Καταγγελία για την εγκληματική επίθεση του Ισραήλ

Αθήνα 31Μάη 2010

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Το ΠΑΜΕ καταδικάζει την εγκληματική επίθεση των Ισραηλινών Ιμπεριαλιστικών Δυνάμεων σε βάρος 6 πλοιαρίων που μετέφεραν Ιατροφαρμακευτικό υλικό και τρόφιμα στους Παλαιστίνιους στην Πόλη της Γάζας.

Η επίθεση και τα θύματα της έρχονται να προστεθούν στον αμέτρητο κατάλογο ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων του κράτους του ΙΣΡΑΗΛ που έχουν συντελεσθεί με την στήριξη των ΗΠΑ και της Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για άλλο ένα έγκλημα χαρακτηριστικό της βαναυσότητας με την οποία αντιμετωπίζει το κράτος του Ισραήλ τον αγώνα του ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ Λαού για τα αυτονόητα δικαιώματά του.

Απαιτούμε:

• 
  
  Η Ελληνική Κυβέρνηση να παύσει άμεσα τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ καθώς και κάθε είδους στρατιωτική συνεργασία.
• 
  
  Άμεσα να αποσυρθεί το πλοίο του ελληνικού πολεμικού ναυτικού που συμμετέχει σε περιπολίες ανοιχτά του Λιβάνου.

Όλοι στη Συγκέντρωση του ΠΑΜΕ αύριο 1 Ιούνη στις 18.30 στην Ομόνοια και στη πορεία που θα ακολουθήσει στην Ισραηλινή Πρεσβεία.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η πλειοψηφία της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) επαναφέρει στο συνέδριο της ΔΟΕ (22-24 Ιούνη 2010) την πρότασή της για ίδρυση του «Ενιαίου Συνδικάτου των Εκπαιδευτικών».

Η πρόταση αυτή απευθύνεται και στο ΔΣ της ΟΛΜΕ.

1. Το ότι υπάρχει ανάγκη από ένα Συνδικάτο στον κλάδο των εκπαιδευτικών που θα ενώνει όλους τους εκπαιδευτικούς και όλες τις εργασιακές σχέσεις είναι γεγονός. Πρόκειται για μια ώριμη και αναγκαία εξέλιξη, απαντά στις ανάγκες των καιρών και στη διαλυτική κατάσταση που υπάρχει σήμερα στο συνδικαλιστικό κίνημα, συνιστά αλλαγή στη δομή του συνδικαλιστικού κινήματος. Στο βαθμό που αυτό το Συνδικάτο σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης θα αποκτά ταξικό προσανατολισμό μπορεί να αποτελέσει στοιχείο ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος.

Η πρόταση όμως της ΔΟΕ ως προς το περιεχόμενο της δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών και συν τοις άλλοις είναι υποκριτική.

• 
  
  Μιλάει για Ενιαίο Συνδικάτο δασκάλων και καθηγητών και αποκλείει 113.000 εκπαιδευτικούς της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.
• 
  
  Μιλάει για Ενιαίο Συνδικάτο Πρωτοβάθμιας-Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και προτείνει στη βάση ξεχωριστά σωματεία Δασκάλων και Καθηγητών και στην κορυφή μια Συνομοσπονδία ΔΟΕ-ΟΛΜΕ!
• 
  
  Μιλάει για Ενιαίο Συνδικάτο Εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αλλά οι ίδιες δυνάμεις (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) στην ΟΛΜΕ αρνούνται να γίνουν μέλη των σωματείων οι ωρομίσθιοι της ΠΔΣ και της Ενισχυτικής.

Η πρόταση της ΔΟΕ ουσιαστικά μιλάει για μια νέα «μικρή ΑΔΕΔΥ» που θα χρησιμοποιηθεί ως ένα άλλο όπλο στα χέρια των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών για την παραπέρα χειραγώγηση κι ενσωμάτωση του εκπαιδευτικού κινήματος.

Η πρόταση της ΔΟΕ (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) είναι υποκριτική. Επιπλέον, είναι και καιροσκοπική αφού οι ίδιες δυνάμεις στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΟΙΕΛΕ την απορρίπτουν!

Η πρόταση της ΔΟΕ όχι μόνο δεν προωθεί την ενότητα στον κλάδο, την ταξική ενότητα, αλλά και την αποδομεί. Απ’ αυτή την άποψη είναι επικίνδυνη και πρέπει να απορριφθεί.

2. Η πρόταση μας.

Είναι γεγονός ότι η δομή του συνδικαλιστικού κινήματος σχετίζεται και με το περιεχόμενο της πάλης. Όπως είναι γεγονός κι ότι η υπάρχουσα δομή του συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα είναι πίσω από τις ανάγκες της ταξικής πάλης και τις ανάγκες των καιρών.

Απαιτούνται αλλαγές που επιβάλλονται από τις ίδιες τις εξελίξεις στην οικονομία και κατ’ επέκταση τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τις διαρθρωτικές αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά και τις γεωγραφικές αλλαγές στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η δομή του συνδικαλιστικού κινήματος σήμερα πρέπει να υποτάσσεται και να υπηρετεί το κύριο:

• 
  
  Την ενότητα όλων των εργαζόμενων στον κλάδο. Την ένταξη στο Κλαδικό Συνδικάτο όλων των εργαζόμενων ενός κλάδου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας.
• 
  
  Την άνοδο του βαθμού οργάνωσης των εργαζόμενων στα συνδικάτα (από τους 113.000 στην ιδιωτική εκπαίδευση μόνο οι 2.700 είναι συνδικαλισμένοι!).
• 
  
  Την ενίσχυση της ταξικής ενότητας και του ταξικού προσανατολισμού των συνδικάτων, κόντρα στην υποταγή, το συμβιβασμό και τον «κοινωνικό εταιρισμό».

Η πρότασή μας είναι ενιαία σε όλα τα επίπεδα.

Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο με ενιαία μορφωτικά δικαιώματα για όλα τα παιδιά. Ενιαία εργασιακά-μισθολογικά-ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών. Κατά συνέπεια Κλαδικό Συνδικάτο ενιαίο για όλους τους εκπαιδευτικούς.

Στη βάση αυτή προτείνουμε:

Ένα κλαδικό Συνδικάτο Εκπαιδευτικών, ενιαίο στο επίπεδο του Νομού, που θα ενώνει χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις όλους τους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, Δημόσιας και Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, όλες τις εργασιακές σχέσεις, (μόνιμοι, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι στα φροντιστήρια, σε ΠΔΣ-Ενισχυτική, επαρκειούχοι στην ιδιωτική εκπαίδευση,κτλ.)

Για τα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνα-Θεσσαλονίκη ένα Κλαδικό Συνδικάτο ανά ομάδα Δήμων.

3. Εννοείται ότι ώσπου να συγκροτηθεί το Κλαδικό Συνδικάτο με αυτόν τον ενιαίο χαρακτήρα, στηρίζουμε την πρόταση για ένα ΣΥΛΛΟΓΟ, μια ΕΛΜΕ στο Νομό και κατ’ επέκταση την ενιαιοποίηση των ΕΛΜΕ και των ΣΥΛΛΟΓΩΝ.

Αθήνα 28 Μάη 2010

Σχόλιο για τη συνέντευξη της Άν. Διαμαντοπούλου

1. Για τη μείωση της διδακτέας ύλης. Η μείωση της ύλης κατά μέσο όρο 20% στην Ε΄και ΣΤ΄ Δημοτικού, στο Γυμνάσιο και Λύκειο, σε Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία, Γεωγραφία, Πληροφορική, Τεχνολογία, προάγει την αμορφωσιά για τα παιδιά του λαού.

Τα μαθήματα αυτά παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, αφού δίνουν στο μαθητή το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο για την κατανόηση των νόμων της εξέλιξης και της κίνησης της ύλης στο σύνολό της.

Οι αλλαγές αυτές εντάσσονται στις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ, έχουν αντιδραστικό χαρακτήρα ως προς το περιεχόμενο της παιδαγωγικής, φιλοσοφικής και διδακτικής τους θεώρησης, επεκτείνουν τη διαθεματικότητα και την αντιεπιστημονικότητα. Θυμίζουμε ότι η «μείωση της ύλης» έχει παρελθόν…Όσες φορές επιχειρήθηκε (Αρσένης, Κουτσίκου) είχε σαν αποτέλεσμα να ρίξει το επίπεδο των γνώσεων των μαθητών.

Πραγματικός εξορθολογισμός της ύλης χωρίς να χάνεται η επιστημονικότητα και η διαλεκτική ενότητα εννοιών και νόμων σημαίνει ότι πρέπει να φτιαχθούν βιβλία και αναλυτικά προγράμματα που θα επικεντρωθούν στα πιο ουσιαστικά και ανθεκτικά στοιχεία της γνώσης, στις αρχές και τους νόμους που διέπουν την εξέλιξη της φύσης και της κοινωνίας.

2. Για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έκανε σαφές ότι η επιμόρφωση του εκπαιδευτικού θα αφορά κυρίως «τη φιλοσοφία και τη λειτουργία του νέου σχολείου». Είναι σαφές ότι η «επιμόρφωσή τους» επιβάλλει έναν αντιδραστικό ρόλο για τον εκπαιδευτικό. Επιβάλλουν στον εκπαιδευτικό το ρόλο του «γραναζιού» στο εκπαιδευτικό σύστημα, επιδιώκουν να τον καταστήσουν «ενεργητικό παπαγαλάκι» της κυρίαρχης ιδεολογίας είτε με το καλό είτε με το…στανιό. Γι’ αυτό φτιάχνουν και το «στρατό τους», το σώμα των extra αμειβομένων πραιτωριανών τους.

3. Για τα ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία. Η Υπουργός Παιδείας εξήγγειλε τη λειτουργία 800 Ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων. Το υποχρεωτικό πρόγραμμα σε αυτά τροποποιείται και οι διδακτικές ώρες αυξάνονται από 25 σε 35 για την Α΄και Β΄τάξη, από 30 σε 35 για την Γ΄ και Δ΄ τάξη και από 32 σε 35 για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην προαιρετική ζώνη (μετά τις 2 το μεσημέρι) τα γνωστικά αντικείμενα της «δίωρης απογευματινής απασχόλησης» θα καθορίζονται από το σύλλογο διδασκόντων, ύστερα από εισήγηση του διευθυντή, «ο οποίος θα συνυπολογίζει τις δυνατότητες της σχολικής μονάδας (ενδιαφέροντα μαθητών, μαθησιακό επίπεδο, προτιμήσεις γονέων, ευελιξία στις ώρες αποχώρησης των μαθητών, υλικοτεχνική υποδομή, πλεονάζουσες ώρες)». Γίνεται φανερό λοιπόν ότι το ολοήμερο που μέχρι σήμερα τώρα σηματοδοτεί την έναρξη στη διαφοροποίηση του σχολικού προγράμματος, του σχολείου και του εκπαιδευτικού συστήματος λειτουργούσε ως «παιδικό πάρκινγκ», , αφού το πρόγραμμα θα διαμορφώνεται ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε σχολείου και αυτό από μόνο του συνιστά διαφοροποίηση. Επιπλέον, κανείς δεν αποκλείει ότι σε αυτές τις ώρες θα «προσφερθούν» να συμμετάσχουν και οι επιχειρήσεις για να ...ενισχύσουν το πρόγραμμα.

4. Για τη Γλώσσα. Το «ενδιαφέρον» της κ.Υπουργού για την προώθηση και τη στήριξη της ελληνικής γλώσσας είναι υποκριτικό αρκεί να σκεφθεί κανείς μόνο αυτό: ότι στο Δημοτικό η διδασκαλία της γραμματικής έχει καταργηθεί!

Αθήνα 28 Μάη 2010

Μη γουρλώνεις τα μάτια, αντεπίθεση να τους νικήσεις!

Πώς έγινε και γέμισε ξαφνικά ο τόπος με γουρλομάτηδες; Οι μισοί κυκλοφορούν με γουρλωμένα μάτια από την έκπληξη για τον Μαντέλη. Και οι άλλοι μισοί από την έκπληξη για το Ασφαλιστικό.

Αυτά τα γουρλωμένα μάτια δεν έχουν καμιά σχέση με τις διεσταλμένες κόρες στα μάτια αυτών που σκοτώνονται την ώρα της δουλειάς.

Αυτά τα γουρλωμένα μάτια είναι εκπαιδευμένα να υποδύονται την έκπληξη κάθε που πιάνονται στα πράσα.

Εξαρχής το ΚΚΕ είχε εκτιμήσει ότι οι νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό θα εφαρμοστούν τώρα, είναι άμεσες. Όχι, απαντούσαν οι θεατρίνοι, το 2018 θα αρχίσει η εφαρμογή τους, προσπαθώντας έτσι να κοιμίσουν ένα τμήμα της εργατικής τάξης, να το ξεκόψουν απ' τους υπόλοιπους. Κι όμως σε λίγους μήνες ό,τι γνωρίζαμε σαν ασφαλιστικό σύστημα θα έχει πάψει να υπάρχει για όλους μα όλους τους ασφαλισμένους.

Εξαρχής το ΚΚΕ, πριν ακόμα και από την εμφάνιση του μνημονίου, εκτίμησε ότι η βασική σύνταξη όχι μόνο δε θα δίνεται με τη συμπλήρωση των ενσήμων αλλά κι όταν δίνεται θα κόβεται στη συνέχεια, αν εκτιμά η κυβέρνηση ότι το σύνολο του εισοδήματος του συνταξιούχου είναι ψηλό. Τώρα διάφοροι ανακαλύπτουν πως πράγματι με 40 χρόνια ένσημα θα παίρνεις σύνταξη μόνο τη μειωμένη που προβλέπεται από τον εφ' όλου του εργάσιμου βίου υπολογισμό, αφού η άλλη θα δίνεται με βάση τα περιουσιακά στοιχεία, όπου τέτοια, ανάμεσα σε άλλα, μπορεί να λογίζεται και η άλλη, η ανταποδοτική σύνταξη.

Το προπέτασμα καπνού για να μην είναι ορατή στο σύνολό της η κυβερνητική πολιτική δεν το σήκωσαν μόνοι τους οι Λοβέρδος- Κουτρουμάνης. Το σήκωσαν τα ίδια τα μέσα ενημέρωσης που κατέχει η αστική τάξη. Ολοι αυτοί που δείχνουν μόνιμα το δέντρο για να χαθεί το δάσος.

Είναι οι ίδιοι που δηλώνουν έκπληκτοι για τον Μαντέλη, αλλά δεν εκπλήσσονται καθόλου για ένα σύστημα που παράγει σωρηδόν «Μαντέληδες».

Κανείς τους δεν δικαιούται να παριστάνει τον έκπληκτο, είναι συνένοχοι.

Η αστική τάξη και όσοι είναι μαζί της πρέπει να πληρώσουν. Και θα πληρώσουν μόνο όταν οι άνθρωποι της δουλειάς, αντί να γουρλώνουν τα μάτια μπροστά στα σκάνδαλα, βγουν στο δρόμο να διαδηλώσουν για το μεγάλο σκάνδαλο, αυτό της όλο και πιο στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.

Οι καιροί είναι τέτοιοι που και να θες να ασχοληθείς με τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης Μαντέλη, δεν μπορείς. Πρέπει να πληρώσεις το νοίκι, τη ΔΕΗ (το τηλέφωνο το έκοψες ήδη, αλλά το ρεύμα δε γίνεται, ακόμα τουλάχιστον), πρέπει να ταΐσεις τα παιδιά.

Βγαίνεις να ψάξεις για δουλειά και πέφτεις σε τοίχο. Είναι η ώρα που πρέπει να αρχίσεις να καταλαβαίνεις πως ως τώρα δεν έχεις κάνει ούτε καν αυτό που έκαναν προχτές τα βατράχια. Την ώρα που έπρεπε να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του είδους τους βγήκαν απ' τη λίμνη, στο δρόμο κι έκοψαν στα δύο την Εγνατία για να πάνε στο απέναντι χωράφι που ήταν ο τόπος αναπαραγωγής τους. Ενα ένστικτο τα οδήγησε κι αδιαφόρησαν πλήρως για τους λογιστές, που μετράγανε πόσο κόστισε στην εθνική οικονομία τρεις ώρες κλείσιμο του αυτοκινητόδρομου.

Αυτό που κάνουν τα βατράχια είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι. Το δίκιο σου το παίρνεις, δεν στο δίνουν. Ετσι που να μη βρισκόμαστε μπροστά στην αηδία να εμφανίζεται, ποιος; ο Σημίτης να δηλώνει «αηδιασμένος» που είχε υπουργό του έναν Μαντέλη και να μην βρίσκεται ένας άνθρωπος να τον πιάσει από το γιακά να του πει: τι λες ρε υποκριτή που μαζί τρώγατε και πίνατε και από μας τα αρπάζατε (γιατί και οι μίζες κλεμμένος ιδρώτας εργατών είναι). Να σοκάρεται, δήθεν, το συγκρότημα Λαμπράκη από τις μίζες και να μην υπάρχει ένας να τους δείξει το Μέγαρο και πώς χτίστηκε εκεί που χτίστηκε, πώς επεκτάθηκε και θα επεκταθεί.

Ωμά να το ξαναπούμε. Τα σκάνδαλα που εμφανίζουν (γύρευε σε ποιο εσωτερικό ανταγωνισμό τους ενταγμένα) είναι πταίσματα μπροστά στο θάνατο μιας μαμής, που πέθανε δουλεύοντας σε ένα θάλαμο αερίων, γιατί αυτό επέβαλε το κυνήγι του κέρδους ακόμα και σε ένα χώρο ιερό, ένα μαιευτήριο.

Ωμά να το ξαναπούμε. Σκάνδαλο ολκής είναι η χτεσινή απόφαση για τη μείωση της ύλης στα σχολεία, η διά νόμου αμορφωσιά, ώστε όλα τα παιδιά της εργατικής τάξης να είναι διά βίου καταρτίσιμα, να μην ξέρουν δηλαδή πού πατάν και πού βαδίζουν.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για πραγματικά εγκλήματα, που τα εμφανίζουν χωρίς ένοχο, ακριβώς γιατί ένοχος είναι το ίδιο το σύστημα που διασφαλίζει το καπιταλιστικό κέρδος.

Να μιλήσουμε, δηλαδή, για ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, και να την οργανώσουμε και κει να δεις πώς σαρώνονται τα σκάνδαλα.

Δελτίο τύπου για την πρόκληση εναντίον ναυτεργατών

Αθήνα 27 Μάη 2010

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 

Η κυβέρνηση ενεργοποίησε τους μηχανισμούς της. Έβαλε μπροστά τον κοινωνικό αυτοματισμό. Οι Μεγαλέμποροι ανέλαβαν και τον ρόλο των δυνάμεων καταστολής εναντίων των ναυτεργατών, εναντίων των εργαζομένων συνολικά. Καλούν σε συγκέντρωση στον Πειραιά (για την υποδοχή του πλοίου γαλέρα ZENITH) όλοι αυτοί που συμφωνούν με τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης για την κοινωνική ασφάλιση, τις εργασιακές σχέσεις. Αυτοί που συμφωνούν με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, την σύνταξη επίδομα. Πού θέλουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, του κατώτερου μεροκάματου. Πού θέλουν να γίνουν χιλιάδες απολύσεις ναυτεργατών, να δουλεύουν ανασφάλιστοι, σε άθλιες συνθήκες εργασίας. Αυτοί που θέλουν να αυξηθούν και άλλο τα κέρδη των πολυεθνικών.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους να μην συμμετέχουν σε τέτοιου είδους στημένες κινητοποιήσεις που χτυπάνε τους εργαζόμενους και ενισχύουν τα μονοπώλια. Να απορρίψουν τις άθλιες και συκοφαντικές επιθέσεις των μεγαλέμπορων. Οι αυτοαπασχολούμενοι είναι σύμμαχοι με τους εργαζόμενους και η προοπτική είναι να δίνουν μαζί τη μάχη ενάντια στις πολυεθνικές και την βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ.

Το ΠΑΜΕ δηλώνει στους μεγαλέμπορους την κυβέρνηση ότι δεν πρόκειται να υποστείλει τη σημαία των κινητοποιήσεων. Δεν τρομοκρατείται, δεν εκβιάζεται.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα να σταθούν στο πλευρό των ναυτεργατών για να ανακόψουν τις προκλήσεις του κεφαλαίου και να μπουν εμπόδιο στην αντεργατική πολιτική.

 

Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Ανακοίνωση – κάλεσμα για την Τρίτη 1η Ιούνη

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΛΕΣΜΑ

 

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, Νέες, νέοι

 

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1^η ΙΟΥΝΗ

Στην Καστοριά απέναντι από τη Νομαρχία στις 6.30 το απόγευμα

 

Ελάτε μαζί με το ΠΑΜΕ να βροντοφωνάξουμε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ. Δεν είναι μονόδρομος να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα χωρίς κανένα δικαίωμα, όσες ώρες, όσες ημέρες, με οποίο μισθό και για όσο χρόνο θέλουν οι εργοδότες και μετά από 40 και 50 χρόνια δουλειάς να παίρνουμε σύνταξη πρόνοιας κάτω και από 300 ευρώ.

