Στα στοιχεία για την «απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση» στην ΕΕ, που δημοσιοποίησε προχτές η Κομισιόν, το συμπέρασμα που κυριαρχεί είναι ότι «η αγορά εργασίας στην ΕΕ ανακάμπτει αργά και άνισα ανάμεσα στα κράτη - μέλη». Επί της ουσίας, τα όργανα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ παραδέχονται και ομολογούν αυτό που το ΚΚΕ έλεγε από την πρώτη ώρα. Οτι, δηλαδή, η κρίση είναι βαθιά, το κεφάλαιο συναντά σοβαρές δυσκολίες να τη διαχειριστεί προς όφελός του και η όποια ανάκαμψη είναι βραδεία και αναιμική. Ταυτόχρονα, ομολογείται ο αδυσώπητος νόμος της ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη, καθώς όλες οι χώρες δε βυθίζονται με τους ίδιους ρυθμούς στην κρίση, ούτε βέβαια ανακάμπτουν με τους ίδιους όρους από αυτή.
Σε κάθε περίπτωση, αυτοί που πληρώνουν την κρίση είναι οι λαοί σε ολόκληρη την Ευρώπη, ανεξάρτητα από τη θέση που κατέχει η καπιταλιστική οικονομία της κάθε χώρας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Αυτό επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Κομισιόν σχετικά με την πορεία της ανεργίας. Για την Ελλάδα, η ανεργία προβλέπεται να σκαρφαλώσει στατιστικά πάνω από 15% το 2012, δείχνοντας τη ραγδαία καταστροφή εργατικής δύναμης, που αναπόφευκτα συνοδεύει την καπιταλιστική κρίση. Η ίδια η Κομισιόν ομολογεί ότι «κατά τη διάρκεια της ύφεσης, συνολικά, η απώλεια εργασίας επηρέασε ιδιαίτερα τους εργαζόμενους που πληρώνονται με χαμηλούς ή μεσαίους μισθούς, κυρίως στους τομείς των κατασκευών και της βιομηχανίας».
Ολους αυτούς που το καπιταλιστικό σύστημα πετάει βίαια εκτός παραγωγής, όπως βίαια τους ξεζούμιζε στα χρόνια της οικονομικής μεγέθυνσης, οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας όχι μόνο δεν τους προστατεύουν με ουσιαστικά μέτρα, όπως αυτά που προτείνει το ΚΚΕ, αλλά, αντίθετα, αυστηροποιούν κι άλλο τις προϋποθέσεις για την παροχή του πενιχρού επιδόματος ανεργίας. Είναι κι αυτό ένα στοιχείο που δείχνει τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του καπιταλισμού, αλλά και την αδυναμία του να λύσει επί της ουσίας το ζήτημα της ανεργίας. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός είναι ένας ακόμα δείκτης από αυτούς που ανακοινώνει η Κομισιόν, η οποία διαπιστώνει ότι «σε ετήσια βάση, η απασχόληση αυξήθηκε μόνο κατά 0,3% το πρώτο τετράμηνο του έτους» και αυτή η αύξηση «καταγράφεται μόνο χάρη στη μερική απασχόληση και την προσωρινή εργασία».
Τι ομολογούν τα επιτελεία της ΕΕ; Οτι εν μέσω κρίσης, οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου έχουν τσακίσει τις εργασιακές σχέσεις, ώστε σήμερα η όποια ανάκαμψη να βασίζεται εξολοκλήρου στη μερική και προσωρινή απασχόληση. Δηλαδή, στην ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη. Να ποια είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να ωθήσει στην καπιταλιστική ανάκαμψη (αυτό κάνουν τα μνημόνια και το «Μεσοπρόθεσμο») και, ταυτόχρονα, ο στρατηγικός στόχος όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν έχουν χρέη και ελλείμματα. Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η πλήρης κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα, είναι όρος αναγκαίος για να ξεκολλήσει το κεφάλαιο από την κρίση, μαζί με την καταστροφή μέρους του, και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατρειά για τους εργαζόμενους και το λαό δεν υπάρχει, πέρα από το να συνειδητοποιήσουν τα αίτια της κρίσης και εκεί να στρέψουν τα πυρά τους. Ο καπιταλισμός γεννάει μόνο ανεργία, κρίσεις και φτώχεια, καθιστώντας ώριμες τις αντικειμενικές συνθήκες να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η αστική τάξη και η εξουσία της.
Εμπρός γιά μία παγκομμουνιστική κυβέρνηση ταξικου Μετώπου, ολη η διαχειριση των επιχειρήσεων στά σοβιέτ των εργαζομένων!
ΑπάντησηΔιαγραφή