Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Όλοι στο παλλαϊκό συλλαλητήριο


 

Όλοι στο παλλαϊκό συλλαλητήριο

Σάββατο 11 Σεπτέμβρη στην πλατεία Αριστοτέλους

Στη ΔΕΘ διαδηλώνουμε για τις λαϊκές ανάγκες


 

Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης του μνημονίου και των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας.


 

Λαϊκός ξεσηκωμός και οργάνωση

Να μην πληρώσει την κρίση ο λαός, να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας


 

Μόνο οι αγώνες που οργανώνονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου μπορούν να δώσουν δύναμη και λύση στο λαό.


 

Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ που οργανώνουν το ΠΑΜΕ με την ΠΑΣΥ και την ΠΑΣΕΒΕ, το Σάββατο στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Αριστοτέλους ενόψει των εγκαινίων της ΔΕΘ, στη Θεσσαλονίκη.

Η αναχώρηση του λεωφορείου για το παλλαϊκό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη θα γίνει από την Καστοριά στις 3 μ.μ. από το χώρο της λαϊκής αγοράς.

Πληροφορίες-συμμετοχές τηλ. 6975737936

Γραμματεία Καστοριάς ΠΑΜΕ

Στυλοβάτες του συστήματος της εκμετάλλευσης


 

Με αφορμή τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης πολλοί έσπευσαν να υποδείξουν ότι η χώρα χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και όχι προσώπων. Απ' τα στελέχη της ΝΔ, ως τους συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ που χτες είχαν συναντήσεις με τον Α. Σαμαρά και τον Αλ. Τσίπρα, μέχρι την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλ. Τσίπρα αλλά και τον Αλ. Αλαβάνο και τον πρόεδρο της «Δημοκρατικής Αριστεράς» Φ. Κουβέλη, άπαντες συνηγόρησαν υπέρ της αλλαγής πολιτικής. Κατά το «τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται» παρέλειψαν να σημειώσουν ότι αιτούνται αλλαγή διαχείρισης και τίποτα περισσότερο. Δημιουργώντας συγχρόνως συνειρμούς ότι είναι δυνατόν και εφικτό στο πλαίσιο της κυριαρχίας των μονοπωλίων να υπάρξει μια διαχείριση που θα ευνοεί συγχρόνως εκτός απ' τα κέρδη τους και το λαό και τα συμφέροντά του. Είναι δυνατόν; Αν ήταν τότε, γιατί αυτή η κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη να επιμείνουν με τέτοιο σθένος στην προώθηση μιας πολιτικής που διογκώνει τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια; Ολοι οι προαναφερόμενοι σπεύδουν να απαντήσουν ότι αυτό συμβαίνει λόγω των «δεσμών του μνημονίου».

Αρκεί όπως δήλωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας για την έξοδο απ' την κρίση «η ακύρωση του μνημονίου και η διεκδίκηση μιας άλλης πολιτικής στήριξης του κοινωνικού κράτους, της ανάπτυξης, στήριξης της οικονομίας και των εργαζόμενων»; Φταίει η ανικανότητα της κυβέρνησης που «δυστυχώς επιλέγει ένα φάρμακο για την έξοδο από την κρίση που είναι χειρότερο από την ίδια την ασθένεια»; Αρκεί, όπως δήλωσε ο συνομιλητής του απ' την ΑΔΕΔΥ, «να απαλλαγεί ο λαός μας, η κοινωνία, όλοι από το μνημόνιο το οποίο δημιουργεί τεράστια προβλήματα»;

Αλήθεια τότε γιατί εκεί όπου δεν υπάρχουν «μνημόνια», Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία παντού, δεν προωθείται μια τέτοια πολιτική στήριξης του κοινωνικού κράτους και των χειμαζόμενων λαϊκών στρωμάτων; Μήπως και εκεί οι κυβερνήσεις από ολιγωρία ή ανικανότητα έχουν κάνει «λάθος επιλογές»; 'Η μήπως και εκεί τα εφάρμοσαν μερικά χρόνια πριν; Ευρωενωσιακά μέτρα είναι. Ρητορικά τα ερωτήματα. Η απάντηση είναι προφανής. Ούτε ολιγωρία, ούτε λάθος είναι οι επιλογές των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της ΕΕ. Είναι συνειδητές, αυτές ακριβώς που στις δοσμένες συνθήκες έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να διασφαλίσει κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα. Είναι προαποφασισμένες για να ξεφορτωθεί τα «βαρίδια» όσων δικαιωμάτων απέμειναν στους εργαζόμενους. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού, εκ μέρους των στυλοβατών του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης

Καμιά ανοχή!

Βρήκαν πάλι θέμα τα αστικά ΜΜΕ για αποπροσανατολισμό του λαού. Κυβερνητικός ανασχηματισμός. Τα παρασκήνια, ο χαρακτήρας του, τα πρόσωπα κλπ. Βεβαίως είναι είδηση, αλλά το μαγείρευαν κάμποσο καιρό τα αστικά επιτελεία. Για έναν και μόνο λόγο. Η άγρια αντιλαϊκή πολιτική ξεσήκωσε αγώνες. Η συνέχισή της μπορεί να τροφοδοτήσει νέους. Οι ανησυχίες των αστών για την κυβέρνηση και το αστικό πολιτικό σύστημα και οι δυσκολίες του να χειραγωγεί λαϊκές δυνάμεις στην αέναη εντεινόμενη καπιταλιστική βαρβαρότητα, ήταν έκδηλες.

Τα αδιέξοδα της πολιτικής τους στη διαχείριση της κρίσης και των χρεών, προκαλούν φόβο. Μια μορφή εκτόνωσης είναι και ο ανασχηματισμός.

Αλλά η πολιτική που θα εφαρμόζει η ανασχηματισμένη κυβέρνηση θα είναι βαθιά αντιδραστική. Αναζητήθηκαν, λοιπόν, πρόσωπα ικανά να την εφαρμόζουν απαρέγκλιτα και ταυτόχρονα να μπορούν να ξεγελούν το λαό. Η πολιτική που οδηγεί το λαό στη χρεοκοπία δεν είναι αποτέλεσμα λαθών ή κακού συντονισμού της κυβέρνησης, ούτε αριθμού υπουργείων ή ονομασίας τους. Είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Να κλείσει ο λαός τ' αυτιά του σ' αυτήν την κοροϊδία.

Να αλλάξει το συσχετισμό δύναμης προς όφελός του, με όπλο την πάλη και την ψήφο στις εκλογές του Νοέμβρη. Καμιά εμπιστοσύνη και ανοχή στην αναπαλαιωμένη βάρβαρη κυβέρνηση. Να εμπιστευτεί τη δύναμή του, να οργανώσει τη συμμαχία του, για αντεπίθεση - ανατροπή.