Αυτά τα μέτρα καμιά πατρίδα δε σώζουν, παρά μόνο τα κέρδη των καπιταλιστών. Κανένας δεν τα επιβάλλει στην κυβέρνηση. Τα μέτρα αυτά τα έχει ανάγκη το κεφάλαιο, τα απαιτεί η μεγάλη καπιταλιστική εργοδοσία και ενιαία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ηγεσίας της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και σε συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση τα προωθούν, κάνοντας για λογαριασμό και προς όφελος του κεφαλαίου πιο φτηνή την εργατική δύναμη.

Ένα μεγάλο μέρος αυτών των βάρβαρων μέτρων το προωθούσαν και το πέρασαν τα προηγούμενα χρόνια με τη βοήθεια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, γενικότερα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που σήμερα παριστάνει τον έκπληκτο και ρίχνει τουφεκιές αποπροσανατολισμού και για την τιμή των όπλων. Είναι από χρόνια προσχεδιασμένα στα επιτελεία της ΕΕ και είναι γραμμένα στα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, την οποία με τόνους ψεμάτων και συκοφαντώντας, υπονομεύοντας και προβοκάροντας τους αγώνες και το ΠΑΜΕ προσπαθούν να την κρύψουν.

Γελιούνται αν νομίζουν ότι θα μας ξεγελάσει, θα μας τρομάξει η αισχρή προπαγάνδα τους, οι προβοκάτσιες, οι εκβιασμοί και τα πλαστά διλήμματα. Ότι θα αφήσουμε αυτή τη βαρβαρότητα να περάσει αμαχητί και ότι θα νομιμοποιηθεί στη συνείδησή μας.

Οι αγώνες μας, που είναι πρωτοφανείς για τη χώρα μας σε μαζικότητα, σε διάρκεια, σε μορφές, σε αποφασιστικότητα και ένταση, είναι μια πρώτη απάντηση. Ξέρουμε ότι για να έχουμε περισσότερα αποτελέσματα απέναντι στο αντιδραστικό μέτωπο που έχουμε απέναντί μας, για να ανατρέψουμε αυτή τη βαρβαρότητα χρειαζόμαστε ακόμα πιο μαζικούς, πιο αποφασισμένους και καλύτερα προσανατολισμένους αγώνες.

Συνειδητοποιούμε όλο και περισσότεροι την ανάγκη να εγκαταλειφτούν, να αποδυναμωθούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που ευθύνονται για αυτήν την πολιτική. Την ανάγκη να αντιτάξουμε το δικό μας κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που για λογαριασμό της τάξης μας, των λαϊκών στρωμάτων θα διεκδικήσει την εξουσία. Σε αυτόν τον δρόμο βαδίζουμε, αυτόν τον δρόμο χαράζουμε δυναμώνοντας τους αγώνες μας, δυναμώνοντας το ΠΑΜΕ. Αγώνας για να καταργηθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων, να γίνουν λαϊκή περιουσία, να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλιση. Αποδέσμευση από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Συνεχίζουμε. Ακόμα πιο αποφασιστικά με μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια της Τρίτης, 1^η Ιούνη και προετοιμάζοντας την επόμενη πανελλαδική, πανεργατική απεργία με την κατάθεση του αντιασφαλιστικού κυβερνητικού εκτρώματος. Σύνθημά μας ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ - ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.

 

Μάης 2010

Με αφορμή τα θέματα στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

Τις τελευταίες δεκαετίες το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στα σχολεία διέρχεται μια σοβαρή κρίση υποτίμησης και υποβάθμισης. Οι οδηγίες του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών επιμένουν σε ζητήματα μορφής με στόχο την απομόνωση του περιεχομένου και των ιδεολογικών μηνυμάτων των λογοτεχνικών έργων.

Ο καπιταλισμός επιδιώκει να περιθωριοποιήσει κάθε μορφή λογοτεχνικού έργου και να ευτελίσει με τη μαζική υποκουλτούρα κάθε είδος τέχνης γι' αυτό αμφισβητείται σκόπιμα η αξία της λογοτεχνίας και στο σχολείο. Αυτό συμβαίνει διότι η λογοτεχνία έχει κατεξοχήν πολιτική, ιστορική και ιδεολογική διάσταση. Ως εκ τούτου, η μορφωτική της αξία είναι μοναδική και καθοριστική, άρα εξοβελιστέα από το σχολείο της ημιμάθειας. Ούτε ο δάσκαλος είναι ουδέτερος πολιτικά, ούτε ο συγγραφέας, ο οποίος είναι κατεξοχήν φορέας μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας, πχ. Ο Σολωμός, ο Βάρναλης, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος (ιδεαλισμός- διαλεκτικός υλισμός). Δεν υπάρχει λοιπόν αστράτευτο έργο τέχνης.

Η αστική παιδαγωγική και εκπαιδευτική πολιτική θεωρούν ότι καλή λογοτεχνία είναι η πολιτικά ουδέτερη, τελικά αυτή που εντάσσεται στο αστικό σύστημα και δεν αμφισβητεί την πολιτική κυριαρχία της αστικής τάξης. Τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων στη λογοτεχνία θεωρητικής ακολουθούν πιστά αυτή την αντίληψη.

Το κείμενο που επιλέχτηκε «Στου Κεμάλ το σπίτι», είναι ένα αριστουργηματικό διήγημα του Γ. Ιωάννου με πλούσιο περιεχόμενο και ιδέες, τα ζητούμενα όμως που δόθηκαν στους υποψηφίους, αγνόησαν τον ιδεολογικό του πλούτο και στάθηκαν σχολαστικά σε θέματα μορφής που την απέκοψαν σκόπιμα και απαράδεκτα απ' αυτό. Οι ερωτήσεις αφορούσαν κυρίως το κυριολεκτικό νόημα μεταφορικών φράσεων και λέξεων πχ. τι σημαίνει «κλεφτές ματιές», «αφράτο μάρμαρο», «κατάγυμνη αυλή». Νοηματικές και μόνο διευκρινίσεις «γιατί η μαυροφορεμένη τουρκάλα παραμένει στο κατώφλι της αυλής;», τα χρονικά επίπεδα πάνω στα οποία οργανώνεται η αφήγηση, που ζητείται να τα σχολιάσουν τα παιδιά, παραπέμποντας σε απλές χρονικές αναφορές- ημερομηνίες, χωρίς την απαραίτητη σύνδεση με το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο χρόνο και τα αίτια που προκαλούν τα ιστορικά γεγονότα (μικρασιατική εκστρατεία, ρόλος των μεγάλων δυνάμεων, ανταλλαγές πληθυσμών). Έτσι, τα σημαντικά ιδεολογικά μηνύματα του διηγήματος, ανεπιθύμητα για το εκπαιδευτικό και πολιτικό κατεστημένο (που στις μέρες μας φλερτάρει με την αστική τάξη της Τουρκίας), πέρασαν στα αζήτητα. Αποτέλεσμα, οι υποψήφιοι να παγιδευτούν σε ερωτήσεις αισθητικές, νοηματικές, επιφανειακές κι ανούσιες και να συντελεστεί ανίερη ασέλγεια σε βάρος του λογοτεχνήματος. Σκόπιμα αποσιωπήθηκαν:

α) τα ηχηρά μηνύματα του κειμένου για τον πόνο του ξεριζωμού και της προσφυγιάς όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρήσκευμα κι άλλες διαφορές, που στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, όπως και σήμερα, είναι προϊόν των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων και ανταγωνισμών και του μεγαλοϊδεατισμού και κοσμοπολιτισμού της αστικής τάξης.

β) Η κραυγαλέα διαμαρτυρία του συγγραφέα για την αστικοποίηση, καρπό της μεταπολεμικής καπιταλιστικής άναρχης ανάπτυξης και δόμησης, η οποία κατέστρεψε την αισθητική των πόλεων (τσιμεντοποίηση, αυθαίρετη δόμηση, κακογουστιά, κερδοσκοπία) με τις συμμορίες εργολάβων, καταπατητών, καταστροφέων έργων τέχνης και αρχαιολογικών ευρημάτων.

Με αυτόν τον τρόπο απονεκρώνουν τη δυνατότητα του νεανικού προβληματισμού μέσα από τη λογοτεχνία και αφυδατώνουν την εφηβική ευαισθησία και αφύπνιση.

Το Υπουργείου Δια βίου Μάθησης συνεχίζει το αντιεκπαιδευτικό- αντιπαιδαγωγικό του έργο, τη στροφή στις δεξιότητες και την υποβάθμιση της μόρφωσης και της αισθητικής καλλιέργειας των νέων και μέσα από τις εξετάσεις για τη Λογοτεχνία.

  Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών ΠΑΜΕ

19 Μάη 2010

Δελτίο τύπου της Εκτελεστικής Γραμματείας για τις διώξεις αγροτών

    

 

Αθήνα 18 Μάη 2010

 

    Το ΠΑΜΕ καταδικάζει την «επιχείρηση» τρομοκράτησης των αγροτών μέσω των γνωστών αγροτοδικείων που και με κυβέρνηση Ν.Δ. και με ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν ιδιαίτερη άνθιση. Όπως και στους εργαζόμενους με μπαράζ διώξεων – απολύσεων – τραμπουκισμών – δικαστικών φιρμανιών για παράνομες απεργίες και άλλων τρομοκρατικών ενεργειών από εργοδοσία και των κυβερνήσεών της, έτσι και στο αγροτικό κίνημα οι μέθοδοι τρομοκράτησης είναι παρόμοιοι.

    Τη Δευτέρα 17/5/10 καταδικάστηκαν 16 ακόμα αγωνιστές αγρότες της Ωλενίας στην Αχαΐα σε 6 μήνες φυλακή για «παρακώλυση συγκοινωνιών» σε κινητοποίηση του 2005 !!!

Η μικρομεσαία αγροτιά της Αχαΐας και όλης της Ελλάδας συσπειρωμένη στους συλλόγους της με μπροστάρη την ΠΑΣΥ, με τη συμπαράσταση όλων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης, θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη ενάντια στην αντιαγροτική και αντεργατική πολιτική ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. και κανένα τρομοκρατικό μέτρο δε θα τη σταματήσει. Θα συνεχίσει να πηγαίνει κόντρα στις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μέσω της ΚΑΠ επιδιώκει το ξεκλήρισμα των αγροτών από τα χωράφια τους και τη μετατροπή τους σε ανέργους και εξαθλιωμένους στα αστικά κέντρα.

Το ΠΑΜΕ, ολόκληρο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα εκφράζοντας τη συμπαράστασή του και την αλληλεγγύη του στους διωκόμενους αγρότες τονίζει: τώρα που κλιμακώνεται η επίθεση του κεφαλαίου στο σύνολο των δικαιωμάτων μας, όπου επιχειρείται να σαρωθούν κατακτήσεις που με αίμα είχαμε κερδίσει, μαζί εργάτες – αγρότες πρέπει να δώσουμε την απάντηση. Ενάντια στην πλουτοκρατία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και στο πάντα επικίνδυνο κόμμα του προβοκάτορα Καρατζαφέρη. Μια απάντηση που θα ανοίγει το δρόμο για πιο γρήγορα βήματα στη συμμαχία των εργατών, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, τη μόνη λύση για να γίνουμε αφέντες στο μόχθο μας, στον πλούτο που παράγουμε.

Σε αυτή την κατεύθυνση το ΠΑΜΕ θα συνεχίσει να δίνει όλες τις δυνάμεις του και κανένα τρομοκρατικό μέτρο δε θα μπορέσει να το σταματήσει.

 

Η Εκτελεστική Γραμματεία

 

 

 

Η χειραγώγηση συνεχίζεται στα θέματα των πανελλαδικών. Νέο κύμα επίθεσης στη σκέψη των παιδιών με την Ιστορία

Από ό,τι φαίνεται το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης, με όργανο την ΚΕΓΕ και τα θέματα που επιλέγει, επιμένει προκλητικά και θρασύτατα στο να μετατρέψει τις πανελλαδικές εξετάσεις σε εστία πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης των τελειοφοίτων του γενικού λυκείου και των ΕΠΑΛ και σε πλυντήριο εγκεφάλου της νεολαίας.

Πέρα από την επίθεση που εκδηλώθηκε στη σκέψη των υποψηφίων με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, οι ιθύνοντες συνεχίζουν ακάθεκτοι τη σκοτεινή αποστολή τους και με τα θέματα του μαθήματος της ιστορίας γενικής παιδείας (17/5/2010).

Και πιο συγκεκριμένα:

α. Οι ερωτήσεις τηλεοπτικού κουίζ και τροχού της τύχης, που απαιτούν μονολεκτική απάντηση ΣΩΣΤΌ ή ΛΑΘΟΣ, καμιά σχέση δεν έχουν με την καλλιέργεια της ιστορικής γνώσης και κρίσης (αντιπαιδαγωγικές) και κατά τη γνώμη μας στοχεύουν στη διάλυση της σκέψης των παιδιών, έτσι ώστε αύριο μπροστά στα μεγάλα κοινωνικά και εργασιακά προβλήματα να μην ξέρουν τι να απαντήσουν. Όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε και σε σύνθημα μαθητικής κατάληψης: «σωστό ή λάθος; Δεν ξέρω τι να απαντήσω στο σχολείο και τη ζωή».

β.Τα θέματα προχωρούν στην ιστορική παραχάραξη και την πολιτική προπαγάνδα αιτιολόγησης των αντιλαϊκών κυβερνητικών επιλογών για την έξοδο από την κρίση υπέρ του κεφαλαίου, όταν στη δεύτερη ομάδα ερωτήσεων παραθέτουν κείμενο του Ν. Μουζέλη από το βιβλίο «Οικονομία και κράτος» και ζητούν να σχολιαστεί η θέση του γράφοντος, ότι η προσφορά άφθονης φτηνής εργασίας των προσφύγων, το επιχειρηματικό δυναμικό, τα ξένα κεφάλαια με τη μορφή δανείων (βλ. Δ.Ν.Τ., ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης, μετανάστες–σύγχρονοι πρόσφυγες) οδήγησαν την Ελλάδα στην ανάκαμψη και στην αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής 65% μετά τη Σοβιετική Ένωση!!! Θέλουν δηλαδή να ταυτίζεται -όπως και τώρα- στη συνείδηση των νέων ότι η ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου είναι η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να υπάρξει.

Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται η ύπουλη νομιμοποίηση στη συνείδηση των παιδιών της φτηνής, μισοπληρωμένης και ανασφάλιστης εργασίας σαν μέσου αύξησης της παραγωγικότητας και εξόδου από την κρίση, ενώ ταυτόχρονα αιτιολογείται η υποταγή της χώρας στις αντιλαϊκές εντολές που υπαγορεύει το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο και το ΔΝΤ με το δουλοκτητικό δανεισμό της χώρας μας. Είναι πρωτοφανής η σύγκριση ενός μικρού κράτους που εκσυγχρονιζόταν αστικά με τον Βενιζέλο (1929) με την αύξηση της παραγωγής στη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση!!!

γ. Στο κείμενο Β΄, με την αναφορά σε άρθρο της Καθημερινής στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Βενιζέλου (1928), επιδιώκεται ο εξεταζόμενος σχολιάζοντας να εγκρίνει αντιδραστικές επιλογές στην εκπαίδευση του σήμερα όπως, τα προαιρετικά μαθήματα (ταξική διαφοροποίηση), το πολλαπλό βιβλίο των μεγαλοεκδοτών, τα απογεύματα της ελεύθερης εργασίας στο σχολείο, δηλαδή τα ολοήμερα κάτεργα της επιχειρηματικής δράσης στην εκπαίδευση της αγοράς.

Απαιτούμε να σταματήσει αυτό το αίσχος της ιδεολογικής χειραγώγησης και προπαγάνδας και μέσα από τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων.

Εδώ και τώρα καταδικάζουμε ξανά την επίθεση στη σκέψη των παιδιών, που ενισχύει την ταξική φύση της εκπαίδευσης, το βάρβαρο επιθετικό ιδεολογικό ρόλο του αστικού σχολείου και των εξεταστικών επιλεκτικών θεσμών ενίσχυσης της ταξικής αναπαραγωγής.

Η επιθετικότητά τους είναι ένδειξη αδυναμίας!

Είμαστε και εμείς αποφασισμένοι και θα οργανώσουμε την πάλη μέχρι το τέλος!

Τίποτα δε μας σταματά!

Αθήνα 17 Μάη 2010

Πανελλαδική Γραμματεία Εκπ/κών ΠΑΜΕ

Η στρατηγική επιλογή της Ε.Ε. για τη δια βίου μάθηση-εκμετάλλευση θέμα πανελλαδικών εξετάσεων

Τόσο το κείμενο όσο και τα ζητούμενα του εξεταζόμενου πανελλαδικά μαθήματος της «Νεοελληνικής γλώσσας» (14-5-2010) αποτελούν προκλητική και ωμή ιδεολογική παρέμβαση της στρατηγικής επιλογής των μονοπωλίων για την εκπαίδευση και την εργασία, με την προπαγάνδιση μέσα από αυτά της πολιτικής της «δια βίου μάθησης».

 

Ειδικότερα, το κείμενο που επιλέχτηκε και δόθηκε στους υποψηφίους:

α. Στο όνομα της αυτομόρφωσης διαφημίζει την πολιτική της διαρκούς κατάρτισης και τη βασική θέση της Ε.Ε. για επίσημους και ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, την τυπική δηλαδή και άτυπη εκπαίδευση, που έρχονται αφενός να καταργήσουν κάθε έννοια υποχρεωτικής εκπαίδευσης και μόρφωσης, αφετέρου να νομιμοποιήσουν τις διαρκείς πιστοποιήσεις προσόντων χωρίς εργασιακό αντίκρισμα.

β. Ανασύρονται και προβάλλονται τα καπιταλιστικά ιδεολογήματα για τη σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας, την «κοινωνία της γνώσης», την κυριαρχία των νέων τεχνολογιών οι οποίες, αντί να μορφώνουν το νέο άνθρωπο και να τον ανακουφίζουν εργασιακά, δήθεν τον εξωθούν «νομοτελειακά» στην εργασιακή εξαθλίωση. Ταυτόχρονα, αποθεώνονται οι δεξιότητες αντί για την επιστημονική γνώση.

γ. Το κείμενο της Αλεξάνδρας Κορωναίου, ανάμεσα στα άλλα, ανάγει την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων σε ατομική υπόθεση και ευθύνη
και όχι σε κοινωνική υποχρέωση και δικαίωμα που είναι, όταν τονίζει ότι το ίδιο το άτομο «αποφασίζει, άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση συγκεκριμένων αναγκών, να εκπαιδευθεί».

δ. Το πιο απάνθρωπο και αντικοινωνικό σόφισμα του κειμένου είναι αυτό που υποστηρίζει ότι «ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της κατάστασης [=«η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους»], οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους». Οι υποψήφιοι λοιπόν ζητείται να αναπτύξουν σε μία παράγραφο το απόσπασμα αυτό, να υιοθετήσουν δηλαδή και να «μυηθούν» στη δια βίου περιπλάνηση από την πρόσληψη στην απόλυση, από την κατάρτιση στην ανεργία και την επαναπρόσληψη, και αυτό ανεξάρτητα από τις συνέπειες για την κοινωνία, την ψυχική ζωή και ισορροπία των νέων· με άλλα λόγια να αποδεχτούν ως φυσικό γεγονός την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας.

 

Κοντολογίς, αν και έχει επιχειρηθεί και άλλες φορές η ιδεολογική χειραγώγηση των παιδιών μέσα από το μάθημα της «Νεοελληνικής γλώσσας», η συγκεκριμένη απόπειρα είναι πρωτοφανής, εφόσον επιδιώκει να εξανδραποδίσει τους νέους και να τους μετατρέψει σε γρανάζι της καπιταλιστικής προπαγάνδας και της πολιτικής της Ε.Ε., την οποία τηρεί κατά γράμμα η κυβέρνηση. Όλα αυτά προδιαγράφουν ξεκάθαρα το περιεχόμενο και την αποστολή που θα έχει το «νέο» σχολείο χωρίς τοίχους και με ανοιχτές πόρτες για τις επιχειρήσεις· ένα σχολείο της αγοράς που ενισχύει τον ιδεολογικό του ρόλο και εκγυμνάζει τη νέα πιο εξαθλιωμένη βάρδια της εργατικής τάξης σαν αμόρφωτη μάζα, η οποία δε θα υποτάσσεται απλώς αλλά σαν κοπάδι πιθήκων θα υποστηρίζει ενεργητικά το σφαγιασμό της από το μεγάλο κεφάλαιο και θα υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα και τη διαιώνισή του.

