Γενιές εργαζομένων χωρίς κανένα δικαίωμα χρειάζεται η προστασία της κερδοφορίας των μονοπωλίων, γι' αυτό και τα νέα μέτρα σηματοδοτούν μια πρωτόγνωρη επιδρομή σε όλες τις πλευρές της ζωής των νέων. Ετσι, σε μια περίοδο που ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται και θα μπορούσε να υπάρχει δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς, οι νέοι εκβιάζονται να μπαίνουν στην αγορά εργασίας με 500 ευρώ μισθό. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, αφού στη μεγάλη τους πλειοψηφία απασχολούνται σε θέσεις «ευέλικτης» απασχόλησης, με μεροκάματα ακόμα πιο χαμηλά, προσωρινά. Με τη διαρκή εργασιακή περιπλάνηση και το ενδεχόμενο να μην πάρουν ποτέ σύνταξη, να μεγαλώνει την ανασφάλεια.
Κι ενώ από τη μία μεριά τα δικαιώματά τους εκμηδενίζονται, από την άλλη αυξάνεται η εντατικοποίηση, αυξάνεται με τη διευθέτηση ο ημερήσιος εργάσιμος χρόνος, από 8ωρο σε 10ωρο και 12ωρο χωρίς υπερωρίες, δηλαδή απλήρωτη δουλειά, που αυξάνει στο έπακρο την εκμετάλλευση, ενώ εξαφανίζεται κάθε μέτρο προστασίας της ασφάλειας στο χώρο εργασίας κλπ. Αυτό έχει συνέπειες οδυνηρές για το σύνολο της ζωής των νέων: Μεγαλώνουν οι απειλές για την υγεία του π.χ. από τα εξαντλητικά και άστατα ωράρια. Σμπαραλιάζεται η προσωπική - οικογενειακή του ζωή, αφού και να σηκώσει το οικονομικό βάρος δυσκολεύεται και να βρει ελεύθερο χρόνο και να τον αξιοποιήσει γόνιμα για τον ίδιο και τα αγαπημένα του πρόσωπα. Την ίδια ώρα, η ραγδαία εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, της Ψυχαγωγίας, του Αθλητισμού μετατρέπει τη ζωή των νέων σε μια καθημερινότητα γεμάτη στερήσεις και δυστυχία, αφού δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε στοιχειώδεις ανάγκες.
Επιπλέον, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και το σχέδιο κυριαρχίας των ατομικών συμβάσεων, στόχος είναι να εγκαταλειφθούν οι νέοι εντελώς στην εργοδοτική τρομοκρατία. Να μην υπάρχει γι' αυτούς ούτε καν το προστατευτικό δίκτυο της συλλογικής εκπροσώπησης και διαπραγμάτευσης. Να είναι έρμαια των εργοδοτικών απαιτήσεων και μεθοδεύσεων, μόνοι εναντίον της σχεδιασμένης και καλοσυντονισμένης επίθεσης που διεξάγει το μεγάλο κεφάλαιο ως τάξη απέναντι στην εργατική τάξη για να εντείνει την εκμετάλλευσή της. Να δεχτεί πλήγματα και με αυτό τον τρόπο η ταξική αλληλεγγύη, ενότητα και οργάνωση των εργαζομένων, που μπορεί να εμποδίσει τα εφιαλτικά σχέδια της πλουτοκρατίας. Να κυριαρχήσουν ο ατομικισμός και ο συμβιβασμός, η μοιρολατρία και η υποταγή. Να μάθουν όχι πώς θα διεκδικούν μια καλύτερη ζωή, αλλά πώς θα δέχονται αγόγγυστα την ένταση της εκμετάλλευσης.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, μεγαλώνει επιτακτικά η ανάγκη να δυναμώσει η δράση για να διαφωτιστεί πλατιά η νέα γενιά για το περιεχόμενο και το χαρακτήρα των νέων μέτρων. Να πάρει απάντηση η επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων στην οποία πρωτοστατούν οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, αλλά και του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι οποίες επενδύουν ιδιαίτερα στη λειψή κοινωνική και πολιτική πείρα των νέων, στο ότι γαλουχούνται σε συνθήκες προσωρινής ήττας του επαναστατικού κινήματος. Χρειάζεται τώρα, άμεσα και αποφασιστικά, επίμονα, ολόπλευρα, να ξεδιπλωθεί αγωνιστική δράση για την οργάνωση και συσπείρωση των νέων εργαζομένων με το ταξικό κίνημα, με το ΚΚΕ, ενάντια στα μονοπώλια, με στόχο μια οικονομία που θα αξιοποιεί και αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου