Ενδοϊμπεριαλιστικές έριδες για τη «χασούρα»

Ασφαιρα τα πυρά που εξαπολύουν ορισμένοι ηγέτες και αξιωματούχοι της ΕΕ κατά των λεγόμενων διεθνών οίκων αξιολόγησης, δηλαδή των οργάνων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και «θυγατρικών» των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ. Πρώτα απ' όλα γιατί οι κυβερνήσεις και τα διακρατικά όργανα της ΕΕ εδώ και δεκαετίες συνεργάζονται στενά μαζί τους και τους χρησιμοποιούν για να ανοίγουν δρόμους και να υλοποιούν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, αποδεχόμενες πάντα ως θέσφατα τις αξιολογήσεις των εν λόγω οίκων. Η θέση αυτή δεν άλλαξε ούτε και μετά την αποκάλυψη του ρόλου που έπαιξαν στη χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ και γενικότερα στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Με δυο λόγια, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και οι οίκοι αξιολόγησης είναι στην ίδια όχθη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και σύμμαχοι στον πόλεμο κατά των λαών. Οι οργισμένες δηλώσεις ιδιαίτερα των Μέρκελ και Σόιμπλε, με τις οποίες ζητούν «να περιοριστεί η επιρροή τους» και «να σπάσει το ολιγοπώλιο» των οίκων αξιολόγησης, πρέπει να αποδοθούν στην άγρια σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών για το ποιος θα «φορτωθεί» τις ζημιές της καπιταλιστικής κρίσης και ποιος θα βγει πιο ενισχυμένος από αυτή. Σημείο «τριβής» αποτελεί αναμφίβολα η συμμετοχή των ιδιωτών στα διάφορα πακέτα διάσωσης κρατών - μελών της Ευρωζώνης, που οι ισχυρότερες χώρες της ΕΕ θέλουν να γίνει με όρους ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ώστε να αποτραπεί μια κατάρρευση του ευρώ. Ομως, την ίδια στιγμή, οι ιδιώτες, δηλαδή οι μονοπωλιακοί όμιλοι, θέλουν να αντλήσουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν τα σπασμένα αυτής της ενδοϊμπεριαλιστικής διαμάχης και γι' αυτό πρέπει να φροντίσουν να απαλλαγούν από τη δικτατορία των μονοπωλίων.