 

Καλούμε κάθε εκπαιδευτικό, κάθε εργαζόμενο να καταδικάσει την επιχείρηση ιδεολογικής τρομοκράτησης της, της επίθεσης σε βάρος της σκέψης, της συνείδησης αλλά και της αγωνίας των υποψηφίων. Αυτή η επίθεση δεν καμία σχέση με την παιδεία ή τη νεοελληνική γλώσσα ως βασικό εργαλείο σκέψης, γνώσης, καλλιέργειας και έκφρασης της ανθρώπινης προσωπικότητας.

                                        Αθήνα 14 Μάη 2010

Πανελλαδική Γραμματεία Εκπ/κών ΠΑΜΕ

Ανακοίνωση Επιτροπής Αγώνα Εκπαιδευτικών Καστοριάς για την απεργία 20 Μάη

20 Μάη

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ 10 π.μ.

 

 

Συνάδελφε-συναδέλφισσα!

Στις 20 Μάη έχουμε Γενική Απεργία. Σε στεριά, αέρα και θάλασσα, νεκρώνουν τα πάντα!

Η συμμετοχή στα συλλαλητήρια και στην απεργία στις 5 Μάη δεν είχε προηγούμενο.

Κυβέρνηση και εργοδοσία ανησύχησαν.

Μπορούμε να κάνουμε την ανησυχία τους μόνιμο φόβο, να τους τρομοκρατήσουμε, να τους σταματήσουμε!

Στις 20 Μάη το μήνυμά μας θα βγει ακόμα πιο δυνατό!

Καμιά θυσία-την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία!

Κανένα στημένο γκάλοπ, κανένα χρυσοπληρωμένο παπαγαλάκι των ΜΜΕ δε θα μπορέσει να συσκοτίσει το μήνυμα αυτό.

Ο αγώνας μας θα κλιμακωθεί-η ταξική πάλη θα οξυνθεί. Κάθε ημέρα θα συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Κάθε ημέρα θα προετοιμαζόμαστε έως να βάλουμε στην άκρη και αυτούς και το σύστημά τους.

Το ξέρουν ότι μπορούμε και ότι αργά ή γρήγορα θα το κάνουμε.

Γι' αυτό και είναι τρομαγμένοι, γι' αυτό εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν, διώκουν εκπαιδευτικούς που απήργησαν, καταφεύγουν σε προβοκάτσιες, κρυφές ή φανερές.

Ούτε το ΠΑΜΕ όμως μπορούν να το βάλουν στο χέρι, ούτε για πάντα μπορούν τους πολλούς να κοροϊδεύουν.

Η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ μπορούν με την οργάνωσή τους να γίνουν και θα γίνουν δύναμη ανατροπής και βαθιών αλλαγών.

Τα μέτρα της κυβέρνησης στέλνουν κατευθείαν στο εκτελεστικό απόσπασμα τη ζωή μας και κυρίως τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας!

Να μη νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των εργαζομένων ούτε για ένα λεπτό!

Φύγε από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τώρα!

Στις εκλογές των Σωματείων για την ανάδειξη νέων Διοικητικών Συμβουλίων, στείλε το μήνυμα!

Άλλαξε τους συσχετισμούς τώρα! Δώσε δύναμη στις ταξικές δυνάμεις! Εμπιστεύσου το Σωματείο στη «γραμμή» και στα χέρια του ΠΑΜΕ!

Στις 20 Μάη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, γιατί δε θέλουμε να δουλεύουμε 40 χρόνια χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας και να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 70 με μια σύνταξη ελεημοσύνης των 300 ευρώ.

Ειδικά στα Νυχτερινά Σχολεία όπου είναι μέρα Πανελλαδικών Εξετάσεων να μην υπάρξει ούτε ένας εκπαιδευτικός που δε θα απεργήσει. Απεργούμε επειδή ακριβώς σεβόμαστε το μέλλον των παιδιών και των μαθητών μας!

ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

Στα 30αρια τμήματα-Στην αυτοαξιολόγηση-Στα πιλοτικά σχολεία

• Να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό τερατούργημα και να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
  
• Να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Λέμε όχι στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών. Λέμε όχι στην απελευθέρωση των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση, στην ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.
  
• Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.
  
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
  

Μόνο οι θυσίες του αγώνα πιάνουν τόπο!

Έχουν πρόβλημα και δεν το κρύβουν

 

Η αστική προπαγάνδα δεν είναι για γέλια, παρότι τα προκαλεί.

Την ώρα που έστηναν κλίμα για τις διαδηλώσεις που δήθεν χτυπάνε τον τουρισμό, βγήκε στο γυαλί μια τουριστική πράκτορας από το Ισραήλ και είπε ότι το κύριο για τις ακυρώσεις είναι οι τιμές στα δωμάτια (στο δελτίο του MEGA και πέρασε ασχολίαστο). Και βεβαίως αυτός που πληρώνει 400 ευρώ, ένα μηνιάτικο των εργαζομένων με stage, για μια νύχτα στο Σύνταγμα, δεν ενοχλείται από τις φωνές των εργατών, ενοχλείται από αυτό που ζητάνε οι εργάτες, δηλαδή την ανατροπή των κηφήνων. Δεν είναι θέμα τιμής του δωματίου, αλλά ταξικής ενόχλησης.

 

Να τελειώσει τη δουλειά, ζητάει από την κυβέρνηση το συγκρότημα. Ποια δουλειά; Να τελειώνει, λέει, με τα φαντάσματα της μεταπολίτευσης και ειδικά με τους κομμουνιστές. Τι είναι αυτό ακριβώς που τους ενοχλεί στους κομμουνιστές; Η γνώση. Για την ακρίβεια, η αυτογνωσία των καπιταλιστών πως μαίνεται ο ενδοκαπιταλιστικός πόλεμος και πως όλο και πιο δύσκολα μπορεί στο σύνολό του το κεφάλαιο να βγει από την καπιταλιστική κρίση αλώβητο. Γεγονός που έχουν εντοπίσει έγκαιρα οι κομμουνιστές, οι οποίοι, δείχνοντας τα όρια του συστήματος, καλούν την εργατική τάξη να ξεμπερδεύει με τη σαπίλα, να οικοδομήσει τη δική της κοινωνία, που δεν έχει καμία ανάγκη τους καπιταλιστές.

 

Το πρόβλημα της αστικής τάξης με τους κομμουνιστές είναι τέτοιο που οδηγεί σε παράκρουση διάφορους. Χτεσινό παράδειγμα, στέλεχος του συγκροτήματος Μπόμπολα που διαπίστωσε πως τόσον καιρό ζει σε μια σοβιετικού τύπου οικονομία! Φουκαρά Παπαδή (έτσι τον λένε κι είναι από παλιά «φίλος των εργατών»), αν ζούσες σε καθεστώς σοβιέτ, θα ήσουν τουλάχιστον περήφανος για το ψωμί που θα' τρωγες, ενώ τώρα πουλάς τρέλα. Πάλι καλά που αναγνωρίζεις ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε ενάντια στους εργάτες σε μια νύχτα όσα δεν τόλμησαν όλες οι μέχρι τώρα αστικές κυβερνήσεις.

Και μ' αυτό το δεδομένο, σκάνδαλο δεν είναι κανένα απ' αυτά που χτες πλημμύρισαν τις οθόνες. Μορφές έκφρασης του συστήματος είναι. Σκάνδαλο είναι το ίδιο το σύστημα.

Η νόμιμη κλοπή του ιδρώτα των εργατών, η νόμιμη φοροκλοπή από τις επιχειρήσεις, η νόμιμη εισφοροδιαφυγή, η νόμιμη επιχορήγηση των καπιταλιστών με κρατικό χρήμα, η νόμιμη ανάθεση δημόσιων έργων για να κερδίσουν οι καπιταλιστές, όλα τα νόμιμα στη σειρά, που δείχνουν το μόνο και μέγα σκάνδαλο: Εκατομμύρια να δουλεύουν και μια χούφτα να κερδίζει.

Τέσσερα «κοινοτικά πλαίσια στήριξης», δηλαδή δισ. επί δισ., ξεκοκαλίστηκαν από μια χούφτα καπιταλιστές. Εκεί να ψάξεις να βρεις πώς αδειάζει το κρατικό ταμείο. Κι αντί να περιμένεις πότε θα ανακοινωθεί το όνομα του φοροφυγά ψιλικατζή, κοίτα να δεις τι θα κάνεις για να αλλάξει η τάξη που είναι στην εξουσία...

Ασχετο: Καλά νέα από το μέτωπο της ακρίβειας, το γυμναστήριο που πάει ο Παπανδρέου και κάνει «βαράκια» έστειλε προχτές sms στους πελάτες του ότι κατεβάζει την τιμή από 70 σε 30 ευρώ. Οι κακές οι γλώσσες λένε πως το έκανε μπας και τσιμπήσει κάνα ψώνιο και πάει, ώστε να μη νιώθει μοναξιά ο Παπανδρέου.

 

Ριζοσπάστης 14 Μάη 2010

«Κάθαρση» (2)

Μονίμως, οι διαχειριστές του καπιταλιστικού «παραδείσου» και οι επίδοξοι «αναμορφωτές» του επιδιώκουν

είτε με σοφιστείες, είτε με εξυπνακισμούς,

να προσπεράσουν τη διερεύνηση του φαινομένου της διαφθοράς όταν επιχειρείται με «εργαλείο» την ταξική προσέγγιση του θέματος.

Επιδίδονται σε αφορισμούς και σε «ταμπέλες» περί «δογματικής», «στενόμυαλης», «ξύλινης» ανάλυσης.

Οι περισσότεροι από αυτούς είναι - πασίγνωστο - βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στο σύστημα της αρπαχτής...

Η στάση τους είναι ευεξήγητη και απολύτως προβλέψιμη.

Επιδιώκοντας να συσκοτίσουν το πραγματικό πρόβλημα, στην ουσία υπερασπίζονται τη «χαλασμένη» ύπαρξή τους.

Ενόσω αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους, θα εξαπατούν με επικοινωνιακά τρικ το λαό

- βγάζοντας για τις ανάγκες του παιχνιδιού και μερικά από τα άπλυτά τους στη φόρα -

οι υπόλοιποι ας θυμούνται:

1. Πολύ πριν βγει ο κ. Καστανίδης να παρομοιάσει με «ψείρα που βγήκε στο γιλέκο» (!) τον πρόεδρο του ΣΕΒ και πολύ πριν (εδώ γελάνε) ο Καρατζαφέρης καταγγείλει (για λογαριασμό ποιων κεφαλαιοκρατών, άραγε;...) τον «κεφαλαιοκράτη» Δασκαλόπουλο, είναι η ίδια η μητρόπολη του καπιταλισμού που έχει παράσχει τα σχετικά «μαθήματα αυτοσυντήρησης» του συστήματος:

Για παράδειγμα, ουδόλως «σιναχώθηκε» ο καπιταλισμός στις ΗΠΑ, όταν τη δεκαετία του '70 βρέθηκε στο στόχαστρο η δυναστεία Ροκφέλερ ή επειδή τη δεκαετία του '90 συνέβη κάτι ανάλογο με τη «Microsoft» του Μπιλ Γκέιτς, ή επειδή κατέρρευσε η δεμένη με χίλια νήματα διαπλοκής με το Λευκό Οίκο εταιρεία «Enron», ή επειδή υπήρξαν ομολογίες και ανθρωποθυσίες για σκάνδαλα από το Γουότερ-γκέιτ μέχρι το Ιράν-γκέιτ.

Παρομοίως, ουδόλως ανησυχεί το σύστημα που ο Ομπάμα βάλλει κατά της «Goldman Sachs»,
η οποία, παρεμπιπτόντως, υπήρξε ο μεγαλύτερος προεκλογικός του χρηματοδότης.

Παρεμπιπτόντως, η κυρία Ράις, πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, είχε γίνει ...τάνκερ, αφού η «Σέβρον» βάφτισε ένα από τα πετρελαιοφόρα της με το όνομα της κ. Ράις, τιμώντας την για τις υπηρεσίες της προς την εταιρεία.

Αλλωστε, είτε είναι ο Πόλσον (της «Goldman Sachs») που ως υπουργός Οικονομικών σπρώχνει τα τρισεκατομμύρια των «πακέτων βοήθειας» στις πολυεθνικές, είτε κάποιος άλλος, οι πολυεθνικές, με τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που διαθέτουν για να «αγοράζουν» τις εκάστοτε προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, ξέρουν να εκλέγουν εκείνους τους Προέδρους που είναι «αφοσιωμένοι» να θέτουν υπεράνω τα συμφέροντα του συνόλου των κεφαλαιοκρατών και όχι της κάθε μεμονωμένης πολυεθνικής, ξεχωριστά...

Την ίδια ώρα, μετά τις τόσες αμερικανικές «καθάρσεις», στη χώρα των Μπάφετ και των Σόρος, με τους «αντιμονοπωλιακούς» νόμους και τα δρακόντεια μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, πάνω από 40 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν καθημερινά με συσσίτιο και πάνω από 80 εκατομμύρια είναι λειτουργικά αναλφάβητοι...

2. Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του ΝΑΤΟ ουδέποτε μετεβλήθη επειδή πριν λίγα χρόνια αποπέμφθηκε ο Β. Κλάες από γενικός γραμματέας του, λόγω της εμπλοκής του στο σκάνδαλο με τα ελικόπτερα «Augusta». Ούτε βεβαίως το πλιάτσικο στο Ιράκ έπαψε να είναι πλιάτσικο επειδή επήλθε «κάθαρση» στην πυραμίδα του ΝΑΤΟ.

Αλήθεια, όσοι αντικατέστησαν την τέως ηγεσία του ΝΑΤΟ, μετά την «κάθαρση» στα ενδότερα της Συμμαχίας, δολοφονούν ...τιμιότερα τους Ιρακινούς, τους Αφγανούς και πριν τους Γιουγκοσλάβους;

3. Ουδέποτε μετεβλήθη ο χαρακτήρας της ΕΕ - όπως προέβλεπαν διάφοροι «φωστήρες» - λόγω της κατάρρευσης και της αποπομπής ολόκληρης της Κομισιόν που, επί προεδρίας Σαντέρ, αποδείχτηκε βουτηγμένη στα σκάνδαλα.

Μετά από εκείνη την «κάθαρση» εντός της ΕΕ, ουδέποτε έπαψε η Κομισιόν υπό τις νέες συνθέσεις της να επιβάλλει λιτότητα στους ευρωπαϊκούς λαούς, να μοιράζει τρισεκατομμύρια στους τραπεζίτες.

Επιπλέον, ουδέποτε οι επίτροποι της Κομισιόν σταμάτησαν να διορίζονται με βάση την προϋπηρεσία που έχουν σε πολυεθνικές ή να προστρέχουν σε αυτές, μετά την «ευδόκιμη» θητεία τους στην Κομισιόν. Οπως, για παράδειγμα, ο πρώην επίτροπος Πίτερ Σάδερλαντ, ο επίσης επίτροπος Μάριο Μόντι, ή το πρώην μέλος της ΕΚΤ Οτμαρ Ιζινγκ, όλοι τους σήμερα επιφανή στελέχη της «Goldman Sachs»...

4. Πίσω από την επιχείρηση «καθαρά χέρια» στην Ιταλία, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πλέον τι κρυβόταν:

Ενα πολιτικό σύστημα που αναπαρήχθη μέσω της «μιντιοκρατίας» και με την αμέριστη βοήθεια της «κεντροαριστεράς» των Πρόντι και Ντ' Αλέμα, υπηρετεί τον καπιταλισμό, φτάνοντας να κάνει τη διαφθορά έμβλημα του ίδιου του πρωθυπουργικού γραφείου του Μπερλουσκόνι και αξιοποιώντας μέχρι τους «μελανοχίτωνες» του Φίνι σε προβεβλημένες θέσεις.

5. Στη Γαλλία καμία «κάθαρση», ούτε καν η αυτοκτονία ενός πρώην πρωθυπουργού, του Μπερεγκοβουά, δεν εμπόδισε, αμέσως μετά, το σύστημα να λειτουργεί με τον Σιράκ στα Ηλύσια Πεδία - παρά τη «χρηστή» θητεία του στο Δήμο του Παρισιού - και σήμερα να έχει επικεφαλής τον Σαρκοζί και στυλοβάτη τον Λεπέν, σε μια Γαλλία των δέκα εκατομμυρίων αστέγων!

6. Η ατιμωτική αποχώρηση του Κολ από την πολιτική, λόγω της αποκάλυψης των σκανδαλωδών χρηματοδοτήσεων του κόμματός του από «μαύρα ταμεία», καθόλου δεν εμπόδισε το γερμανικό καπιταλισμό να «δουλεύει ρολόι», έχοντας πετάξει 16 εκατομμύρια του γερμανικού λαού στη φτώχεια και στην ανεργία.

Εν αντιθέσει, βέβαια, με τον Σρέντερ, που μετά την ευδόκιμη θητεία του ως καγκελάριου προσλήφθηκε από την «Γκάζπρομ» (τα ίδια και στην Αγγλία με τον προσληφθέντα πρώην πρωθυπουργό Μπλερ από την «JP Morgan»)...

Αυτή είναι η αλήθεια πίσω από την εκάστοτε επιχείρηση «καθαρά χέρια» του καπιταλιστικού συστήματος.

Ναι, λοιπόν, στην αμείλικτη τιμωρία όσων έχουν βάλει «το δάχτυλο στο μέλι».

Αλλά είναι βέβαιο:

Ακόμα κι αν μερικούς τους «βγάλουν στη σέντρα»,

είτε πρόκειται για πολιτικά στελέχη, είτε για παρατρεχάμενους, είτε ακόμα και για επιχειρηματίες (αφού πλην εκείνων που τα παίρνουν υπάρχουν και εκείνοι που τα δίνουν...)

ο λαός δεν πρέπει να «παραμυθιαστεί».

Δεν πρέπει να αφεθεί να του κρύψουν το δάσος πίσω από το δέντρο.

Δεν πρέπει, δηλαδή, να θαμπωθεί από ένα προπέτασμα καπνού που θα στηθεί ώστε να μπορούν κηφήνες να καμώνονται ότι έχει «ικανοποιηθεί το περί κοινού δικαίου αίσθημα»

και έτσι, απερίσπαστοι, να συνεχίζουν

- άλλοτε «νόμιμα», άλλοτε «ηθικά» και πάντα καπιταλιστικά -

να σφετερίζονται τον πλούτο, που άλλοι τον παράγουν και άλλοι τον δημιουργούν.

Απεργιακό κάλεσμα για την απεργία στις 20 Μάη

 

Εργαζόμενες-Εργαζόμενοι-Νέες και Νέοι.

 

Στις 20 Μάη «νεκρώνουμε» τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες, τα γραφεία, τα σχολειά, τα γιαπιά, κάθε τόπο δουλειάς.

Το μήνυμά μας θα είναι ακόμα πιο βροντερό από αυτό της απεργίας της 5^ης του Μάη, που δεν είχε προηγούμενο. Το σύνθημά μας ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ. Κανένα στημένο γκάλοπ και κανένας χρυσοπληρωμένος κονδηλοφόρος των αστικών Μ.Μ.Ε δε θα μπορέσει να το καλύψει.

Η συμμετοχή στις προηγούμενες απεργίες και ιδιαίτερα στις 5 Μάη και οι διαδηλώσεις των εργαζόμενων στα μπλόκα του ΠΑΜΕ ανησύχησαν την κυβέρνηση και τους εργοδότες, ήταν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Ένα μήνυμα ελπίδας στους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Ένα ουσιαστικό βήμα στη συμμαχία μας με τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και τη φτωχή αγροτιά.

 

Μπορούμε να κάνουμε την ανησυχία τους μόνιμο φόβο. Μπορούμε να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, της ευρωπαϊκής ένωσης, του Δ.Ν.Τ, τους κρυφούς και φανερούς προβοκατόρικους μηχανισμούς.

Βροντερό θα είναι το μήνυμά μας και η απαίτησή μας ότι δε σκοπεύουμε ούτε να συμβιβαστούμε, ούτε να ζήσουμε με αυτήν την αντιλαϊκή βαρβαρότητα ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας

Στη συνείδησή μας ούτε ένα λεπτό δε νομιμοποιούμε αυτά τα μέτρα και την αισχρή προπαγάνδα που τα συνοδεύει.

Ο αγώνας μας θα κλιμακωθεί. Κάθε ημέρα θα συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Κάθε ημέρα θα προετοιμαζόμαστε έως να βάλουμε στην άκρη και αυτούς και το σύστημά τους

Το ξέρουν ότι μπορούμε και ότι αργά ή γρήγορα θα το κάνουμε, για αυτό είναι τρομαγμένοι. Για αυτό εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν, καταφεύγουν στις προβοκάτσιες, κρυφές και φανερές.

ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ.

Η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ μπορεί με την οργάνωσή τους να γίνουν και θα γίνουν δύναμη ανατροπής και βαθιών αλλαγών.

 

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ στις 20 Μάη, γιατί δε θέλουμε να δουλεύουμε 40 χρόνια χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας και να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 70 με μια σύνταξη ελεημοσύνης των 300 ευρώ.

 

ΌΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην ΑΠΕΡΓΙΑ - Όλη η εργατική - η λαϊκή οικογένεια στην απεργία και στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ.

Στην Καστοριά απέναντι από τη Νομαρχία 10 το πρωί.

 

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ-ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

Δελτίο τύπου για επίθεση κατά στελέχους του ΠΑΜΕ στην Κέρκυρα

    

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την άνανδρη επίθεση κατά του συναδέλφου Σταμάτη Πελάη, στέλεχος του ΠΑΜΕ, Πρόεδρο του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας, όταν μαζί με άλλους συνδικαλιστές και την επιθεώρηση εργασίας έκαναν ελέγχους σε ξενοδοχείο της περιοχής από τον Προβατά Γιάννη, πρώην δήμαρχο του Εσπέριον Κερκύρας, στέλεχος της Ν.Δ. και τους τραμπούκους του.

Η σημερινή επίθεση, όπως και οι προηγούμενες κατά του ΠΑΜΕ με δικαστικές διώξεις, με παραπομπές στο άρθρο 15 στελεχών του για απόλυση, με απειλές και άλλα κατασταλτικά μέτρα έχουν κοινή αφετηρία και στόχο: το χτύπημα του ΠΑΜΕ, την κατατρομοκράτηση των εργαζόμενων, την υποταγή τους στην αντεργατική πολιτική, την υποταγή τους σε κάθε αυθαιρεσία της εργοδοσίας που αποθρασύνεται.

Όλος αυτός ο «συρφετός» υπηρετεί την πολιτική του κεφαλαίου, που θέλει εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις. Θέλει αποκλειστικά και μόνο να συμβάλλει να στρωθεί ο δρόμος για μεγαλύτερη κερδοφορία της πλουτοκρατίας και η κυβέρνηση απλόχερα έχει συμβάλλει σ' αυτό, με εργαζόμενους «σκλάβους», και το ΠΑΜΕ είναι εμπόδιο σ΄ αυτά τα σχέδια. Καταλαβαίνουν όλοι αυτοί μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ., το κόμμα του προβοκάτορα Καρατζαφέρη τη γνωστή τρόικα (Ε.Ε. – ΔΝΤ – ΕΚΤ), όλα τα αρπακτικά ότι οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται το ΠΑΜΕ, ακουμπούν στο ΠΑΜΕ, συμμετέχουν και συσπειρώνονται και ότι το ΠΑΜΕ είναι η δύναμη αναχαίτισης της πολιτικής τους. Γι' αυτό «σκούζουν» κρυφοί και φανεροί εχθροί των εργαζόμενων.

    Το ΠΑΜΕ προειδοποιεί και απαντάει με περισσότερη οργάνωση των εργαζόμενων στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, με πειθαρχία, με περισσότερη περιφρούρηση. Ρίχνει βάρος στη δράση του για να μην νομιμοποιηθούν τα αντεργατικά μέτρα στη συνείδηση των εργαζόμενων. Είμαστε σίγουροι ότι οι εργαζόμενοι πιο αποφασιστικά, πιο μαζικά θα απορρίψουν τη βάρβαρη πολιτική, θα μπουν στη μάχη, θα νικήσουν και καμιά τρομοκρατική ενέργεια και κανένας τραμπούκος δε θα μας σταματήσει.

 

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Ανακοίνωση Επιτροπής Αγώνα Εκπαιδευτικών Καστοριάς ΠΑΜΕ

20 ΜΑΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΌΛΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΗ ΩΡΑ 10.00

 

• 
  
  Να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
  
• 
  
  Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
  
• 
  
  Να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Λέμε όχι στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών. Λέμε όχι στην απελευθέρωση των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση, στην ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.
  
• 
  
  Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.
  
• 
  
  Καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές.
  
• 
  
  Όχι στην «αυτοαξιολόγηση», στο σχέδιο Καλλικράτης, στο ταξικό-διαφοροποιημένο αποκεντρωμένο σχολείο.
  
• 
  
  Ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και μόρφωση για όλους μέσα από Δίχρονη Προσχολική Αγωγή και το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο. Επαγγελματικές Σχολές και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.
  

 

ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

• 
  
  Στα 30αρια τμήματα
  
• 
  
  Στην αυταξιολόγηση
  
• 
  
  Στα πιλοτικά σχολεία
  

 

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ–ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!

 

Μόνο οι θυσίες του αγώνα πιάνουν τόπο!

«Κάθαρση»

Εδώ και τουλάχιστον δυο δεκαετίες «εκπαιδεύουν» την κοινωνία σε ένα είδος πολιτικής «αντιπαράθεσης» που ξεκινάει με το «εσείς είστε οι κλέφτες» και καταλήγει στο «όχι, εσείς είστε οι ψεύτες».

Είναι οι ίδιοι που καθιέρωσαν στην πολιτική ορολογία τον όρο «νταβατζήδες», οι ίδιοι που μιλούν για «κότερα» και για «συντρόφους που πλούτισαν».

Είναι αυτοί που ανήγαγαν την σκανδαλολογία και την σκανδαλοθηρία σε επίσημη κομματική τους γλώσσα, που τα επιχειρήματά τους κινούνται ανάμεσα στο «είσαι ο αρχιερέας της διαπλοκής» και στο «όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα».

Κι αφού όλη την προηγούμενη περίοδο η φράση «το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο» μετατράπηκε στα χείλη τους σε ανέκδοτο, σε συνώνυμο της υποκρισίας, της δημαγωγίας και της παρακμής τους,

αφού εξέθρεψαν τον λαϊκισμό μέχρι τα ακρότατα όρια,

αφού αναγόρευσαν σε κριτή της πολιτικής και σε «καθοδηγητή» της κοινής γνώμης τα κάθε λογής «επιμορφωτικά μεσημεριανάδικα» και τα βραδινά «τηλε-εισαγγελοδικεία»,

- εκεί όπου ξεροσταλιάζουν και αυτομαστιγώνονται στο βωμό της ψηφοθηρίας -

τώρα επιζητούν οδό διαφυγής.

Ο τρόπος που μεθοδεύουν την «απόδρασή τους» αποκαλύπτει και την βασική τους έγνοια: Να βγουν λάδι...

Που σημαίνει:

Μέλημά τους είναι να διασωθεί το πολιτικό τους σύστημα ακόμα κι αν χρειαστεί κάποια από τα μέλη του - είτε αφορά σε πρόσωπα είτε ακόμα και σε κόμματα - να «θυσιαστούν» στο υπέρτατο καθήκον.

Υπέρτατο καθήκον - γι' αυτούς - δεν είναι άλλο από το να εξωραΐσουν την πηγή, την μήτρα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της μίζας.

Με άλλα λόγια:

Η διάσωση του πολιτικού τους συστήματος περνάει μέσα από την διάσωση του «αιώνιου», του «αγαθού» και «ενάρετου» καπιταλισμού...

Ιδού:

α. Θέλουν να μας πουν ότι η εμπλοκή του Τσουκάτου, του υπουργού «Ρόκου» και των «ειδικής τιμολόγησης» πελατών της «Ζήμενς», είναι μια... προσωπική, ατομική τους υπόθεση!

Αλλά δεν μας εξηγούν: Ακόμα κι αν βρεθεί το 10% των «μαύρων» της «Ζήμενς», ακόμα κι αν ποτέ τιμωρηθούν αυτοί που τα πήρανε, με το υπόλοιπο 90% τι γίνεται; Είναι προφανές: Εκείνα, τα πολλά, εμπίπτουν στον «νόμιμο και ηθικό» καπιταλισμό, που επιτρέπει στις πολυεθνικές να κάνουν «μπίζνες» εις βάρος λαών και χωρών...

β. Θέλουν να μας πουν ότι τα Βατοπέδια είναι εκδήλωση του κακού «Σατανά» που παρεισέφρησε στον «Κήπο της Εδέμ».

Αλλά δεν μας εξηγούν: Ακόμα κι αν ποτέ τιμωρηθούν οι εκπρόσωποι του κατηραμένου όφι, με τη σύμφυση Κράτους - Εκκλησίας, που αποτελεί την πολιτική βάση και το θερμοκήπιο της «χριστεπώνυμης» αρπαγής, τι γίνεται;...

γ. Θέλουν να μας πουν ότι η λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων, μέσω των δομημένων και αδόμητων ομολόγων, είναι υπόθεση που εξαντλείται στους «κουμπάρους» και στους εκάστοτε πολιτικούς προϊστάμενους.

Αλλά δεν μας εξηγούν: Με την εξυπηρέτηση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, που έχει μετουσιωθεί στην πολιτική απόφαση τα λεφτά των εργαζομένων να τζογάρονται στα Χρηματιστήρια και να μεταγγίζονται στα ταμεία των πλουτοκρατών, τι γίνεται; Είναι προφανές: Αυτό το θερμοκήπιο της λεηλασίας μένει ανέγγιχτο, αφού αφορά στην ίδια την φύση της καπιταλιστικής «νομιμότητας»...

Η τακτική τους, είναι διττή:

ΠΡΩΤΟΝ, επιδιώκουν να τσουβαλιάσουν στις πομπές τους τους πάντες:

«Φταίμε όλοι», «είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι», «είμαστε όλοι συμμέτοχοι», «οι 300 της Βουλής» είναι μερικές από τις πιο «δημοφιλείς» προπαγανδιστικές τους κατασκευές.

Δηλαδή, εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργούν την ολοκληρωτική λογική «όλοι ίδιοι είναι»,

επανέρχονται, ακριβώς τη στιγμή που αποκαλύπτεται πόσο ίδιοι είναι μεταξύ τους, πόσο «σιαμαίοι» και «δίδυμοι» είναι (αλλά μόνο αναμεταξύ τους),

και επειδή δεν κρύβεται πια με τίποτα ότι μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, πασχίζουν να διαχύσουν την «βρωμιά» τους παντού! Ψάχνουν απεγνωσμένα συνενόχους! Ρίχνουν τη ρετσινιά σε όλους τους άλλους!

Και το κυριότερο:

Συκοφαντούν εκείνους που μια ζωή τους αντιπαλεύουν.

Που δεν έχουν καμία σχέση μαζί τους.

Και επειδή όσα «πατσουλιά» κι αν χρησιμοποιήσουν είναι αδύνατο να απολυμανθούν, προσπαθούν να «λερώσουν» τους πάντες, προσποιούμενοι ότι ναι μεν αυτοί είναι «χαλασμένοι», αλλά κι όλοι οι υπόλοιποι είναι τάχα σαν τα μούτρα τους!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, φαίνεται να είναι έτοιμοι, αν χρειαστεί, να προσφέρουν στην κοινωνία την αίσθηση ότι ικανοποιείται το «άχτι» της, στέλνοντας ενδεχομένως και κάποιον φυλακή.

Είναι ένα τίμημα που πότε - πότε το πληρώνει το σύστημα για να συνεχίσει να κάνει κανονικά τις «δουλειές του»...

Αλλωστε έχουμε εμπειρία και ως Ελλάδα.

Την γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους εκείνοι που καμώνονται τους οργισμένους της «κάθαρσης», που φτάνουν να πετούν ακόμα και διάφορα ηχηρά για «Γουδή» και άλλα παρόμοια.

Αλλά, πράγματι, στην Ελλάδα υπήρξε Γουδή.

Μόνο που αυτό δεν έγινε για να αποτραπούν όσα προέκυψαν αμέσως μετά. Για την ακρίβεια,
το Γουδή έγινε για να διευκολυνθούν όσα έγιναν μετά.

Και αυτό που έγινε, αμέσως μετά, ήταν να εκδηλωθούν στη χώρα καμιά δεκαριά δικτατορίες, ο λαός να ζήσει στην πείνα, στην εξαθλίωση και στην μιζέρια, με τους Μποδοσάκηδες, τους Ανδρεάδηδες, τους Ωνάσηδες και τους Τσάτσους να «μεσουρανούν», εν μέσω Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου - κάτι σαν το σημερινό ΔΝΤ, δηλαδή...

Εν κατακλείδι:

Οσο θα κυβερνούν εκείνοι που πλασάρουν σαν «κοινωνικό όφελος» να ξεπουλιούνται οι τηλεπικοινωνίες της χώρας, να είναι η Ελλάδα των «Πάτριοτ» τέταρτη στο ΝΑΤΟικό κόσμο σε στρατιωτικές δαπάνες, να γεμίζουν οι δρόμοι με χαφιεδοκάμερες του C4i, να κόβονται οι συντάξεις των γερόντων και οι μισθοί των υπαλλήλων για να εισπράττουν τα πανωτόκια τους οι «οίκοι» και οι «λύκοι»,

τότε στο έδαφος αυτής της σκανδαλώδους (αλλά απολύτως ...νόμιμα) ακολουθούμενης πολιτικής θα υπάρχει - πάντα - χώρος για λαμόγια, για τρωκτικά, για βδέλλες και παράσιτα.

Η συμβίωση, όμως, με τα λαμόγια, με τα τρωκτικά, με τις βδέλλες και με τα παράσιτα, γίνεται «μοιραία», «αναπόφευκτη» και «μονόδρομος» μόνο στο βαθμό που διατηρείται καλλιεργημένο το έδαφος από την πολιτική που ευνοεί και κατευθύνεται από τα συμφέροντα των κάθε λογής «Ζήμενς», «Goldman Sachs», «Ντόιτσε Μπανκ» και των εγχώριων ομοειδών τους. Αυτών δηλαδή που έχουν σαρώσει από πετρέλαια μέχρι δρόμους κι από δημόσιες τηλεοπτικές συχνότητες μέχρι βουνά και παραλίες.

Επομένως, όντως, υπάρχει οδός διαφυγής. Με μια και μοναδική προϋπόθεση:

Ολοι αυτοί που «δουλεύουν» για τις «Ζήμενς» και για τους κατασκευαστές υποβρυχίων (που γέρνουν), έχοντας για «ευαγγέλιο» τα κέρδη του ΣΕΒ, πρέπει να χάσουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, μαζί και οι σωματοφύλακές τους, το ΔΝΤ και η ΕΕ.Τότε, με το τέλος του συστήματός τους (σ.σ.: «καπιταλισμό», το λένε...), θα είναι αδύνατον να αναπτυχθεί ο σπόρος της διαφθοράς. Αλλά τότε και μόνο τότε.

Δελτίο τύπου για απεργία την Πέμπτη 20 Μάη

 

    Μπορούμε να βάλουμε φρένο στην ισοπέδωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων. Μπορούμε να παρεμποδίσουμε, να καθυστερήσουμε, να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους. Μπορούμε να τους τρομοκρατήσουμε εμείς.

    Η συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, η συμμετοχή στην απεργία στις 5 Μάη, που δεν είχε προηγούμενο, ανησύχησε τους εργοδότες και την κυβέρνηση.

    Μπορούμε με τη συμμετοχή μας στην 24ωρη απεργία στις 20 Μάη να μετατρέψουμε την ανησυχία τους σε πανικό.

 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΗ

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ 10π.μ.

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ

 

Γραμματεία Καστοριάς Π.Α.ΜΕ.

 

Δυο κόσμοι, πάρε θέση!!!

 

   

Μίλησαν για «βεβήλωση» (!) της Ακρόπολης από το ΚΚΕ!

Ποιοι;

Αυτοί, που έδωσαν άδεια στην κυρία Τζένιφερ Λόπεζ, το 2008, να χρησιμοποιεί τον Παρθενώνα ως ντεκόρ για τη διαφήμιση της κολεξιόν της...

Αυτοί, που δεν έβγαλαν άχνα, όταν, το 1992, στη διαφήμιση της «Coca-Cola» οι κίονες του Παρθενώνα έπαιρναν το σχήμα του μπουκαλιού της πολυεθνικής...

Αυτοί, που «ευγνωμονούν» τους Αγγλους, που ματοκύλισαν την Αθήνα το Δεκέμβρη του 1944, σαν αυτόν που φωτογραφιζόταν στο Μουσείο της Ακρόπολης...

Είναι τέτοια η σχέση τους με τα μηνύματα του πανανθρώπινου πολιτισμού που εκπέμπει η Ακρόπολη, που πολύ λογικά «ενοχλήθηκαν» με το πανευρωπαϊκό μήνυμα αντίστασης και ανθρωπιάς του ΚΚΕ.

Βλέπετε, το ΚΚΕ και τα μηνύματά του δεν εμπίπτουν στην «αισθητική» των «εταιρειών» που αυτοί υπηρετούν, ούτε στον κόσμο των συμμαχιών τους με κείνους που θέλουν την ποδηγέτηση του ελληνικού λαού.

Να σπάσει ο φαύλος κύκλος!

Θα ψάξουν, λέει, τους πρώην υπουργούς που μπλέχτηκαν σε δουλειές με εταιρείες, για να βρουν τις μίζες που έφυγαν από το κρατικό ταμείο και χρεοκόπησε η χώρα.

Μάλιστα. Αυτούς που νομοθέτησαν τους «ενοικιαζόμενους» εργάτες και γέμισαν το ταμείο του καπιταλιστή, θα τους ψάξουν; Αυτούς που νομοθέτησαν την ανασφάλιστη εργασία, θα τους ψάξουν; Αυτούς που ιδιωτικοποίησαν το φως και το τηλέφωνο, που δίνουν τώρα και το νερό στις πολυεθνικές, θα τους ψάξουν; Αυτούς που παίξαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, θα τους ψάξουν; Και το κυριότερο: Θα δικάζουν αυτούς που πλουτίζουν, γιατί τους ενισχύουν πολύμορφα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με μίζες ή χωρίς μίζες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες;

Μία νέα μεγάλη επιχείρηση πολιτικής απάτης είναι σε εξέλιξη. Για να πειστούν τα εκατομμύρια των θυμάτων πως από ένα «λάδωμα», μια κομπίνα κάπου στη διαχείριση, έφτασε η «χώρα» στο χείλος της πτώχευσης και, τι να κάνουμε, «όλοι θα πληρώσουμε».

Η ιδεολογική πίεση θα αυξάνει. Μέχρι τώρα το μπαράζ ήταν «δουλεύουμε λίγο, καταναλώνουμε πολύ». Τώρα περνά στο «φταίνε οι απεργίες που δεν αφήνουν τη χώρα να σωθεί». Κι επειδή αυτά δεν πιάνουν πια, η επίθεση θα οξύνεται. Ηδη, προσπαθούν να κουλαντρίσουν τη λαϊκή οργή με συζητήσεις για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Για να αλλάξει τι; Για να έρθουν, λέει, πιο ικανοί, που δε θα υπολογίζουν το πολιτικό κόστος και θα εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα. Ποια είναι αυτά; Μια πρόγευση πήραμε: Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, Φορολογικό. Ο,τι κάνει ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Γιατί;

Γιατί αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα που κρύβουν κάτω απ' το χαλί με κουβέντες για τη διαχείριση: Είναι η οργάνωση της οικονομίας με βάση τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους το πρόβλημα.

Οσο η οικονομία εξαρτάται από τις επιλογές κάθε ιδιοκτήτη μέσων παραγωγής, οι ανάγκες και οι συνθήκες ζωής του λαού θα κονιορτοποιούνται στη μηχανή της «ανταγωνιστικότητας», στο κυνήγι του κέρδους. Τα συσσωρευόμενα κέρδη θα αναζητούν δρόμο για αύξηση του κεφαλαίου, «σκοντάφτοντας» στο γεγονός ότι, ενώ από τη μια παράγεται ολοένα περισσότερος πλούτος, αυτόν τον καρπώνονται οι επιχειρηματίες για να ξαναεπενδύσουν με στόχο μεγαλύτερα κέρδη.

Αλλά η αναρχία στην παραγωγή οδηγεί στην υπερπαραγωγή και τους εμποδίζει να πουλήσουν εμπορεύματα, αλλά και να επενδύσουν, αφού δεν μπορούν να πουλήσουν. Αυτή είναι η κρίση. Που οδηγεί σε ολοένα και πιο βάρβαρη επίθεση στο λαό, οδηγώντας σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωσή του.

Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, πρέπει η καπιταλιστική ιδιοκτησία να γίνει κοινωνική. Και αυτό μπορεί να το επιβάλει η εργατική τάξη με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, κατακτώντας τη λαϊκή εξουσία. Και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με εργατικό έλεγχο, να χαράξει επιτέλους το δρόμο της ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Αυτήν τη συνείδηση προσπαθούν να αποτρέψουν οι αναζητήσεις μιας καλύτερης διαχείρισης. Αυτήν τη συνείδηση οφείλουμε να καλλιεργούμε, προετοιμάζοντας τους αγώνες έτσι που ο κάθε εργάτης να βγαίνει στο δρόμο οργανωμένος - εξοπλισμένος μ' ένα πλαίσιο διεκδίκησης που δεν αντέχει το σημερινό σύστημα και προοπτική την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για το σοσιαλισμό.