«Το είδα ως ιστορική ευκαιρία. Και πρότεινα στον κ. Παπανδρέου να πάμε για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Οχι για να χαλαρώσουμε την προσπάθεια που κάνει η χώρα. Αλλά για να γίνει πιο αποτελεσματική η προσπάθεια που κάνει η χώρα. Ο κ. Παπανδρέου δεν αρνήθηκε την πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση. Κάθε άλλο...» (Αντ. Σαμαράς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ).
Καμία έκπληξη δεν προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ αντιμετώπισε ως ιστορική ευκαιρία τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ προκειμένου από κοινού να περάσουν νέα, ασύλληπτης βαρβαρότητας, αντιλαϊκά μέτρα. Η κυβερνητική συνεργασία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι μια προδιαγεγραμμένη εξέλιξη, που μπορεί προσωρινά να πήρε αναβολή, αλλά αναμένεται να πάρει σάρκα και οστά μετά τις αναπόφευκτες εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση η πραγματικότητα είναι ότι ο Αντ. Σαμαράς ήταν «σαν έτοιμος από καιρό» για μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», με τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όσο και αν την ίδια στιγμή υποκριτικά διερρήγνυε τα ιμάτιά του διαβεβαιώνοντας ότι «δεν θα προσφέρει συναίνεση στο λάθος». Εδώ και ενάμιση χρόνο λειτουργεί ουσιαστικά ως άτυπος κυβερνητικός συνεταίρος, προσφέροντας από τη θέση της «αντιπολίτευσης» απλόχερη και ολόπλευρη στήριξη και συναίνεση στα μέτρα που σαρώνουν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και λαϊκά δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα μάχεται υπέρ της «απενοχοποίησης» των επιχειρηματικών κερδών.
Το πλέον προκλητικό, όμως, είναι ότι τώρα επιχειρεί να «πουλήσει» αυτή την αντιλαϊκή συναίνεση που προσφέρει στην εφαρμοζόμενη πολιτική ως τη μεγάλη διαφορά της ΝΔ σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και στη βάση αυτή να πείσει ότι «δεν είμαστε όλοι ίδιοι». Αυτός μπορεί να είναι ένας καλός λόγος για να κερδίσει ακόμη περισσότερο την εύνοια της πλουτοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα αρκεί για να καταδικαστεί και μαυριστεί από τα λαϊκά στρώματα η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.
Ειδικά η ΝΔ δεν μπορεί από τη μια να καυχιέται ότι έχει βάλει γερές πλάτες για να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές ανατροπές και οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις εντός και εκτός μνημονίου και την ίδια στιγμή να ζητά επιβράβευση από το λαό. Δεν μπορεί, δηλαδή, να ζητά την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων επειδή, όπως καυχήθηκε την Πέμπτη στην ΚΟ της ΝΔ ο Αντ. Σαμαράς, «δεν διστάσαμε να προσφέρουμε συναίνεση στο ΠΑΣΟΚ, ακόμα και χωρίς να μας το ζητήσει (...), δεν διστάσαμε να ψηφίσουμε πολλά νομοσχέδια που έφερε προς ψήφιση (...), δεν κατεβάσαμε τον κόσμο στους δρόμους».
Το ίδιο επιζήμια και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα είναι η «εναλλακτική πρόταση» που επιχειρεί να λανσάρει στο όνομα της εξόδου «από τα αδιέξοδα του μνημονίου» και της αντιμετώπισης της ύφεσης. Ο πραγματικός στόχος είναι να υπηρετήσει με πιο αποτελεσματικό τρόπο τη στρατηγική της πλουτοκρατίας. Το ομολογεί ευθέως ο Αντ. Σαμαράς: «Θέλουμε την αλλαγή των όρων του μνημονίου, θέλουμε την αλλαγή της πολιτικής αυτής, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε το ταχύτερο τη δημοσιονομική εξυγίανση. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε το ταχύτερο στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και τις αποκρατικοποιήσεις. Για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε το ταχύτερο τις διαρθρωτικές αλλαγές».
