Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Φοβούνται τη δύναμη των λαών


Την ενόχληση και τη δυσφορία τους για το μήνυμα που εξέπεμπε προχτές το πρωί ο βράχος της Ακρόπολης, στολισμένος με τα πανό του ΠΑΜΕ που διακήρυτταν ότι οι λαοί έχουν τη δύναμη και δεν παραδίδονται ποτέ, τα πανό που καλούσαν σε οργάνωση και αντεπίθεση, εξέφρασαν χτες συγκροτήματα του Τύπου, όπως του Λαμπράκη και του Αλαφούζου και το κόμμα της ΝΔ. Κοινό εκφρασμένο πρόσχημα των... ενοχλημένων είναι το υποτιθέμενο πλήγμα στον τουρισμό και η «ιερότητα» του μνημείου που δήθεν θίγεται.
Τα περί πλήγματος στον τουρισμό τα λένε και τα ξαναλένε πάνω από ένα χρόνο τώρα, με αφορμή το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη πέρσι στις 5 Μάη, που καλούσε τους λαούς της Ευρώπης να ξεσηκωθούν, με αφορμή την απεργιακή περιφρούρηση στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», με αφορμή κάθε απεργιακή κινητοποίηση στα λιμάνια τους καλοκαιρινούς μήνες. Ξεφτίζει σαν κουρέλι όμως αυτό το «επιχείρημά» τους κάθε φορά που δημοσιεύονται απολογιστικά στοιχεία για την τουριστική κίνηση στη χώρα, για την πληρότητα των ξενοδοχείων, τις αφίξεις τουριστών στη χώρα μας. Και χρειάζεται να επισημάνουμε ότι μιλάμε για στοιχεία για τον τουρισμό τον τελευταίο χρόνο, δηλαδή σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, που ακόμα και μείωση της τουριστικής κίνησης θα μπορούσε να εξηγηθεί από την κρίση, όμως ούτε καν τέτοια μείωση δε σημειώθηκε. Αυτά για να ξεμπερδεύουμε με τα περί πλήγματος στον τουρισμό.
Γνωρίζοντας, όμως, ότι τα ξεφτισμένα κουρέλια δεν μπορούν να φορεθούν για πολύ, ανανέωσαν το ρεπερτόριό τους: Τώρα μίλησαν για «κοινές» - άλλοτε τις λένε και «παναθρώπινες» - «αξίες», που ξεπερνούν τάχα τον έναν ή τον άλλον αγώνα, τη μια ή την άλλη πλειοψηφία και μειοψηφία, αξίες που τάχα ενσαρκώνει η Ακρόπολη και που τάχα δεν τις σεβάστηκε το ΠΑΜΕ κρεμώντας εκεί ένα πανό και στέλνοντας ένα μήνυμα για τη δύναμη των λαών. Με άλλα λόγια, ανάγουν την Ακρόπολη, στην καλύτερη περίπτωση, σε μνημείο ταξικής συμφιλίωσης και, στη χειρότερη, σε μνημείο - σύμβολο της καπιταλιστικής κυριαρχίας, που δε δικαιούται να αξιοποιεί η εργατική τάξη με τα δικά της μηνύματα και τις δικές της αξίες. Αυτές είναι οι πανανθρώπινες, του καπιταλισμού είναι σάπιες.
"Κοινές" αξίες οι εργάτες με τους αστούς δεν είχαν και δεν έχουν. Συμβόλαια ειρήνης και ουδέτερες ζώνες στην ταξική πάλη δεν υπάρχουν (και, φυσικά, δεν εννοούμε την «ουδέτερη ζώνη» χωροταξικά, αλλά πολιτικά). Οταν μιλούν για «κοινές» αξίες, εννοούν τις σάπιες αξίες των αστών, κάτω από την ομπρέλα των οποίων θέλουν να στριμώξουν και την εργατική τάξη. Γι' αυτό λένε λίγο - πολύ ότι κάθε αγώνας είναι θεμιτός... αρκεί να μη θίγει τις «κοινές μας αξίες», αρκεί, δηλαδή, να μη θίγει την εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό ανάγεται από τους αστούς σε... ιεροσυλία. Η παραχώρηση της Ακρόπολης για διαφημίσεις των πολυεθνικών δεν είναι ιεροσυλία! Καθόλου, όμως, δεν τους νοιάζει το ίδιο το μνημείο (εξάλλου, γνωρίζουν πολύ καλά, από το 2003 που πρωτοκρέμασε το ΠΑΜΕ πανό στην Ακρόπολη, ότι το μνημείο δεν κινδυνεύει ούτε στο ελάχιστο από τις ταξικές δυνάμεις). Αυτό που τους τσούζει και μιλούν για... «ιερότητα», είναι τα «ιερά και τα όσια» του καπιταλισμού που θίγονται από τις ταξικές δυνάμεις, είναι η δύναμη του μηνύματος που εξέπεμψε το ΠΑΜΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου