Οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες αντιμετωπίζουν τα εξαντλητικά ωράρια, την απουσία παροχών για τη μητρότητα, αλλά και το αβέβαιο μέλλον, αφού το εισόδημά τους συνεχώς συρρικνώνεται
 Motion Team |
Από τις γυναίκες που εργάζονται ως αυτοαπασχολούμενες, το μεγαλύτερο μέρος τους συγκεντρώνεται στο εμπόριο και στην παροχή υπηρεσιών. Για παράδειγμα, αρκετές είναι οι γυναίκες που έχουν ένα κομμωτήριο, ένα μαγαζί για επιδιορθώσεις ρούχων, μια μικρή επιχείρηση στον τομέα του επισιτισμού και κυρίως στο γρήγορο φαγητό, ένα λογιστήριο, ένα μικρό εμπορικό κατάστημα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι γυναίκες αυτές είτε εργάζονται μόνες χωρίς καθόλου προσωπικό, είτε απασχολούν δύο - τρία άτομα, συμπληρωματικά πάντα με τη δική τους εργασία. Επιπλέον, πολλές γυναίκες απασχολούνται ως συμβοηθούντα μέλη σε οικογενειακές επιχειρήσεις, εργάζονται, δηλαδή, με ελάχιστα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες παλεύουν καθημερινά για ένα μεροκάματο, βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται, δυσκολεύονται να καλύψουν τα έξοδα και τις υποχρεώσεις του μαγαζιού τους, να καλύψουν τις ανάγκες τις δικές τους και των οικογενειών τους.
Δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα
Το σύστημα προβάλλει τη «γυναικεία επιχειρηματικότητα» ως απάντηση στην κρίση που χτυπά περισσότερο της γυναίκες, διαφημίζει στις γυναίκες την αυτοαπασχόληση ως υποτιθέμενη λύση στην ανεργία, στην οποία καταγράφουν όλο και πιο υψηλά ποσοστά, με αποκορύφωμα το ποσοστό για το μήνα Μάρτη που η ανεργία των γυναικών έφτασε το 19,5%. Η πραγματικότητα, όμως, για τις αυτοαπασχολούμενες είναι εντελώς διαφορετική από την ιδανική εικόνα που προσπαθούν να παρουσιάσουν. Κατ' αρχάς, οι αυτοαπασχολούμενες δεν είναι καθόλου απαλλαγμένες από τον εφιάλτη της ανεργίας, που, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, απειλεί τη μία στις πέντε γυναίκες. Αλλά η κρίση χτυπά την αυτοαπασχόληση, εκτοπίζει τις μικρές επιχειρήσεις σε όφελος των μονοπωλίων. Και τη στιγμή που πληθαίνουν τα λουκέτα στις μικρές επιχειρήσεις, πληθαίνουν μαζί τους και οι γυναίκες που αναγκάζονται να κλείσουν το μαγαζί τους, που οδηγούνται στην ανεργία και, μάλιστα, χωρίς να έχουν ούτε καν το δικαίωμα να λάβουν το πενιχρό επίδομα του ΟΑΕΔ.
Οι γυναίκες αυτές δυσκολεύονται να ξαναβρούν δουλειά, αναγκάζονται να εργαστούν με τους χειρότερους όρους, με μερική απασχόληση, ευέλικτες μορφές εργασίας, πολλές φορές ανασφάλιστες. Συχνά τις συνοδεύουν για καιρό τα χρέη της επιχείρησης που έκλεισαν, τις βασανίζει η αποπληρωμή των δανείων που αναγκάστηκαν να πάρουν. Σε μερικές περιπτώσεις, οι αυτοαπασχολούμενες φυτοζωούν στο μαγαζί, το κρατάνε με νύχια και με δόντια με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να βγουν στη σύνταξη. Με δεδομένους βέβαια τους αντιασφαλιστικούς νόμους που ανεβάζουν το ηλικιακό όριο για τη συνταξιοδότηση των γυναικών και οδηγούν σε 40 χρόνια δουλειάς, οι ελπίδες αυτές σιγά - σιγά εξανεμίζονται.
Η επιβάρυνση της υγείας των αυτοαπασχολούμενων δεν είναι καθόλου αμελητέα. Ειδικά στα κομμωτήρια, στον επισιτισμό, αλλά και στα εμπορικά μαγαζιά, η χρόνια ορθοστασία και τα βάρη που συχνά αναγκάζονται να σηκώνουν, καταπονούν σημαντικά το γυναικείο οργανισμό. Εκτός από τα μυοσκελετικά προβλήματα, το αυχενικό σύνδρομο, τη φλεβίτιδα που είναι συχνά, επιπτώσεις υπάρχουν και στην αναπαραγωγική υγεία, καθώς οι συνθήκες αυτές αυξάνουν τον κίνδυνο για προβλήματα στην κύηση και αποβολή του εμβρύου. Οι ατελείωτες ώρες δουλειάς και το βάρος της φροντίδας του σπιτιού και της οικογένειας συρρικνώνουν τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο που μένει για ξεκούραση, ακόμα και για τον ύπνο. Ανάλογη επιβάρυνση υφίσταται και η ψυχική υγεία πολλών γυναικών, με την κατάθλιψη και άλλα σχετικά προβλήματα να παρουσιάζονται αυξημένα. Παρά το γεγονός ότι η υγεία τους υφίσταται σημαντική φθορά, οι αυτοαπασχολούμενες δεν μπορούν ούτε να αρρωστήσουν: Η ασθένεια και η κάθε μέρα απουσίας τους από τη δουλειά τους κοστίζει το μεροκάματό τους.