Η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν πρόκειται να «χαλαρώσει» στο ελάχιστο την αντιλαϊκή επιδρομή ούτε βέβαια θα «ανακουφίσει» τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα, όπως διακηρύσσει ο πρόεδρος της ΝΔ, μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις και καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες με τη - μοναδική - «φιλολαϊκή» πρόταση για αποκατάσταση των συντάξεων κάτω από τα 700 ευρώ!
Τα πάντα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας
Το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί, γιατί η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου περιλαμβάνει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου» συν νέα τολμηρά μέτρα, που θα στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλίων. Τέτοια είναι τα μέτρα του «Ζαππείου 2» για την «επανεκκίνηση» της οικονομίας: Μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη και τα μερίσματα των καπιταλιστών, απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές, γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις με ζεστό χρήμα, ενώ δεδομένη και αυτονόητη θεωρείται ταυτόχρονα η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
«Αποδείξαμε ότι, όταν λέμε "επανεκκίνηση" της οικονομίας, ξέρουμε τι λέμε κι εννοούμε αυτά που λέμε: Μιλήσαμε για δημιουργικό σοκ που μπορεί να προκαλέσει ανάκαμψη, με μέτρα που ενισχύουν την προσφορά και την επιχειρηματικότητα, μέτρα που ενισχύουν τη ζήτηση, μέτρα που ενισχύουν τη ρευστότητα», υπογράμμισε με νόημα στη συνεδρίαση της ΚΟ ο Αντ. Σαμαράς.
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι αυτή την επαναδιαπραγμάτευση πρώτοι απ' όλους έσπευσαν να χειροκροτήσουν οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, ΣΕΛΠΕ), ενώ καθόλου δε διαφωνεί επί της ουσίας ούτε η κυβέρνηση ούτε η τρόικα. Απλά αναζητούν «ισοδύναμα μέτρα» για τη μείωση του ελλείμματος στη θέση των γενναίων φοροαπαλλαγών των μεγάλων επιχειρήσεων.
Την ίδια στιγμή η ηγεσία της ΝΔ στηρίζει και πλειοδοτεί υπέρ των μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου», έστω και αν για λόγους κυρίως ψηφοθηρικούς το καταψήφισε επί της αρχής.
«Δεν είμαστε αντίθετοι στους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής. Τους υιοθετούμε ακόμα πιο αποφασιστικά», διακήρυξε ο πρόεδρος της ΝΔ και προς επίρρωση επικαλείται ότι στο «Ζάππειο 2» «προτείνουμε περικοπές σπατάλης του Δημοσίου ύψους 18,4 δισ. ευρώ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια». Είναι ευνόητο ότι όταν λένε «περικοπή σπατάλης στο Δημόσιο» εννοούν τη δραστική μείωση των μισθών και των συντάξεων, τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, τη συγχώνευση και κατάργηση δημόσιων οργανισμών και τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων σε αυτές. Πρώτη η ΝΔ έβαλε στο τραπέζι το θεσμό της εργασιακής εφεδρείας, δηλαδή των συγκαλυμμένων απολύσεων.
Το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο: Η ηγεσία της ΝΔ είναι συνυπεύθυνη και συνένοχη για την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, για το τσάκισμα των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, για τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού. Δεν μπορεί, λοιπόν, να εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση. Επιπλέον, η στάση της αποδεικνύει περίτρανα ότι τα κόμματα του κεφαλαίου δεν αλλάζουν. Αντίθετα, γίνονται πιο επικίνδυνα για το λαό. Ο λαός πρέπει να τα καταδικάσει, να χειραφετηθεί από την πολιτική τους και την εξουσία των μονοπωλίων και να βάλει πλώρη για τη δική του εξουσία συμπλέοντας με το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου