Μετά από μια εβδομαδιαία παράσταση έντονων πολιτικών διεργασιών και διαβουλεύσεων μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, εσωκομματικών «αναταράξεων» στο ΠΑΣΟΚ, που αντανακλούν τις οξύτατες αντιθέσεις μερίδων των μεγαλοεπιχειρηματιών λόγω οικονομικής κρίσης και της διαχείρισής της, των κινδύνων καταστροφής μέρους του κεφαλαίου, σε συνδυασμό με την πίεση του οργανωμένου ταξικού λαϊκού κινήματος, ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, σε μια κίνηση αποπροσανατολισμού του λαού προχώρησε σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Το «νέο» κυβερνητικό σχήμα, που ορκίστηκε την Παρασκευή και θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης την Τρίτη μετά από τριήμερη συζήτηση που ξεκινάει σήμερα στη Βουλή, έρχεται σε απόλυτη συνέχεια του προηγούμενου να προωθήσει τα βάρβαρα μέτρα του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος σταθερότητας 2011 - 2015», επιδιώκοντας παράλληλα την υποταγή του λαού στην εφαρμογή τους.
Ο ανασχηματισμός ήταν η κατάληξη μιας ενορχηστρωμένης επιχείρησης του πρωθυπουργού στα πλαίσια αναζήτησης της καλύτερης δυνατής διεξόδου από τις δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος, που προκαλεί η κρίση στην καπιταλιστική Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη συγχρονισμένη κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τις έντονες ενδοενωσιακές αντιθέσεις. Διέξοδος που επιδιώχτηκε με τη δημιουργία κυβέρνησης κοινής αποδοχής με τη ΝΔ και τη στήριξη του συνόλου των αστικών πολιτικών κομμάτων. Στόχος, η όσο γίνεται πιο ανώδυνη για το σύστημα προσπάθεια επιβολής των βάρβαρων μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος», με την επιδίωξη χειραγώγησης του λαού σ' αυτή την πολιτική και με εκβιασμό το κάλπικο δίλημμα περί «σωτηρίας της χώρας από τη χρεοκοπία». Κάλπικο αφού πασχίζουν για τη σωτηρία του καπιταλισμού και χρεοκοπούν το λαό.
Ο πρωθυπουργός την Τετάρτη επιδίωξε το σχηματισμό «κυβέρνησης συνεργασίας» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, δηλώντας στις τηλεφωνικές του επικοινωνίες με τον Αντ. Σαμαρά έτοιμος ακόμα και να παραιτηθεί και να υπάρξει πρωθυπουργός «κοινής αποδοχής». Ετοιμος φαίνεται να ήταν και ο Αντ. Σαμαράς. Την Πέμπτη, μετά την αποτυχημένη απόπειρα του πρωθυπουργού να σχηματιστεί «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», παραιτήθηκαν από το βουλευτικό αξίωμα οι κυβερνητικοί βουλευτές Γ. Φλωρίδης και Εκτ. Νασιώκας. Είχαν προηγηθεί η «ανεξαρτητοποίηση» του βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος Γ. Λιάνη και η δημόσια δήλωση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αλ. Αθανασιάδη ότι θα καταψηφίσει το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» γιατί «διαφωνεί» με το χαμηλό τίμημα της πώλησης της ΔΕΗ. Ακολούθησαν πλήθος ετερόκλητων δηλώσεων από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με την πλειοψηφία να καταγγέλλει «αποστασία» και «οργανωμένο σχέδιο ανατροπής» του Γ. Παπανδρέου, και στον αντίποδα βουλευτές να αμφισβητούν τον πρωθυπουργό και να ζητούν την παραίτησή του.
Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Παπανδρέου, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση, ανέλαβε την «πρωτοβουλία» σύγκλησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, πρόταση που αποδέχτηκε ο Γ. Παπανδρέου. Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ο πρωθυπουργός απέσπασε ουσιαστικά «ψήφο εμπιστοσύνης» από τους βουλευτές και μετά από συμφωνίες με τους κορυφαίους υπουργούς για το «μοίρασμα» θέσεων και «αρμοδιοτήτων» στην κυβέρνηση προέκυψε το νέο κυβερνητικό σχήμα.
Ενώ βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη οι εσωκομματικές διεργασίας στο ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές της κυβέρνησης ψήφιζαν επί της αρχής το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής.
Είναι φανερό ότι η δήθεν «επανεκκίνηση» της κυβέρνησης, που κήρυξε προχτές ο πρωθυπουργός, όσο και αν επιχειρήθηκε από τους διάφορους μηχανισμούς προπαγάνδας της άρχουσας τάξης να εμφανιστεί σαν «νέα αρχή», αποτελεί επί της ουσίας εφαλτήριο για την κλιμάκωση του πολέμου της κυβέρνησης εναντίον των λαϊκών στρωμάτων.
Οι αλλαγές στα πρόσωπα και στις υπουργικές καρέκλες, η «άνοδος» του Ε. Βενιζέλου στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης και η μετακίνησή του στο υπουργείο Οικονομικών, η «καρατόμηση» στενών συνεργατών και προσωπικών επιλογών του Γ. Παπανδρέου, όπως οι πρώην υπουργοί, Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, και Περιβάλλοντος, Τ. Μπιρμπίλη, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από κινήσεις διαχείρισης των εσωκομματικών «ισορροπιών» στο ΠΑΣΟΚ, με στόχο την «ακύρωση αντιδράσεων» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και τη δημιουργία κλίματος στον κόσμο του ότι κάτι καλύτερο γίνεται, μπροστά στην ψήφιση των αντιδραστικών μέτρων.