«Πολυτέλεια» η προστασία της μητρότητας
Οι νέες γυναίκες που αποφασίζουν να ανοίξουν ένα μαγαζί προκειμένου να εξασφαλίσουν με τον τρόπο αυτό ένα μεροκάματο, βρίσκονται μπροστά σε σύνθετες δυσκολίες. Η απελευθέρωση του ωραρίου, την οποία εφαρμόζουν τα πολυκαταστήματα στη λειτουργία τους, τις αναγκάζει να κρατάνε το μαγαζί τους ανοιχτό από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το ωράριο αυτό απορρυθμίζει πλήρως τη ζωή των γυναικών, είναι ιδιαίτερα βάρβαρο για όσες έχουν οικογένεια, μικρά παιδιά ή ηλικιωμένους που πρέπει να φροντίσουν.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές, πολλές γυναίκες μεταθέτουν τη δημιουργία οικογένειας χρονικά στο απώτερο μέλλον. Οσες αυτοαπασχολούμενες έχουν οικογένεια προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις αυξημένες υποχρεώσεις τους στη δουλειά και παράλληλα στην οικογένειά τους χωρίς καμιά ουσιαστική βοήθεια, αφού οι κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες για τις ανάγκες της μητέρας, του παιδιού και συνολικά της οικογένειας είναι ανύπαρκτες ή ανεπαρκείς.
Οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες στερούνται ακόμα και τα υποτυπώδη επιδόματα και τις άδειες που έχουν οι υπόλοιπες εργαζόμενες. Το επίδομα τοκετού που παίρνουν δεν αναπληρώνει το εισόδημα που χάνουν κλείνοντας το μαγαζί τους για να γεννήσουν. Ακόμα χειρότερα, δε δικαιούνται κανένα επίδομα και καμία άδεια για το διάστημα της λοχείας. Εκ των πραγμάτων, υποχρεώνονται να γυρίσουν όσο το δυνατό πιο γρήγορα πίσω στο μαγαζί, αφού τα έξοδα τρέχουν. Η έλλειψη παιδικών σταθμών και κέντρων δημιουργικής απασχόλησης βρεφών και νηπίων, σε συνδυασμό με τα εξοντωτικά τους ωράρια, αναγκάζει πολλές από τις αυτοαπασχολούμενες να μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα στο μαγαζί τους.
Συσπείρωση και συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια
Η σημερινή κατάσταση, με όλο και περισσότερους αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματοβιοτέχνες και μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις να εκτοπίζονται από τα μονοπώλια, υπογραμμίζει την ανάγκη για αντίσταση στην πολιτική που ενισχύει το κεφάλαιο και πλήττει κατάφωρα το λαό. Οι αυτοαπασχολούμενες που σηκώνουν διπλά βάρη δεν μπορούν να λείπουν από τον ενωμένο αγώνα εργαζομένων, επαγγελματοβιοτεχνών, μικρομεσαίων αγροτών, νεολαίας και γυναικών. Τα εμπόδια που συναντά η συμμετοχή τους στο κίνημα είναι αυξημένα και η πίεση που δέχονται να συμβιβαστούν και να υποχωρήσουν από τα δικαιώματά τους μεγάλη. Αντιμετωπίζουν τα εξαντλητικά ωράρια δουλειάς που συχνά δεν τους αποφέρουν ούτε το απαραίτητο για την επιβίωσή τους εισόδημα, αλλά και την ανυπαρξία ακόμα και στοιχειωδών παροχών για την προστασία της μητρότητας.
Οι δυσκολίες αυτές αποτελούν, όμως, και τους πρόσθετους λόγους που έχουν οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες για να πάρουν θέση στην οργανωμένη συλλογική πάλη, να ενισχύσουν τη ριζοσπαστική συσπείρωση των ΕΒΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, την ΟΓΕ. Η πραγματικότητα που ζουν μπορεί να αλλάξει μόνο με ένταση της πάλης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Με διεκδίκηση πλήρους και σταθερής δουλειάς με αξιοπρεπή μισθό και ανθρώπινο ωράριο, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρόνοιας. Με αιτήματα για ουσιαστική προστασία της μητρότητας, για άδειες μητρότητας ίδιες και ίσες για όλες τις εργαζόμενες, δύο μήνες πριν και έξι μετά τον τοκετό και ένα χρόνο γονική άδεια, για επιδόματα που να αντισταθμίζουν την απώλεια εισοδήματος για τις αυτοαπασχολούμενες. Με πάλη για την προστασία των ανέργων, για επίδομα ανεργίας για τους αυτοαπασχολούμενους που κλείνουν τα μαγαζιά τους, για «πάγωμα» των δανείων και μείωση κατά 30% όλων των τιμολογίων ύδρευσης, ηλεκτρικού ρεύματος και τηλεφώνου.
Απέναντι στην πολιτική που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση και δρομολογεί νέα αντιλαϊκά μέτρα, οι αυτοαπασχολούμενες μπορούν να δώσουν ηχηρή απάντηση ενώνοντας τη φωνή τους με τους συμμάχους τους, να δυναμώσουν την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ και ΜΑΣ, να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξουν το δρόμο για να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης υπέρ του λαού, εγκαταλείποντας οριστικά και μαζικά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου