ΟΟΣΑ: Παλιός γνώριμος του δικομματισμού στο ξήλωμα δικαιωμάτων

Αποκαλυπτικός ο τρόπος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αξιοποίησαν τις συστάσεις του Οργανισμού, στις εκλογές του 2007

Το Μάη του 2007 ο γγ του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), Α. Κορία, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη, παρουσίασε ένα πλέγμα αντιλαϊκών και αντιδραστικών προτάσεων με επίκεντρο τις εργασιακές σχέσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση. Στο ίδιο σχέδιο προτεινόταν η παραπέρα συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, η μείωση του προσωπικού των δημόσιων επιχειρήσεων και η αύξηση της άμεσης φορολογίας των λαϊκών νοικοκυριών.

Η συνέντευξη δόθηκε τέσσερις μήνες πριν τις εθνικές εκλογές του Σεπτέμβρη του 2007, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να έχουν δημοσιοποιήσει τα προεκλογικά τους προγράμματα. Σε μια περίοδο μεγέθυνσης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, οι εταίροι του δικομματισμού σε πλήρη σύμπλευση υιοθετούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων που πρότεινε ο ΟΟΣΑ και ακόνιζαν τα μαχαίρια τους για την επίθεση ενάντια στο λαό.

Οι θέσεις των δύο κομμάτων ήταν ταυτόσημες με τις αξιώσεις του ΟΟΣΑ και έρχονταν να υπηρετήσουν μια πολιτική που συμπίεζε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων με στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα, ο ΟΟΣΑ πρότεινε:

• Κοινωνική Ασφάλιση:

-- Αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων.

-- Κατάργηση των κινήτρων που παρέχονται για την πρόωρη συνταξιοδότηση.

-- Αναθεώρηση στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα προεκλογικά τους προγράμματα δεσμεύονταν για την τήρηση του «νόμου Ρέππα», που προέβλεπε σύνταξη στα 67 χρόνια και σταδιακή μείωση των συντάξεων. Τάσσονταν υπέρ της παράτασης του ασφαλιστικού βίου και της «εξυγίανσης» - βλέπε κατάργησης - του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

• Εργασιακές σχέσεις:

-- Μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

-- Καθιέρωση χαμηλότερων μισθών από τους κατώτατους για τους νεοπροσλαμβανόμενους.

-- «Απελευθέρωση» των απολύσεων στις επιχειρήσεις.

Απέναντι σ' αυτές τις «συστάσεις», η ΝΔ πριμοδοτούσε για τους επιχειρηματίες «κατά 50% τις εργοδοτικές εισφορές για δύο χρόνια για πρόσληψη ανέργων νέων», ενώ το ΠΑΣΟΚ πρότεινε τετραετές πρόγραμμα «ημιανασφάλιστης» εργασίας των νέων ανθρώπων με κλιμακούμενη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών (από 100% τον πρώτο χρόνο μέχρι 25% τον τέταρτο) από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οσο για την πρόταση του ΟΟΣΑ για παραπέρα μείωση των μισθών, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν φροντίσει να επικροτήσουν την «αύξηση» των 0,77 ευρώ στο μεροκάματο του εργάτη που συμφώνησαν οι «γαλαζοπράσινοι» συνδικαλιστές με τους βιομηχάνους εκείνη τη χρονιά με ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, το 3ο τρίμηνο του 2007, στο3,8%!

• Δημόσιες δαπάνες:

-- Παραπέρα περικοπή των δημόσιων δαπανών με τον ισχυρισμό ότι «οι δαπάνες λειτουργίας του κράτους απορροφούν μεγαλύτερα ποσά σε σχέση με τα άλλα κράτη του ΟΟΣΑ».

-- Δραστική μείωση του προσωπικού των δημόσιων επιχειρήσεων.

Η ΝΔ είχε ήδη προχωρήσει στην περικοπή 430 εκατομμυρίων ευρώ από τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού του 2007 και το ΠΑΣΟΚ δεσμευόταν για την «εξάλειψη» των μη παραγωγικών και μη κοινωνικά αναγκαίων δαπανών.

• Φορολογία:

-- Αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ.

-- Αύξηση όλων των ειδικών φόρων κατανάλωσης (καύσιμα, ποτά, τσιγάρα).

Η ΝΔ ήδη είχε προχωρήσει στην αύξηση του ΦΠΑ κατά μία μονάδα, στο 19%, ενώ στους προϋπολογισμούς που είχε καταθέσει από το 2004 μέχρι το 2007 προέβλεπε επιπλέον φόρους 3,5 δισ. ευρώ το χρόνο, ακολουθώντας πιστά την πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια!

Τα μέτρα που πρότεινε ο ΟΟΣΑ και είχαν στα προγράμματά τους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εφαρμόστηκαν σταδιακά τα επόμενα χρόνια. Σε μια περίοδο που δεν είχε ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση και χωρίς τον μπαμπούλα του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων οι «γαλαζοπράσινοι» πολιτικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας εφορμούσαν με την ίδια ορμή στους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το έγκλημα σε βάρος του λαού που σήμερα κορυφώνεται, χωρίς ωστόσο να έχει ημερομηνία λήξης, ήταν προαποφασισμένο.