκειμένου να πετύχουν τους στόχους που θέτει η οικονομική διακυβέρνηση.
-- «Επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στην οικονομική μεγέθυνση, την τόνωση της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας βάσει των εμβληματικών πρωτοβουλιών της στρατηγικής "Ευρώπη 2020" και της πράξης για την ενιαία αγορά». Πίσω από τις διακηρύξεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας με τσακισμένα ούτως ή άλλως δικαιώματα, βρίσκεται η δέσμευσή τους να προωθήσουν πλήθος αντεργατικών ανατροπών, όπως επιβάλλει η στρατηγική «Ευρώπη 2020», με στόχο να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης και να δυναμώσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
-- «Να δοθεί προτεραιότητα στη διασφάλιση υγιούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος, στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, στη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών και την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα». Να διασφαλιστούν δηλαδή όλες οι προϋποθέσεις, ώστε να υπάρξουν πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών της ΕΕ, ώστε να κατευθυνθούν για την ενίσχυση με ζεστό χρήμα των επιχειρηματικών ομίλων και των τραπεζών.
Κινεζοποίηση μισθών και δικαιωμάτων
Στα συμπεράσματα, επισημαίνεται ακόμη ότι τα κράτη - μέλη που συμμετέχουν στο «Σύμφωνο για το Ευρώ» παρουσίασαν τις δεσμεύσεις τους για την υλοποίηση άνω των 100 μέτρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, «οι δεσμεύσεις αυτές αποτελούν μια καλή αρχή για την επίτευξη των στόχων του Συμφώνου και θα πρέπει να εφαρμοστούν σε εθνικό επίπεδο».
Σε ό,τι αφορά τα επόμενα βήματα, οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών - μελών θα πρέπει:
- Πρώτο, μέχρι το Δεκέμβρη του 2011, να έχουν υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόταση για «κοινή βάση φορολογίας των επιχειρήσεων», με στόχο τη μείωσή της.
- Δεύτερο, οι δεσμεύσεις τους «θα πρέπει να εστιάζονται περισσότερο στην επίσπευση μεταρρυθμίσεων που ενισχύουν την ανάπτυξη, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα». Δηλαδή, καρατόμηση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να εξασφαλιστούν ακόμα φτηνότερα χέρια για τις πολυεθνικές.
- Τρίτο, «μελλοντικές δεσμεύσεις θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένες και μετρήσιμες, ώστε η πρόοδος να είναι μετρήσιμη στο χρόνο και να διευκολύνεται η αξιολόγηση σε σύγκριση με τα άλλα κράτη - μέλη και με τους στρατηγικούς εταίρους της Ευρώπης». Η σφαγή των εργαζομένων θα πρέπει να έχει αυστηρό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και κυρίως να ανταποκρίνεται στην πλήρη «κινεζοποίηση» μισθών και δικαιωμάτων, αφού η σύγκριση θα γίνεται πάντα σε σχέση με τους στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ, δηλαδή την Κίνα, την Ινδία και τις άλλες αναπτυσσόμενες καπιταλιστικές χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου