Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Απεργιακό κάλεσμα για την απεργία στις 20 Μάη


 

Εργαζόμενες-Εργαζόμενοι-Νέες και Νέοι.


 

Στις 20 Μάη «νεκρώνουμε» τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες, τα γραφεία, τα σχολειά, τα γιαπιά, κάθε τόπο δουλειάς.

Το μήνυμά μας θα είναι ακόμα πιο βροντερό από αυτό της απεργίας της 5ης του Μάη, που δεν είχε προηγούμενο. Το σύνθημά μας ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ. Κανένα στημένο γκάλοπ και κανένας χρυσοπληρωμένος κονδηλοφόρος των αστικών Μ.Μ.Ε δε θα μπορέσει να το καλύψει.

Η συμμετοχή στις προηγούμενες απεργίες και ιδιαίτερα στις 5 Μάη και οι διαδηλώσεις των εργαζόμενων στα μπλόκα του ΠΑΜΕ ανησύχησαν την κυβέρνηση και τους εργοδότες, ήταν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Ένα μήνυμα ελπίδας στους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Ένα ουσιαστικό βήμα στη συμμαχία μας με τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και τη φτωχή αγροτιά.


 

Μπορούμε να κάνουμε την ανησυχία τους μόνιμο φόβο. Μπορούμε να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, της ευρωπαϊκής ένωσης, του Δ.Ν.Τ, τους κρυφούς και φανερούς προβοκατόρικους μηχανισμούς.

Βροντερό θα είναι το μήνυμά μας και η απαίτησή μας ότι δε σκοπεύουμε ούτε να συμβιβαστούμε, ούτε να ζήσουμε με αυτήν την αντιλαϊκή βαρβαρότητα ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας

Στη συνείδησή μας ούτε ένα λεπτό δε νομιμοποιούμε αυτά τα μέτρα και την αισχρή προπαγάνδα που τα συνοδεύει.

Ο αγώνας μας θα κλιμακωθεί. Κάθε ημέρα θα συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Κάθε ημέρα θα προετοιμαζόμαστε έως να βάλουμε στην άκρη και αυτούς και το σύστημά τους

Το ξέρουν ότι μπορούμε και ότι αργά ή γρήγορα θα το κάνουμε, για αυτό είναι τρομαγμένοι. Για αυτό εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν, καταφεύγουν στις προβοκάτσιες, κρυφές και φανερές.

ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ.

Η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ μπορεί με την οργάνωσή τους να γίνουν και θα γίνουν δύναμη ανατροπής και βαθιών αλλαγών.


 

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ στις 20 Μάη, γιατί δε θέλουμε να δουλεύουμε 40 χρόνια χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας και να βγαίνουμε στη σύνταξη στα 70 με μια σύνταξη ελεημοσύνης των 300 ευρώ.


 

ΌΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην ΑΠΕΡΓΙΑ - Όλη η εργατική - η λαϊκή οικογένεια στην απεργία και στις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ.

Στην Καστοριά απέναντι από τη Νομαρχία 10 το πρωί.


 

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ-ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

Δελτίο τύπου για επίθεση κατά στελέχους του ΠΑΜΕ στην Κέρκυρα

    

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την άνανδρη επίθεση κατά του συναδέλφου Σταμάτη Πελάη, στέλεχος του ΠΑΜΕ, Πρόεδρο του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας, όταν μαζί με άλλους συνδικαλιστές και την επιθεώρηση εργασίας έκαναν ελέγχους σε ξενοδοχείο της περιοχής από τον Προβατά Γιάννη, πρώην δήμαρχο του Εσπέριον Κερκύρας, στέλεχος της Ν.Δ. και τους τραμπούκους του.

Η σημερινή επίθεση, όπως και οι προηγούμενες κατά του ΠΑΜΕ με δικαστικές διώξεις, με παραπομπές στο άρθρο 15 στελεχών του για απόλυση, με απειλές και άλλα κατασταλτικά μέτρα έχουν κοινή αφετηρία και στόχο: το χτύπημα του ΠΑΜΕ, την κατατρομοκράτηση των εργαζόμενων, την υποταγή τους στην αντεργατική πολιτική, την υποταγή τους σε κάθε αυθαιρεσία της εργοδοσίας που αποθρασύνεται.

Όλος αυτός ο «συρφετός» υπηρετεί την πολιτική του κεφαλαίου, που θέλει εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις. Θέλει αποκλειστικά και μόνο να συμβάλλει να στρωθεί ο δρόμος για μεγαλύτερη κερδοφορία της πλουτοκρατίας και η κυβέρνηση απλόχερα έχει συμβάλλει σ' αυτό, με εργαζόμενους «σκλάβους», και το ΠΑΜΕ είναι εμπόδιο σ΄ αυτά τα σχέδια. Καταλαβαίνουν όλοι αυτοί μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ., το κόμμα του προβοκάτορα Καρατζαφέρη τη γνωστή τρόικα (Ε.Ε. – ΔΝΤ – ΕΚΤ), όλα τα αρπακτικά ότι οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται το ΠΑΜΕ, ακουμπούν στο ΠΑΜΕ, συμμετέχουν και συσπειρώνονται και ότι το ΠΑΜΕ είναι η δύναμη αναχαίτισης της πολιτικής τους. Γι' αυτό «σκούζουν» κρυφοί και φανεροί εχθροί των εργαζόμενων.

    Το ΠΑΜΕ προειδοποιεί και απαντάει με περισσότερη οργάνωση των εργαζόμενων στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, με πειθαρχία, με περισσότερη περιφρούρηση. Ρίχνει βάρος στη δράση του για να μην νομιμοποιηθούν τα αντεργατικά μέτρα στη συνείδηση των εργαζόμενων. Είμαστε σίγουροι ότι οι εργαζόμενοι πιο αποφασιστικά, πιο μαζικά θα απορρίψουν τη βάρβαρη πολιτική, θα μπουν στη μάχη, θα νικήσουν και καμιά τρομοκρατική ενέργεια και κανένας τραμπούκος δε θα μας σταματήσει.


 

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Ανακοίνωση Επιτροπής Αγώνα Εκπαιδευτικών Καστοριάς ΠΑΜΕ


20 ΜΑΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΌΛΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΗ ΩΡΑ 10.00

 


  • Να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ακυρωθούν οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία-υγεία-ασφάλιση, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.

  • Να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα. Λέμε όχι στο νέο σύστημα πρόσληψης εκπαιδευτικών. Λέμε όχι στην απελευθέρωση των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση, στην ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.

  • Σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των εκπαιδευτικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.

  • Καμιά τάξη πάνω από 20 μαθητές.

  • Όχι στην «αυτοαξιολόγηση», στο σχέδιο Καλλικράτης, στο ταξικό-διαφοροποιημένο αποκεντρωμένο σχολείο.

  • Ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και μόρφωση για όλους μέσα από Δίχρονη Προσχολική Αγωγή και το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο. Επαγγελματικές Σχολές και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

 
ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ-ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

  • Στα 30αρια τμήματα

  • Στην αυταξιολόγηση

  • Στα πιλοτικά σχολεία

 
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ–ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!

 
Μόνο οι θυσίες του αγώνα πιάνουν τόπο!

«Κάθαρση»

Εδώ και τουλάχιστον δυο δεκαετίες «εκπαιδεύουν» την κοινωνία σε ένα είδος πολιτικής «αντιπαράθεσης» που ξεκινάει με το «εσείς είστε οι κλέφτες» και καταλήγει στο «όχι, εσείς είστε οι ψεύτες».

Είναι οι ίδιοι που καθιέρωσαν στην πολιτική ορολογία τον όρο «νταβατζήδες», οι ίδιοι που μιλούν για «κότερα» και για «συντρόφους που πλούτισαν».

Είναι αυτοί που ανήγαγαν την σκανδαλολογία και την σκανδαλοθηρία σε επίσημη κομματική τους γλώσσα, που τα επιχειρήματά τους κινούνται ανάμεσα στο «είσαι ο αρχιερέας της διαπλοκής» και στο «όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα».

Κι αφού όλη την προηγούμενη περίοδο η φράση «το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο» μετατράπηκε στα χείλη τους σε ανέκδοτο, σε συνώνυμο της υποκρισίας, της δημαγωγίας και της παρακμής τους,

αφού εξέθρεψαν τον λαϊκισμό μέχρι τα ακρότατα όρια,

αφού αναγόρευσαν σε κριτή της πολιτικής και σε «καθοδηγητή» της κοινής γνώμης τα κάθε λογής «επιμορφωτικά μεσημεριανάδικα» και τα βραδινά «τηλε-εισαγγελοδικεία»,

- εκεί όπου ξεροσταλιάζουν και αυτομαστιγώνονται στο βωμό της ψηφοθηρίας -

τώρα επιζητούν οδό διαφυγής.

Ο τρόπος που μεθοδεύουν την «απόδρασή τους» αποκαλύπτει και την βασική τους έγνοια: Να βγουν λάδι...

Που σημαίνει:

Μέλημά τους είναι να διασωθεί το πολιτικό τους σύστημα ακόμα κι αν χρειαστεί κάποια από τα μέλη του - είτε αφορά σε πρόσωπα είτε ακόμα και σε κόμματα - να «θυσιαστούν» στο υπέρτατο καθήκον.

Υπέρτατο καθήκον - γι' αυτούς - δεν είναι άλλο από το να εξωραΐσουν την πηγή, την μήτρα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της μίζας.

Με άλλα λόγια:

Η διάσωση του πολιτικού τους συστήματος περνάει μέσα από την διάσωση του «αιώνιου», του «αγαθού» και «ενάρετου» καπιταλισμού...

Ιδού:

α. Θέλουν να μας πουν ότι η εμπλοκή του Τσουκάτου, του υπουργού «Ρόκου» και των «ειδικής τιμολόγησης» πελατών της «Ζήμενς», είναι μια... προσωπική, ατομική τους υπόθεση!

Αλλά δεν μας εξηγούν: Ακόμα κι αν βρεθεί το 10% των «μαύρων» της «Ζήμενς», ακόμα κι αν ποτέ τιμωρηθούν αυτοί που τα πήρανε, με το υπόλοιπο 90% τι γίνεται; Είναι προφανές: Εκείνα, τα πολλά, εμπίπτουν στον «νόμιμο και ηθικό» καπιταλισμό, που επιτρέπει στις πολυεθνικές να κάνουν «μπίζνες» εις βάρος λαών και χωρών...

β. Θέλουν να μας πουν ότι τα Βατοπέδια είναι εκδήλωση του κακού «Σατανά» που παρεισέφρησε στον «Κήπο της Εδέμ».

Αλλά δεν μας εξηγούν: Ακόμα κι αν ποτέ τιμωρηθούν οι εκπρόσωποι του κατηραμένου όφι, με τη σύμφυση Κράτους - Εκκλησίας, που αποτελεί την πολιτική βάση και το θερμοκήπιο της «χριστεπώνυμης» αρπαγής, τι γίνεται;...

γ. Θέλουν να μας πουν ότι η λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων, μέσω των δομημένων και αδόμητων ομολόγων, είναι υπόθεση που εξαντλείται στους «κουμπάρους» και στους εκάστοτε πολιτικούς προϊστάμενους.

Αλλά δεν μας εξηγούν: Με την εξυπηρέτηση των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, που έχει μετουσιωθεί στην πολιτική απόφαση τα λεφτά των εργαζομένων να τζογάρονται στα Χρηματιστήρια και να μεταγγίζονται στα ταμεία των πλουτοκρατών, τι γίνεται; Είναι προφανές: Αυτό το θερμοκήπιο της λεηλασίας μένει ανέγγιχτο, αφού αφορά στην ίδια την φύση της καπιταλιστικής «νομιμότητας»...

Η τακτική τους, είναι διττή:

ΠΡΩΤΟΝ, επιδιώκουν να τσουβαλιάσουν στις πομπές τους τους πάντες:

«Φταίμε όλοι», «είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι», «είμαστε όλοι συμμέτοχοι», «οι 300 της Βουλής» είναι μερικές από τις πιο «δημοφιλείς» προπαγανδιστικές τους κατασκευές.

Δηλαδή, εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργούν την ολοκληρωτική λογική «όλοι ίδιοι είναι»,

επανέρχονται, ακριβώς τη στιγμή που αποκαλύπτεται πόσο ίδιοι είναι μεταξύ τους, πόσο «σιαμαίοι» και «δίδυμοι» είναι (αλλά μόνο αναμεταξύ τους),

και επειδή δεν κρύβεται πια με τίποτα ότι μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, πασχίζουν να διαχύσουν την «βρωμιά» τους παντού! Ψάχνουν απεγνωσμένα συνενόχους! Ρίχνουν τη ρετσινιά σε όλους τους άλλους!

Και το κυριότερο:

Συκοφαντούν εκείνους που μια ζωή τους αντιπαλεύουν.

Που δεν έχουν καμία σχέση μαζί τους.

Και επειδή όσα «πατσουλιά» κι αν χρησιμοποιήσουν είναι αδύνατο να απολυμανθούν, προσπαθούν να «λερώσουν» τους πάντες, προσποιούμενοι ότι ναι μεν αυτοί είναι «χαλασμένοι», αλλά κι όλοι οι υπόλοιποι είναι τάχα σαν τα μούτρα τους!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, φαίνεται να είναι έτοιμοι, αν χρειαστεί, να προσφέρουν στην κοινωνία την αίσθηση ότι ικανοποιείται το «άχτι» της, στέλνοντας ενδεχομένως και κάποιον φυλακή.

Είναι ένα τίμημα που πότε - πότε το πληρώνει το σύστημα για να συνεχίσει να κάνει κανονικά τις «δουλειές του»...

Αλλωστε έχουμε εμπειρία και ως Ελλάδα.

Την γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους εκείνοι που καμώνονται τους οργισμένους της «κάθαρσης», που φτάνουν να πετούν ακόμα και διάφορα ηχηρά για «Γουδή» και άλλα παρόμοια.

Αλλά, πράγματι, στην Ελλάδα υπήρξε Γουδή.

Μόνο που αυτό δεν έγινε για να αποτραπούν όσα προέκυψαν αμέσως μετά. Για την ακρίβεια,
το Γουδή έγινε για να διευκολυνθούν όσα έγιναν μετά.

Και αυτό που έγινε, αμέσως μετά, ήταν να εκδηλωθούν στη χώρα καμιά δεκαριά δικτατορίες, ο λαός να ζήσει στην πείνα, στην εξαθλίωση και στην μιζέρια, με τους Μποδοσάκηδες, τους Ανδρεάδηδες, τους Ωνάσηδες και τους Τσάτσους να «μεσουρανούν», εν μέσω Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου - κάτι σαν το σημερινό ΔΝΤ, δηλαδή...

Εν κατακλείδι:

Οσο θα κυβερνούν εκείνοι που πλασάρουν σαν «κοινωνικό όφελος» να ξεπουλιούνται οι τηλεπικοινωνίες της χώρας, να είναι η Ελλάδα των «Πάτριοτ» τέταρτη στο ΝΑΤΟικό κόσμο σε στρατιωτικές δαπάνες, να γεμίζουν οι δρόμοι με χαφιεδοκάμερες του C4i, να κόβονται οι συντάξεις των γερόντων και οι μισθοί των υπαλλήλων για να εισπράττουν τα πανωτόκια τους οι «οίκοι» και οι «λύκοι»,

τότε στο έδαφος αυτής της σκανδαλώδους (αλλά απολύτως ...νόμιμα) ακολουθούμενης πολιτικής θα υπάρχει - πάντα - χώρος για λαμόγια, για τρωκτικά, για βδέλλες και παράσιτα.

Η συμβίωση, όμως, με τα λαμόγια, με τα τρωκτικά, με τις βδέλλες και με τα παράσιτα, γίνεται «μοιραία», «αναπόφευκτη» και «μονόδρομος» μόνο στο βαθμό που διατηρείται καλλιεργημένο το έδαφος από την πολιτική που ευνοεί και κατευθύνεται από τα συμφέροντα των κάθε λογής «Ζήμενς», «Goldman Sachs», «Ντόιτσε Μπανκ» και των εγχώριων ομοειδών τους. Αυτών δηλαδή που έχουν σαρώσει από πετρέλαια μέχρι δρόμους κι από δημόσιες τηλεοπτικές συχνότητες μέχρι βουνά και παραλίες.

Επομένως, όντως, υπάρχει οδός διαφυγής. Με μια και μοναδική προϋπόθεση:

Ολοι αυτοί που «δουλεύουν» για τις «Ζήμενς» και για τους κατασκευαστές υποβρυχίων (που γέρνουν), έχοντας για «ευαγγέλιο» τα κέρδη του ΣΕΒ, πρέπει να χάσουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, μαζί και οι σωματοφύλακές τους, το ΔΝΤ και η ΕΕ.Τότε, με το τέλος του συστήματός τους (σ.σ.: «καπιταλισμό», το λένε...), θα είναι αδύνατον να αναπτυχθεί ο σπόρος της διαφθοράς. Αλλά τότε και μόνο τότε.

Δελτίο τύπου για απεργία την Πέμπτη 20 Μάη


 

    Μπορούμε να βάλουμε φρένο στην ισοπέδωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων. Μπορούμε να παρεμποδίσουμε, να καθυστερήσουμε, να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους. Μπορούμε να τους τρομοκρατήσουμε εμείς.

    Η συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, η συμμετοχή στην απεργία στις 5 Μάη, που δεν είχε προηγούμενο, ανησύχησε τους εργοδότες και την κυβέρνηση.

    Μπορούμε με τη συμμετοχή μας στην 24ωρη απεργία στις 20 Μάη να μετατρέψουμε την ανησυχία τους σε πανικό.


 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΗ

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ 10π.μ.

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ


 

Γραμματεία Καστοριάς Π.Α.ΜΕ.


 

Δυο κόσμοι, πάρε θέση!!!


 


   
Μίλησαν για «βεβήλωση» (!) της Ακρόπολης από το ΚΚΕ!
Ποιοι;
Αυτοί, που έδωσαν άδεια στην κυρία Τζένιφερ Λόπεζ, το 2008, να χρησιμοποιεί τον Παρθενώνα ως ντεκόρ για τη διαφήμιση της κολεξιόν της...
Αυτοί, που δεν έβγαλαν άχνα, όταν, το 1992, στη διαφήμιση της «Coca-Cola» οι κίονες του Παρθενώνα έπαιρναν το σχήμα του μπουκαλιού της πολυεθνικής...
Αυτοί, που «ευγνωμονούν» τους Αγγλους, που ματοκύλισαν την Αθήνα το Δεκέμβρη του 1944, σαν αυτόν που φωτογραφιζόταν στο Μουσείο της Ακρόπολης...
Είναι τέτοια η σχέση τους με τα μηνύματα του πανανθρώπινου πολιτισμού που εκπέμπει η Ακρόπολη, που πολύ λογικά «ενοχλήθηκαν» με το πανευρωπαϊκό μήνυμα αντίστασης και ανθρωπιάς του ΚΚΕ.
Βλέπετε, το ΚΚΕ και τα μηνύματά του δεν εμπίπτουν στην «αισθητική» των «εταιρειών» που αυτοί υπηρετούν, ούτε στον κόσμο των συμμαχιών τους με κείνους που θέλουν την ποδηγέτηση του ελληνικού λαού.

Να σπάσει ο φαύλος κύκλος!

Θα ψάξουν, λέει, τους πρώην υπουργούς που μπλέχτηκαν σε δουλειές με εταιρείες, για να βρουν τις μίζες που έφυγαν από το κρατικό ταμείο και χρεοκόπησε η χώρα.

Μάλιστα. Αυτούς που νομοθέτησαν τους «ενοικιαζόμενους» εργάτες και γέμισαν το ταμείο του καπιταλιστή, θα τους ψάξουν; Αυτούς που νομοθέτησαν την ανασφάλιστη εργασία, θα τους ψάξουν; Αυτούς που ιδιωτικοποίησαν το φως και το τηλέφωνο, που δίνουν τώρα και το νερό στις πολυεθνικές, θα τους ψάξουν; Αυτούς που παίξαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, θα τους ψάξουν; Και το κυριότερο: Θα δικάζουν αυτούς που πλουτίζουν, γιατί τους ενισχύουν πολύμορφα τα αστικά πολιτικά κόμματα, με μίζες ή χωρίς μίζες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες;

Μία νέα μεγάλη επιχείρηση πολιτικής απάτης είναι σε εξέλιξη. Για να πειστούν τα εκατομμύρια των θυμάτων πως από ένα «λάδωμα», μια κομπίνα κάπου στη διαχείριση, έφτασε η «χώρα» στο χείλος της πτώχευσης και, τι να κάνουμε, «όλοι θα πληρώσουμε».

Η ιδεολογική πίεση θα αυξάνει. Μέχρι τώρα το μπαράζ ήταν «δουλεύουμε λίγο, καταναλώνουμε πολύ». Τώρα περνά στο «φταίνε οι απεργίες που δεν αφήνουν τη χώρα να σωθεί». Κι επειδή αυτά δεν πιάνουν πια, η επίθεση θα οξύνεται. Ηδη, προσπαθούν να κουλαντρίσουν τη λαϊκή οργή με συζητήσεις για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Για να αλλάξει τι; Για να έρθουν, λέει, πιο ικανοί, που δε θα υπολογίζουν το πολιτικό κόστος και θα εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα. Ποια είναι αυτά; Μια πρόγευση πήραμε: Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, Φορολογικό. Ο,τι κάνει ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Γιατί;

Γιατί αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα που κρύβουν κάτω απ' το χαλί με κουβέντες για τη διαχείριση: Είναι η οργάνωση της οικονομίας με βάση τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους το πρόβλημα.

Οσο η οικονομία εξαρτάται από τις επιλογές κάθε ιδιοκτήτη μέσων παραγωγής, οι ανάγκες και οι συνθήκες ζωής του λαού θα κονιορτοποιούνται στη μηχανή της «ανταγωνιστικότητας», στο κυνήγι του κέρδους. Τα συσσωρευόμενα κέρδη θα αναζητούν δρόμο για αύξηση του κεφαλαίου, «σκοντάφτοντας» στο γεγονός ότι, ενώ από τη μια παράγεται ολοένα περισσότερος πλούτος, αυτόν τον καρπώνονται οι επιχειρηματίες για να ξαναεπενδύσουν με στόχο μεγαλύτερα κέρδη.

Αλλά η αναρχία στην παραγωγή οδηγεί στην υπερπαραγωγή και τους εμποδίζει να πουλήσουν εμπορεύματα, αλλά και να επενδύσουν, αφού δεν μπορούν να πουλήσουν. Αυτή είναι η κρίση. Που οδηγεί σε ολοένα και πιο βάρβαρη επίθεση στο λαό, οδηγώντας σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωσή του.

Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος, πρέπει η καπιταλιστική ιδιοκτησία να γίνει κοινωνική. Και αυτό μπορεί να το επιβάλει η εργατική τάξη με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, κατακτώντας τη λαϊκή εξουσία. Και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με εργατικό έλεγχο, να χαράξει επιτέλους το δρόμο της ανάπτυξης σε όφελος του λαού.

Αυτήν τη συνείδηση προσπαθούν να αποτρέψουν οι αναζητήσεις μιας καλύτερης διαχείρισης. Αυτήν τη συνείδηση οφείλουμε να καλλιεργούμε, προετοιμάζοντας τους αγώνες έτσι που ο κάθε εργάτης να βγαίνει στο δρόμο οργανωμένος - εξοπλισμένος μ' ένα πλαίσιο διεκδίκησης που δεν αντέχει το σημερινό σύστημα και προοπτική την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για το σοσιαλισμό.