Οσα πρόσωπα και αν αλλάξει ο πρωθυπουργός, η αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο θα μείνει ανέπαφη, αλλά θα κλιμακωθούν ο πόλεμος και οι εκβιασμοί ενάντια στο λαό, με την ακόμα πιο επιθετική συμμετοχή και της ΝΔ. Το νέο κυβερνητικό σχήμα στο αμέσως επόμενο διάστημα θα προχωρήσει στην υλοποίηση συγκεκριμένων στρατηγικών επιδιώξεων:
Πρώτο, στην ψήφιση των νέων βάρβαρων μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος», ύψους 32,1 δισ. ευρώ, που έρχονται να λεηλατήσουν τα λαϊκά εισοδήματα και να επιταχύνουν την προώθηση των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο.
Δεύτερο, στην ολοκλήρωση των «διαπραγματεύσεων» με την ΕΕ και το ΔΝΤ για τη σύναψη νέου ληστρικού δανείου ύψους άνω των 100 δισ. ευρώ και την κατάρτιση «μνημονίου 2» με καινούρια σκληρά μέτρα.
Τρίτο, στη διαμόρφωση των όρων για την επίτευξη ακόμα πιο επιθετικής συναίνεσης ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ με στόχο ακόμα και την ανοιχτή κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των αστικών κομμάτων.
Το μήνυμα των στρατηγικών στοχεύσεων της κυβέρνησης φρόντισε να στείλει ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου στην πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, απαιτώντας μια κυβέρνηση «συνεκτική, λειτουργική, μάχιμη και αποφασισμένη να ολοκληρώσει το έργο της», την ολοκληρωτική λεηλασία, δηλαδή, του ελληνικού λαού. Στο ίδιο πνεύμα και ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος ξεκαθάρισε: «Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, είναι ένα θέμα στο οποίο δεν έχει διατυπωθεί καμία διαφωνία».
Στον πόλεμο εναντίον του λαού ο πρωθυπουργός όσο και το σύνολο των υπουργών της κυβέρνησης θέλουν και επιδιώκουν την ακόμα μεγαλύτερη στήριξη της ΝΔ προκειμένου να υποτάξουν το λαό στη σφαγή του. Ο πρωθυπουργός μέσα στη βδομάδα, αναφερόμενος στη συνάντηση που είχε με τον Αντ. Σαμαρά, τόνισε: «Στην κατ' ιδίαν συνάντηση που είχα μαζί του, του παρουσίασα πίνακα με 18 προτάσεις της ΝΔ που ήδη υλοποιούμε και άλλες 14 που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε (...) Το παράδειγμα της Πορτογαλίας είναι πολύ διδακτικό. Οι βασικές πολιτικές δυνάμεις εκεί έστειλαν παντού μήνυμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Γιατί όχι και εμείς;». Ο Ε. Βενιζέλος ανέλαβε ήδη από την Παρασκευή «πρωταγωνιστικό» ρόλο στην επιχείρηση «δικομματικής συνεργασίας» και δήλωσε έτοιμος να συναντηθεί με τον Αντ. Σαμαρά, να συζητήσουν τις προτάσεις της ΝΔ ακόμα και για το «φορολογικό σύστημα» και υπογράμμισε ότι: «Υπάρχουν τεράστια περιθώρια για πολιτική συμφωνία, αφού σε θεμελιώδη ζητήματα συμφωνούμε». Απηύθυναν εκ νέου κάλεσμα επίτευξης ακόμα πιο επιθετικής συναίνεσης στα αστικά κόμματα, φωτογραφίζοντας για ακόμα μια φορά την προοπτική της κυβερνητικής συνεργασίας.
Στην επίτευξη ακόμα πιο ανοιχτής συνεργασίας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ αναφέρθηκε και η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, που με δήλωσή της την Παρασκευή σημείωσε: «Ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει τη στήριξή μας. Μπόρεσα να διαπιστώσω πόσο μεγάλη είναι η δέσμευση του πρωθυπουργού προκειμένου να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις υποχρεώσεις της (...) Θα ήταν καλό εάν και η αντιπολίτευση υποστήριζε τον Ελληνα πρωθυπουργό. Αυτό θα βελτίωνε τις δυνατότητες να οδηγηθεί η Ελλάδα στο σωστό δρόμο».
Οι διεργασίες ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα. Η συναίνεση μπορεί να ναυάγησε προσωρινά, αλλά θα την ξαναεπιχειρήσουν, αφού άλλωστε υπάρχει η βάση, η συμφωνία στήριξης της καπιταλιστικής οικονομίας και η διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού.
Μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις και στους συγχρονισμένους «ελιγμούς» της κυβέρνησης, ο λαός καλείται να βάλει τη δική του σφραγίδα. Να γίνει ο ίδιος ρυθμιστής των εξελίξεων κόντρα και απέναντι στους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της. Με οργάνωση της πάλης του μέσα στους τόπους δουλειάς. Με ένταση των ταξικών αγώνων στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, ενισχύοντας τις γραμμές του οργανωμένου ταξικού κινήματος. Με την ψήφο του στην κάλπη ενισχύοντας το ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούν να διευρύνουν το ρήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα και στα κόμματά του και να δυσκολέψουν την εφαρμογή της βάρβαρης πολιτικής, συμβάλλοντας στο άνοιγμα του δρόμου για την οριστική ανατροπή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου