Σε κινήσεις εντυπωσιασμού επιδίδονται τις τελευταίες κρίσιμες ώρες τα προπαγανδιστικά χαλκεία του ΠΑΣΟΚ, για τις κρίσιμες ψηφοφορίες για το δολοφονικό «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» και τον επίσης δολοφονικό εφαρμοστικό νόμο.
Την προηγούμενη Δευτέρα ο Γ. Ραγκούσης έκανε την πρόταση «βόμβα» να φορολογηθούν αδρά όλα τα πρόσωπα που από το 1974 άσκησαν δημόσια διοίκηση και τα οποία ωφελήθηκαν - λέει - από την υπεραξία (!) που δημιουργήθηκε στην εποχή της ανάπτυξης. Ο δε Ε. Βενιζέλος αναζητούσε (;) εναγωνίως στοιχεία για εκείνους που τον περσινό Μάρτη απέσυραν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και τα κατέθεσαν στις ελβετικές. Στα πλαίσια αυτά πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με την ομόλογό του Ελβετίδα υπουργό Οικονομικών, ενώ συναντήθηκε και με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.
Ας μην κουράζονται τόσο... Τον ελληνικό λαό δεν θα τον παρασύρουν και δεν θα τον εξαπατήσουν με τέτοια φθηνά επικοινωνιακά κόλπα. Το πρόβλημα της λεηλασίας του τεράστιου ομολογουμένως πλούτου, που δημιούργησαν οι εργαζόμενοι της χώρας, δεν βρίσκεται στα ψίχουλα που ίσως απέσπασαν όσοι άσκησαν δημόσια αξιώματα από τη μεταπολίτευση και μετά (δηλαδή το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης).
Το πρόβλημα του ελληνικού λαού ήταν πάντα και είναι πρωτίστως η ίδια η άρχουσα τάξη που θησαυρίζει από τη δουλειά του (έτσι βγήκαν στις ελβετικές τράπεζες και τα εκατοντάδες δισ. ευρώ), καταστρέφοντας ζωές, ελπίδες και όνειρα. 'Η για να το πούμε διαφορετικά, το μεγάλο πρόβλημα που καλείται να λύσει ο ελληνικός λαός σήμερα είναι οι ίδιες οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η μήτρα δηλαδή που γεννοβολάει την ταξική εκμετάλλευση, την κατάφωρη αδικία, τη σύγχρονη βαρβαρότητα και τον παρασιτισμό του κεφαλαίου. Που επιτρέπει ο ιδρώτας και το αίμα των εργαζόμενων τάξεων να μετουσιώνονται σε απίστευτο πλούτο, χλιδή και πολυτέλεια για την αστική τάξη.
Αυτή τη μήτρα πρέπει να καυτηριάσουμε, να σταματήσουμε τις τερατογενέσεις που απειλούν τον ελληνικό λαό, να την καταργήσουμε.
Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα των ημερών είναι αν οι ιστορικά ξεπερασμένες παραγωγικές σχέσεις, που μολύνουν και καταστρέφουν κάθε στοιχείο του πολιτισμού αυτής της χώρας, συνεχίζουν να διατηρούνται στη ζωή ή αν θα ανατραπούν. Το ερώτημα είναι αν οι ίδιοι οι παραγωγοί του κοινωνικού προϊόντος ελέγχουν το προϊόν που παράγουν και το διανέμουν μεταξύ τους ή θα συνεχίσουν να το κατασπαράσσουν τα αρπακτικά του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου